படலம் 27 : தீக்ஷிதர்களின் அந்த்யேஷ்டி என்ற கிரியையின் விளக்கம்!

27 வது படலத்தில் தீட்சிதர்களின் அந்த்யேஷ்டி என்ற கிரியையின் விளக்கம் கூறுகிறேன் என்பது கட்டளை பிறகு தீட்சிதர்களின் பிராம்ணன் முதலிய 4 வரணத்தவர்களில் கீழ்பட்ட ஜாதிகளில் நிற்கிறார்கள். அவர்களிலும் ஆசார்யன், ஸாதகன், புத்திரகன், சமயீ என்ற நான்கு பிரிவு உடையவர்கள் இருக்கிறார்கள். இவர்களின் அந்த்யேஷ்டி தீட்சிதர்களால் செய்யவேண்டும் அதில் ஆசாரியன் ஸாதகன், புத்திரகள், இவர்களின், அத்வ சுத்தியுடன் கூடிய அந்த்யேஷ்டியும் இதரர்களுக்கு அத்வசுத்தி இல்லாததால் அந்த்யேஷ்டி செய்யவேண்டும் என்று வேறுபாடு நிரூபிக்கப்படுகிறது. மறுபடியும் இறந்த ஆசார்ய, ஸாதக, புத்ரக இவர்களில் அறியாமையால் யார் ஆசாரமின்றியும், பிராயசித்தம் செய்யாதவர்களாகவும் இருக்கிறார்களோ அவர்களுக்கு தத்வ சுத்தியுடன் கூடிய அந்த்யேஷ்டி செய்யவேண்டும். மற்றவர்களின் விஷயத்தில் தத்வ சுத்தி இன்றி அந்த்யேஷ்டி செய்யப்படவேண்டும். இவ்வாறு பிராணனை உடனே தியாகம் செய்யும் யோகிகளின் விஷயத்தில் தத்வ சுத்தி செய்ய வேண்டாம் என கூறப்படுகிறது. பிறகு அந்த்யேஷ்டிவிதி கூறப்படுகிறது. முதலில், பஸ்மஸ்னாநம் செய்யவேண்டும். பிறகு ஆசார்யனால் இந்த தீட்சிதன் சிவாக்னியை பரிபாலிப்பவன் சீக்கிரமே சபிண்டீ கரணத்திற்கு பிறகு சிவத்தன்மையை அடையப் போகிறான் என்று பூஜை முதல் கொண்டு பரமேஸ்வரனிடத்தில் தெரிவித்து செய்யவேண்டும் என்பது வசனமாகும். பிராணனைவிடும் சமயத்தில் காதுக்கு அருகில் ஆசார்யனாலோ, மற்றவறாலோ சிவமந்திரம் முதலிய மந்திரங்களை சொல்லவேண்டும் என்பது சொல்லப்படுகிறது. இறந்தவர்களின் ஸ்னாநம் அலங்காரம் முதலியவைகள் செய்யும் முறையும் நிரூபிக்கப்படுகிறது. தீட்சிதர்களுக்கும் சிவனின் கட்டளையை ஏற்று நடத்துபவர்களுக்கு மற்ற புருஷர்களுக்கும் முறைப்படி தாம்பூலத்துடன் கூடியதான மஞ்சள் பொடி கொடுக்க வேண்டும் என்பதான விஷயங்கள் கூறப்படுகின்றன. இறந்தவரை ஸ்ம்சானத்திற்கு அழைத்து செல்வதற்கான ஆசந்தி என்கிற சவத்தை எடுத்துசெல்லவும் திரவ்யம் கூறப்படுகிறது.

சிவயோகி விஷயத்தில் பல்லக்கு செய்யப்பட வேண்டும். ஆசந்திகம் என்கிற மூங்கில் முதலியவைகளால் செய்யப்பட்ட பாடையில் இறந்தவரை சுடுகாட்டிற்கு கொண்டு செல்லும் முறை கூறப்படுகிறது. அதில் துல்லிய ஜாதி எனும் வரை சேர்ந்த ஜாதி உள்ளவர்களாலும் பூணலை இடப்பாகமாக தரித்துக் கொண்ட தீட்சிதர்களால் அந்த பாடையை தூக்கிக்கொண்டு ஈசான திக்கில் கொண்டு செல்லவும் என கூறப்படுகிறது. பாடையைத் தூக்குபவர் களுக்கு அகாலமரணம் ஏற்படுவதில்லை. இறந்தவரிடம் சென்று ஸ்நானம் செய்து வபனம் தர்பணம் செய்வதால் மேல் உலகத்திலும் இங்கும் விரும்பத்தக்க நன்மையை அடைகிறான். ஆனால் உத்தமனால் ஹீநவர்ண ஜாதிகளுடன் வருத்தத்தை விட்டு விட்டு பின் தொடர்ந்து செல்லக்கூடாது. அறியாமையால் பின் தொடர்ந்து சென்றால் பிராயச்சித்தம் செய்யவேண்டும் என கூறி பிராயச்சித்தம் செய்யும் முறை விளக்கப்படுகிறது. உதவி இல்லாத சிவயோகியின் உயிர் பிரிந்த போது அவனுக்கு சம்ஸ்காரம் செய்பவனுக்கு துக்க அழிவு ஏற்படுகிறது என்று பலன் கூறப்படுகிறது. பிறகு அருகில் உள்ள நதி முதலான ஜலதீரங்களை அடைந்து அங்கு பந்தலோ, கொட்டகையோ அமைத்து அதில் மத்தியில் குண்டம், ஸ்தண்டிலம் முறைப்படி செய்து குண்டத்தின் தெற்கு பாகத்தில் பிணத்தை புதைப்பதற்காக உள்ள இடம் நிரூபிக்கப்படுகிறது. பிறகு தேசிகனால் சிதையை புதைக்கும் பூமிக்கு முன்னதாக செய்ய வேண்டிய பூஜைகள் விளக்கப்படுகிறது. பிறகு வர்தனியில், பாசுபதாஸ்திரம், தசாயுதம் இவைகளை பூஜிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. பிறகு செய்யவேண்டிய சிவ பூஜா முறை, அக்கினிகார்ய முறை இவைகளை சுருக்கமாக கூறப்படுகிறது. பிறகு சிதா பூமியின் பூஜா விதியில் வேறு முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு யாக சம்மந்தப்பட்ட விறகுகளாலும் சந்தனம், அதில் இவைகளாலும் சவப்படுக்கை செய்யும் முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு இறந்தவனின் தீட்சை செய்யும் முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு நிவிருத்தி முதலான கலாசுத்தி விவரம் வர்ணிக்கப்படுகிறது. பிறகு சவத்தை படுக்கையில் ஏற்றுவதும் அதன் அக்னி சம்ஸ்கார முறையும் கூறப்படுகிறது.

தகனத்திற்கு பிறகு செய்யவேண்டிய முறையும் கூறப்படுகிறது. அஸ்திர வர்தனியை விட்டு எரிவது நதி தீரத்திற்கு சென்று ஸ்னாநம் செய்வது இறந்தவரை உத்தேசித்து வபனம் ஜலதர்பணம் முதலிய கிரியா விசேஷங்கள் கூறப்படுகின்றன. பிறகு அந்த இறந்தவரை எரித்தவருடன் அனுசரித்து சென்றவர்களுக்கும் சவத்தின் தீட்டு முதலிய முறைகளையும் தன்னுடைய வீட்டுக்கு செல்லும் வரை உள்ள விதியையும் கூறப்படுகின்றன. பிறகு வீட்டின் வாசல்படியை அடைந்து வேப்பிலையை கடிக்க வேண்டும் என கூறப்படுகிறது. பிறகு சமயத்தை அனுசரித்து சமய தீக்ஷõமாத்திரத்தினால் அனுக் கிரஹிக்கப்பட்டவனும் மேற்பட்டதான தீட்சையால் தீட்சை இல்லாதவனும் நிர்வாண தீட்சை உடையவனும் இறந்த விஷயத்தில் தத்வ சுத்தியுடன் கூடி அந்தயேஷ்டி செய்யவேண்டும் என அந்த்யேஷ்டி கூறப்படுகிறது. ஜலத்தினாலோ, அக்னியினாலோ, ஆயுதத்தினாலோ, விருக்ஷத்தினாலோ யானை, சிங்கம், கரடி, இவைகளாலோ மற்ற சாத்விகமான பிராணிகளாலோ, மரம் விழுதல் முதலாலோ, தன்கையால் அடித்தாலோ, வெட்டினாலோ கயிற்றால் கட்டிப் போட்டு விழுந்தாலும் இப்பேர்பட்ட காரணங்களால் மரணம் அடைந்தவர்களுக்கு பிராயசித்த பூர்வமாக அந்த்யேஷ்டி கூறப்படுகிறது. சரீரம் சேதனம் ஆனவர்களுக்கும் அவயவம் இல்லாதவர்களுக்கும் க்ஷயம், குஷ்டரோகம், வைசூரி முதலிய பெரிய வியாதியுடன் கூடிய சரீரத்துடன் உடையவர்களுக்கு மரணம் ஏற்பட்ட சமயத்தில் தர்பம் முதலிய திரவ்யங்களால் செய்யப்பட்ட சரீரத்தில் அந்த்யேஷ்டி செய்யவேண்டும் என கூறப்படுகிறது. இங்கு வைசூரி முதலான வியாதியில் வித்யாசமான சரீரத்தை உடையவர்கள் இறந்த விஷயத்தில், அந்த்யேஷ்டி செய்வதாவது அக்னியில் மந்திரம் இன்றி தகிப்பது புதைப்பது அல்லது கங்கை ஜலத்தில் போடுவதோ செய்யலாம் என கூறப்படுகிறது. பிறகு தீ குளித்தல் முதலியவைகளால் இறந்தவர்கள் விஷயத்தில் அவர்களால் செய்யப்பட்ட தீக்குளித்தல் முதலியதான கார்யம் புண்யத்திற்காக செய்யப்பட்டதா இல்லையா என அறிந்து கர்மாவை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். தர்பை முதலான திரவ்யங்களால் சரீரம் செய்து அதன் சம்ஸ்காரம் கூறப்படுகிறது. பிறகு சவுளம் செய்து கொள்ளாதவர்கள் இறந்த விஷயத்தில் குழியில் புதைப்பதை செய்யவேண்டும். அவர்களுக்கு தீ இடுவதோ பிண்ட பலி கொடுப்பதோ, ஜலதர்பணமோ செய்ய வேண்டியது இல்லை. இவ்வாறு இரண்டு வயதிற்கு உள்ளாக இறந்தவர்களின் விஷயத்திலும் எரிப்பது ஜல தர்பணம் செய்வது வேண்டாம் என கூறப்படுகின்றது. சவுள கர்மா செய்து கொள்ளப்பட்டவர்களுக்கு தீயூட்டுவது, பிண்டம் போடுவது, ஜலதர்பணம் உண்டு என கூறி அங்கு செய்ய வேண்டிய பிண்டம், ஜலதர்பண முறை கூறப்படுகிறது.

பிறகு யதிகள் ஞானிகள் இவர்கள் இறந்த விஷயத்தில் உப்பால் நிரப்பப்பட்ட குழியில் இறக்கி மூடவும் என்று கூறி அவர்களை புதைக்கும் குழிபற்றி விதிப்படி கூறுகிறார். பிறகு யதிகள், ஞானிகள் இறந்தபொழுது புதைக்க குழியில் கிரியைக்கு பிறகு அங்கே ஆலயத்துடன் கூடிய பீடமோ லிங்கமோ, பிம்பரூபமாகவோ ஸ்தாபித்து பூஜிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. இந்த சன்யாசிகளை ஞானிகளின் விஷயத்தில் பிண்டம், ஜலதர்பணம் சிரார்த்தம் மற்ற இதர அபர கிரியைகளும் செய்யக்கூடாது என அறிவிக்கப்படுகிறது. இடி, தீ, ஜலம் இவைகளால் இறந்தவர்களுக்கு தீயூட்டும் முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு கணவன் வேறு தேசத்திற்கு சென்று அங்கு இறந்ததை அறியாமல் இருந்தால் அவன் மனைவி 12 கழித்து வருடம் விதவைத்தன்மையை அனுஷ்டிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. இறந்தவனை எரிப்பதற்காக நெருப்பு தயாரிக்கும் முறை கூறப்படுகிறது. தத்வ சுத்தி இல்லாத அந்த்யேஷ்டியுடன் கூடிய மாஹேஸ்வரர்கனின் விஷயத்தில் தகனம் செய்யும் முறை கூறப்படுகிறது. முதல்நாள் முதற்கொண்டு 12ம் நாள் வரை இறந்தவரை குறித்து செய்யவேண்டிய தர்பண முறையும் போஜன முறையும் கூறப்படுகிறது. பிறகு இறந்தவரை எரித்த முடிவில் இறந்தவரை குறித்து ஆடையில்லா தன்மையை போக்குவதற்காக குடும்பத்துடன் கூடிய தீட்சிதனுக்கு வேஷ்டி அரிசியுடன், கூடிய தானம் செய்யவேண்டும் என கூறப்படுகிறது. திலதீர்தத் தர்பணத்திற்கு பிறகு நதீ முதலானவைகளிலோ கிருகத்தில் பலிகொடுக்க வேண்டும் என பலிவிதி கூறப்படுகிறது.

இவ்வாறாக நைஷ்டிகனுக்கு பிரதிதினமும் தர்பணமும் பலியும் கொடுக்கக் கூடாது நைஷ்டிகரை தகனம் செய்த பிறகு அதற்காக தர்பணம் செய்யவும் பிறகு சிவனை பூஜிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. பிறகு இறந்த நைஷ்டிகனை குறித்து பந்துக்களுடன் துக்கம் அனுஷ்டிக்கக் கூடாது. அழவும் கூடாது என காரணத்துடன் விளக்கப்படுகிறது. பிறகு சாம்பல் கரைக்கும்வரை கூறப்படுகிறது. பிறகு இரண்டாம் தினத்தில் சரீரம் முழுவதும் எரிந்துவிட்டதா இல்லையா என அறிய சந்தேகம் காணப்படுகிறது. அதற்காக மூன்றாவது தினத்திலேயோ சாம்பல் கரைப்பது செய்யலாம் என கூறப்படுகிறது. அஸ்தி முதலிய சாம்பலை, ஜலத்தில் கரைக்காமல் கங்கை முதலிய நதிகளில் கரைப்பதற்காக புதிதான மண்பாண்டங்களில் எலும்புகளை மட்டும் சேகரித்தோ அதை கிராமத்திற்கு வெளியில் வைத்து 6 மாதம் 1 வருடத்திற்கு உள்ளோ அந்த அதற்கு மேலான காலத்திலோ கங்கை முதலிய புண்ய நதிகளில் போடவும் என்று கூறி அதன் விதிமுறை சுருக்கமாக கூறப்படுகிறது. பிறகு தீட்டு காக்கும் முறை, அதிகாரத்தை அனுசரித்து விஸ்தாரமாக கூறப்படுகிறது. இவ்வாறு 27வது படலத்தின் கருத்து சுருக்கமாகும்.

1. ஹே பிராம்மணோத்தமர்களே! சிவ தீøக்ஷ பெற்றவர்களை பற்றிச் சொல்கிறேன். பிராம்மணர், ஷத்திரியர், வைச்யர், சூத்ரர் அனுலோமத்தில் தோன்றியவர்கள்.

2. ஆச்சாரியர்கள், ஸாதகர்கள், புத்ரகர்கள் சைவசமயநெறி நிற்பவர், இவர்கள் எப்பொழுதும் அவர்களுக்கு ப்ராணன் முடிந்தபின் அவர்களுக்கு தீøக்ஷகளினாலே அந்த்யேஷ்டி என்ற (கடைசீயாகம்) செய்ய வேண்டும்.

3. ஷடத்வ சுத்தியோடு கூடிய ஆசார்ய சமயீபுத்ரகன் இம் மூவர்களுக்கு அத்வ சுத்தி செய்தும் இதரர்களுக்கு அந்தேஷ்டியானது, அத்வ சுத்தியின்றியும் ஆகிறது.

4. எந்த ஆசாரத்தையும் விட்டு விட்டவர்கள் ஆசார்ய முதலிய மூவர் இவர்களும் பிராயச்சித்தம் செய்யாமலே மரணம் அடைகிறார்களோ அவர்களுக்கு அந்த்யேஷ்டி கர்மாவில்

5. நித்யம் முதலிய கர்மானுஷ்டானங்களை நன்றாக அனுஷ்டித்தவர்களுக்கும் தத்வ சுத்தியாவது செய்யவேண்டும். ஸமயானுஷ்டானங்களை கடைப்பிடிக்காத நிஷித்தவர்களாக எவர்கள் இருக்கிறார்களோ அந்த அப்ரமாதிகளுக்கு கவனத்துடனுடையவர்களுக்கு

6. தத்வ சுத்தியை விட்டு விட்டு கேவல அந்தேஷ்டி சொல்லப்படுகிறது. எவர்களினால் ஸத்ய ப்ராணத்யாகம். பிரம்ம ரந்திரம் முதலிய பிளவுகள் வாயிலாக ஆத்மா மேல் நோக்கி பிரிகின்றதோ அவர்களுக்கும்

7. அவர்களுக்கும் யாகங்களை அறிந்தவர்களால் தத்வ சுத்தி சொல்லவில்லை. எவர்க்கு ப்ராணன் வெளியே போகும் காலம் என்பது யமன் ஜந்துக்களோடு உயிரை அழைத்துச் செல்வதாகும்.

8. விதிப்படி ஆக்னேயஸ்நாநம் மந்திரங்களுடன் கூடிய சரீரத்தை உடையவனாகவும் முமுக்ஷúக்களுக்கு அப்படியே ஆக்னேய ஸ்நானத்தை செய்வதாலும் மந்திர கார்யத்தை செய்யவேண்டும்.

9. முமுக்ஷúக்களின் நிமித்தம் பரமேஸ்வரனை அஹிம்சை முதலான எட்டு புஷ்பங்களால் பூஜை செய்ய வேண்டும். தன் கையாலோ அல்லது மற்றவர்களுடைய கையாலோ சந்தனம் முதலியவைகளால்

10. நன்றாக அவருடைய ஹ்ருதயத்தில் லிங்க வடிவமான சந்தன மஹேஸ்வரனை செய்தும் கைகூப்பியும் அவருடைய மஸ்தகத்தில் தலை உச்சியில் சன்னிதாபன முத்திரை காட்டியும்

11. அதன் பொருட்டு இந்த வாக்யத்தை தேவேசனின் சன்னதியில் படிக்க வேண்டும். உங்களால் தீøக்ஷ செய்யப்பட்ட இவர் சிவாக்ஞையை காப்பாற்றுபவர் (பரிபாலனம் செய்பவர்)

12. உடனே சிவதத்வத்தை அடைந்தவாகிறார் பின் சபிண்டீகரணம் செய்யப்படும். இவ்வாறு தேவ தேவனை நோக்கி விக்ஞாபித்து தனக்குறிய இடத்தில் வைக்க வேண்டும்.

13. ஒரே முறையில் அல்லது பலவித முறைகளிலே இவருடைய அந்தேஷ்டி கிரியையை செய்யவேண்டும். ஆன்மா மேலே செல்லும் சமயத்தில் காது சமீபத்தில் ஸம்ஹிதா மந்திரங்களை படித்தல் வேண்டும்.

14. விசேஷமான சிவமந்திரத்தையும் பஞ்சாக்ஷர மந்திரத்தையும் படிக்க வேண்டும். இந்த எல்லாவற்றையும் ஆசர்யனாலோ, மற்றவர்களாலோ விதிப்படி செய்ய வேண்டும்.

15. அவருடைய கோத்திரத்தில் தோன்றியவர்களினாலோ சொல்லப்பட்ட கிரியைகளை செய்கின்ற மற்றவர்களாலோ ப்ராணனை இழந்த அந்த மனிதனின் ஸ்நாநத்திற்காக தீர்த்தத்தை எடுத்து வரவேண்டும்.

16. நூறு குடங்களினால் ஜலத்தை எடுத்து நன்றாக ஸ்நாநம் செய்விக்க வேண்டும். கிரஹஸ்தராக இருப்பின் சவுகிகமான ஸ்நாநத்தை அவர்களால் செய்துவிக்க வேண்டும்.

17. இவ்வாறு குடங்களாலும், கலயங்களாலும் ஸ்நபன விதிப்படி சொல்லப்பட்ட ஸ்நாநத்தை செய்ய வேண்டும். வர்தனி கும்பம் இல்லாமல் தனித்த ஜலகும் பத்தோடு ஸ்நாநம் செய்விக்க வேண்டும்.

18. முதலில் ஸ்தண்டிலத்தில், வஸ்திரத்தோடு ஹிரண்யமும், கூர்ச்சமும் பரப்பிய அக்ஷதையோடும் மாவிலை தேங்காயுடன் கூடிய கும்பத்தில் ஹ்ருதயாதி வித்யாதேக மந்திரங்களினால் அர்சிக்க வேண்டும்.

19. வீட்டிலோ, அல்லது மயானத்திலோ இவ்வாறு ஸ்நாநம் செய்விக்க வேண்டும். அல்லது ஸ்நபனத்தோடு கூடிய கும்பத்தால், ஸ்நாநம் செய்வித்து விபூதி பூசுவதாகிய ஆக்னேய ஸ்நாநத்தையும் செய்தல் வேண்டும்.

20. இவ்வாறு சம்ஹார மார்க்கத்தினால் கவுபீநம் வஸ்திரம் இவற்றை அணிவித்து அக்ஷமாலை முதலிய ஆபரணங்களினாலும் அலங்காரம் செய்துவிக்க வேண்டும்.

21. சிவசாஸனங்களை ஏற்றுக் கொண்டுள்ள தீக்ஷதர்களுக்கும், மற்றவர்களுடன் எப்படி முறையோ அதன்படி ராத்திரி சூர்ணம் (மஞ்சள் பொடி) தைலத்தோடு கூடியதாகவும்

22. தாம்பூல ஸஹிதமாக எல்லா ஜனங்களுக்கும் அப்பொழுதே தர வேண்டும். சவப்பாடை அடக்கம் செய்ய உரிய இடத்தை யாகத்துக்குரிய மரங்களினால் அடுக்க வேண்டும். அல்லது நிந்திக்கப்படாத நல்ல மரங்களினால் அடுக்க வேண்டும்.

23. சவ புருஷனின் அளவில் ஆறங்குல அளவாக அதிகமாக்கி மூன்றுமுழ அளவு வரையிலாக நீளமும் மூன்று, நான்கு, ஐந்து பாக அளவாக

24. நல்ல அகல அளவும், பரிசுத்தமானதும், சவத்தின் ஆசனமாகவும், கொட்டகையை மேற்படி கார்யங்களை செய்வதற்காக சவப்பாடையின் சமீபத்தில் அமைத்து

25. சிவப்பு மாலை, சிவப்பு வஸ்திரம், இவைகளை போர்வையாக போத்தி தொங்கும்படி செய்ய வேண்டும். மற்ற இடங்களில் அமர்ந்த நிலையில் ஜீவன் பிரிந்த சிவயோகிகளை வைத்தும்

26. நல்ல வாசனை புஷ்பங்களால் அலங்கரித்து சுபமான எல்லா ஆபரணங்களினாலே அலங்கரித்து சுத்தமான பல்லக்கை எடுத்து வந்து அதில் சவமான சிவத்தை அமர்த்த வேண்டும்.

27. நல்ல சப்தத்துடன் முரவவாத்ய கோஷங்களுடன் செல்ல சமய நெறி உள்ள நல்லோர்கள் கூட்டத்தோடு பின்னால் வணக்கத்தோடு பணிவோடு செல்ல வேண்டும்.

28. சங்கத்வனியோடும், கானத்தோடும், சிவயோகியின் பெருமை அறிந்தோரும் அவரை பின் தொடர்ந்தும் அசையாத்தலைகளையுடையவர்களாகவும்.

29. கண்ணீர் விட்டும், அக்கண்ணீரால் ஸம்சார ஆசைகள் அடங்கி மேலான பாவத்தில் இருப்பவர்களாக தென்புறம் தலையை வைத்து இரண்டு கட்டை விரல்களை கட்டியநிலையில்

30. தர்பகைகயிறுகளால் அந்த சவத்தை கட்டி பந்துக்களுடன் அபசவ்யமான பூணலுடன் கூடிய தீøக்ஷ பெற்ற தீக்ஷிதர்களினாலே பூணூலை இடமாக போட்டுக் கொண்டு ஈசானதிக்கை அடைய வேண்டும்.

31. அஸ்திரம் அல்லது வேறு மந்திரங்களை ஜபித்து கொண்டு வருபவர்களோடு தண்ணீருடன் கூடிய குடத்தை தூக்கிக் கொண்டு முக்கோணம் போல் அமைத்த உரியில் வைத்து. புகையோடு உள்ள அக்னியை வைத்து அதன் முன்னே செல்லவேண்டும்.

32. தூக்கிச் சென்றதற்காக இளைப்பாற குனிந்து தெற்கே தலை வைத்ததாக சுத்தமான பூமியின் மேல் இறந்தவனை இறக்கி வைக்கவேண்டும்.

33. விரதங்களை அனுஷ்டித்தவனும் அனுஷ்டிக்காதவனும் சிவதீøக்ஷ ப்ராமணர்களுடைய சவத்தை எவன் சுமந்து செல்கிறானோ அவனுக்கு அகால மரணம் எற்படாது.

34. அந்த சிவதீக்ஷித ப்ராம்மணரை தொடர்ந்து சென்று ஸ்நாநம் செய்தும். கொப்பளித்தும் தானங்களை தந்தும் மறைவு குறித்து, தண்ணீரில் மூழ்கியும் வருவதினால் விரும்பிய சுகத்தை அடைகிறான். இங்கு மேலான இடமாக பாவிக்க வேண்டும்.

35. மறைந்தவர் உன்னதமான பெரியோர்களை அனுசரித்து குற்றம், குறை உள்ளவராயினும் விரதங்களை விட்டவராயினும் பின் செல்லக் கூடாது. மேற்கூறியவர்கள் பின் தொடர்ந்தால் ஸ்னானம் செய்து ஸத்யோஜாதமந்திரத்தை நூறு முறை ஜபிகக்க வேண்டும்

36. துணை இல்லாதவரும் தலைவர் இல்லாதவரும், ஆன இறந்த சிவயோகியை தோஷ மற்றவராக நினைத்து, சமபூமிக்கு எடுத்துச் சென்று அந்தயேஷ்டி கர்மாவை யார் செய்கிறானோ அவன் மங்களத்தையடைகிறான்.

37. வைசியர் முதலிய மூன்று வகுப்பிற்கும் வேறு வகுப்பிற்கும் இந்த முறை ஏற்படுத்தப்படுகிறது. பிறகு சவஸ்தானம் வெகு தூரமில்லாமல் தண்ணீருக்கு பக்கத்தில் சுத்தமான சமமான இடத்தில்

38. பந்தல் அல்லது கொட்டகையாகவே அமைத்து இவ்வாறாகவே அதன் நடுவே ஆறு அங்குலம் உயரத்தோடு ஒருமேகலையை நாற்கோணமாக

39. குண்டத்தையும் விதிப்படி ஓர் முழ அளவில் மண்ணினால் அமைத்து அக்னிதிக்கில் ஸ்தண்டிலம் அமைத்து அவ்வாறே நான்கு முழ அளவில் சிதைக் குழியை அமைக்க வேண்டும்.

40. இரண்டு முழ அளவு அகலமும், எட்டங்குல அளவு கனமும் உள்ளதாக அமைக்க வேண்டும். சவக்குழியில் தெற்கு பாகத்தில் குண்டம் அமைத்துக் கொள்ள வேண்டும். இவ்வாறாக ஸ்தண்டிலம் குண்டம், சவக்குழி, ஆகிய மூன்றையும் ஏற்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

41. சவக்குழிக்கு சமீபமான இடத்தை கோமயத்தால் மெழுகி, ஆசார்யன் ஸ்நாநம் செய்து சுத்தி உள்ளவனாகவும் கையில் அஸ்திர தீர்த்தத்தை எடுத்துக் கொண்டு

42. ஸ்தண்டில சமீபம் வரை பிரதட்சிணமாகச் சென்று வடக்கு முகமாக அமர்ந்து மாறுதலான நியாசத்தை செய்து, அஸ்திர மந்திரத்தினால் அவகுண்டனம் செய்து கொண்டு

43. அந்தர்யாகம் செய்து கொண்டு அஸ்திர மந்திரத்தினால் அஸ்திர வர்த்தனியை அபிமந்திரித்து அந்த தீர்த்தத்தால் எல்லா திரவ்யத்தையும் பிரோக்ஷித்து ஆத்ம பூஜையில் சங்கல்பம் செய்து கொண்டு

44. ஸம்ஹிதா மந்திரங்களையும் கலைகளையும் சம்ஹார கிரமமாக கூறி பிரம்மா முதலிய காரணேஸ்வரர்களுடன் கூடியதாக தன்னுடைய சரீரத்தில் செய்து கொண்டு

45. சம்ஹார கிரமமாக சிவஹஸ்தம் பாவனை செய்து ஒரு தடவை சிவத்தை நினைத்து அங்கே தர்பைகள் விபூதி எள்ளு இவைகளை வாரி இறைத்து

46. விதிப்படி சிவத்தை அழைத்து சிதையிலோ பூஜிக்கவும். ஐந்தாகப்பகுப்பட்ட பூமியில் ஐந்து ஐந்தான கோஷ்டத்தில்

47. ப்ருதிவீ முதலிய பஞ்ச பூதங்களுக்குரிய ஐந்து வகை வடிவம் ஐந்துவகை நிறம் இவற்றால் விசித்ரமாக அமைக்கப்பட்ட மண்டவத்தில் வம்ச ரஜ்ஜூ முதலியவற்றிலிருந்து தோன்றிய வாஸ்த்து தேவதைகளை நியாஸம் செய்ய வேண்டும்.

48. அங்கே நடுவில் ஐந்து கோஷ்ட நடுவில் பூமியுடன் கூடியதாக பிரம்மாவையும் நிருருதி திசையில் ஜலத்துடன் கூடியதாக்கி நான்கு கோஷ்டத்தில் விஷ்ணுவையும்

49. நான்கு கோஷ்டங்களில் ஆக்னேயத்தில் அக்னியுடன் கூடிய நான்கு கோஷ்டமத்தியில் ருத்திரர்களையும் வாயு கோணத்தில் நான்கு கட்டத்தின் வாயுவுடன் கூடிய கோஷ்டத்தில் ஈஸ்வரனையும் பூஜை செய்யவேண்டும்.

50. ஈசான கோஷ்டம் நான்கிலும் ஆகாயத்துடன் கூடியதான ஈசானனை பூஜிக்க வேண்டும். கிழக்கு முதலான நான்கு கோஷ்டங்களில் இந்திரன், எமன், வருணன், குபேரன் ஆகிய நால்வரை பூஜிக்க வேண்டும்.

51. சவத்தின் நிஜப் பெயரோடும் வணக்கத்தோடும் நம: என்றும் ஸ்வாஹா முடிவோடு பலியை வைக்க வேண்டும். ஈசான திசையில் வர்தனியை பூஜித்து பாசுபதாஸ்திரத்தையும் பூஜை செய்ய வேண்டும்.

52. சூலத்திலிருந்து வஜ்ராயுதம் வரையுள்ள ஆயுதங்களை எட்டு திக்குகளிலும் வைத்து பூஜை செய்ய வேண்டும். மேலும் கீழும் உள்ள பதத்தை விஷ்ணு பிரம்மாவை பூஜிக்க வேண்டும்.

53. எள்ளு தர்பைகளின் நடுவே பவனை நன்றாக பூஜிக்கலாம். மண்டலத்தில் பவனை பூஜிக்கலாகாது. ஐஸ்வர்யம் முதலிய ஆசனத்தை கொடுத்து தளத்தோடு கூடிய பத்மாஸ னமத்தியில்

54. மனோன்மணி முதல் வாமா வரை உள்ள சக்ரத்தை பூஜை செய்ய வேண்டும். சம்ஹார கிரமாக ஆஸந பூஜையை மேலிருந்து (அபஸவ்யம்) அப்ரதக்ஷிணமாக சங்கரனை சாங்கமாக நன்றாக பூஜை செய்து

55. முன்போல சமஸ்காரம் செய்து குண்டம் சக்தியையும் அங்கே முன்போல குண்டத்தை ஸம்ஸ்காரம் செய்து சக்தியை அர்ச்சித்தும் அங்கே கிரவ்யாதம் சோஜ்ஜிதமான அக்னியை வைத்து அப்ரதக்ஷிணமாக சுற்றி

56. ஐந்து ஸம்ஸ்காரங்களினால் ஸம்ஸ்கரிக்கப்பட்ட அக்னி ஹ்ருதய தாமரையில் சிவஸ்தலமாக அர்ச்சித்து எள்ளினால் தர்பணம் செய்து

57. பிறகு பூர்ணமாக நிரம்பி வழிகின்ற நெய்யினாலே சிதையில் சேர்க்க வேண்டும். அல்லது ஐந்து நிறங்களால் கல்பிக்கப்பட்ட மண்டலங்களை விட்டும்

58. நிரீக்ஷணம் முதலிய சம்ஸ்காரங்களால் ஸம்ஸ்காரம் செய்யப்பட்ட வெகு தூரத்திலுள்ள கலசங்களினாலே பின்பு சிதையை அடைந்த பீடத்தில் வைத்து மஹேந்திரபுரம் என்ற ஸ்வர்கத்தை எழுத வேண்டும்.

59. சிவப்பு வர்ண பொடியினால் அதன் நடுவே அக்னி பகவானை எழுதவும் அதனோடு அந்த தேவதைகளை சேர்த்து முளை குச்சிகளை கோணங்களில் சேர்ப்பிக்க வேண்டும்.

60. அக்னி திசை முதற் கொண்டு அபஸவ்யமாக நான்கு காய்ந்த கட்டைகளினால் அக்னிதோன்றுவதற்காக அடிப்பாகம் மேலாகவும் கட்டையின் நுனி கீழாகவும், இருக்கும்படி அஸ்திரமந்திரங்களினால் எடுத்து குறுக்காக ஒவ்வொன்றாக அடுக்க வேண்டும்.

61. ஐந்து அழகான நூலினாலே கவசமந்திரத்தால் சுற்ற வேண்டும் அல்லது சிவப்பு நூலினால் முழுவதும் சுற்றி கட்டவும்

62. சிவாக்னியில் சிவாஹுதியும் ரக்ஷணத்திற்காக ராக்ஷஸர்களுக்காகவும் செய்ய வேண்டும். அங்கே சவப்படுக்கையில் கனமாகப் பரப்பி யாகத்திற்கு உரிய கட்டைகளினால் அடுக்க வேண்டும்.

63. சந்தனம் அகில் இவைகளால் கலந்த அபசவ்யமாக மறைத்து அஸ்திர மந்திரத்தினால் தர்பம், புஷ்பம், எள்ளு இவைகளினால் பூஜித்து

64. இறந்தவரை குழைத்த மண்ணை எடுத்து மேலே அம்மண்ணினால் பூசி கோமயத்துடன் கூடிய ஜலத்தாலும் பூசி அபிஷேகம் செய்தும் தூபம் சமர்ப்பிக்கப்பட்டதுமான பிரேதத்தை புதியவிபூதியால் திலகமிட்டு

65. முன்பிறப்பின் வர்ணத்தை எதிர்நோக்காமல் நல்ல பூணூல் வஸ்திரம் இவைகளை ஸமர்பித்து அக்னேய திக்கில் சிவனை பூஜித்து தெற்கு பாகத்தில் தர்பாஸனத்தில்

66. நிரீக்ஷணம் முதலியவைகளால் சுத்தமானதும் ஐந்து வகையான தோரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், மந்திரமயமான சரீரமுடைய இந்த பிரேதத்தினுடைய (ப்ருத்வி முதலான) ஹ்ருதய கமலப் பிரதேசத்தில்

67. சுகதுக்க அநுபவ கர்ம வினையால் ஆஸ்ரிதமானதும் திரும்பவும் கிடைக்கப்படாததுமான மஹாஜலத்துடன் கூடிய அந்த லிங்கத்தை ஸமஹரித்து கீழ்வரும்படி எடுத்து வைக்க வேண்டும்.

68. ஓம் ஹூம் ஹம் ஹாம் ஹூம் என்ற மஹாஜாலமாக கருதப்பட்ட மந்த்ரத்தை சொல்லி குருவானவர் முடிவான வணக்கத்தை பாவித்து மரணமானவருக்கான தீøக்ஷயை செய்ய வேண்டும்.

69. வித்யாதேஹத்தை அந்த தேகத்திலிருந்து ஐந்து கலைகளையும் எடுத்து ஷடங்கத்தோடு சிவனை பூஜித்து மூலமந்திரத்தால் நூறுமுறை ஹோமம் செய்யவேண்டும்.

70. பின்பு சைதன்ய சன்னிதானத்தின் பொருட்டு தத்வங்களை சோதனம் செய்தல் வேண்டும். நிவிர்த யாதிகலைகளை முறைப்படியோ ஒரே முறையாகவோ எடுத்து

71. அதிபர்களுடன் கூடியதாக ஐந்து கலைகளை அக்னியில் முன்பு போல் பூஜிக்க வேண்டும். தாடனம் முதலிய ஸம்ஸ்காரங்களால் லிங்கத்திலிருந்து அதனால் அடையாளம் இடப்பட்ட ஆன்மாவை எடுத்து

72. ஜென்மாவின் வினைக்கு அதிகாரமான கலைகளையும் முன்பு போல் சேர்க்க வேண்டும். தொடர்ந்துள்ள தத்வங்களுக்கும் சுத்தியும் லயம், போகம் இவைகளையும் செய்ய வேண்டும்.

73. பாசத்தின் துண்டிக்கும் தன்மையில் பசுத்தன்மையுடைய ஆன்மாவிற்கு திரோபாவமென்கிற மறைப்புத் தன்மையாகிறது. அந்த கலைகளின் அழிவை கீழிலிருந்து மேலாக ஆன்மாவை மேன்மை அடையச் செய்வதற்காக செய்ய வேண்டும்.

74. முன்பு செய்யப்பட்ட நிர்வாண தீøக்ஷயால் ஆன்மாவை விடுபடச் செய்து மேலும் மற்ற பாகங்களையும் சுத்தி செய்ய வேண்டும்.

75. கூறப்பட்ட கர்மமலத்தின் வழியால் இவ்வாறாக தத்வங்களை சிவதத்வம் வரை சோதித்து அந்த தத்வங்களை ஹோமத்தின் முடிவில் அக்னியிலிருந்து எடுத்து சுத்தமான சிவபதத்தில் ஆன்மாவை சேர்க்க வேண்டும்.

76. ஆத்மாவிற்கு எந்த கிரியையால் மறுபிறப்பும் பிறரிடம் அடிமை தன்மையும் ஏற்படாதோ அவ்வாறாகச் செய்ய வேண்டும். மீதமில்லாத பாசங்களை சோதித்து ஈசனை பூஜித்து விசர்ஜனம் செய்ய வேண்டும்.

77. அந்த சரீரத்தில் வித்யாதேஹத்தையும் எடுத்து அதன் பதத்தில் சேர்க்க வேண்டும். ஸ்தண்டிலத்திலும் இவ்வாறாக ஈசனை பூஜித்து ஸம்ஹரித்து அதன் பதத்தில் சேர்க்க வேண்டும்.

78. சிதையில் மேலே சவத்தை எடுத்து வைத்து முன்பு போல் தர்பைகளினால் மூட வேண்டும். தெற்கு திசையில் தலையும் வடக்கு திசையில் பாதமும் இருக்கும்படி சவத்தை வைக்க வேண்டும். ஸ்ருக் ஸ்ருவம் இவற்றோடு கூட ஆகுதிகளை முக்தி அடைந்தவர்களுக்கு செய்ய வேண்டும்.

79. ஆசார்யன் ஸாதகன் அவர்களாலும் மற்ற கார்யத்திற்கு உரியவர்கள் குங்கிலியம் அகில் பச்சை கற்பூரம் சந்தனம் இவற்றை மரக்கட்டைகளோடு பின்கலந்தும்

80. மூடிவிட்டு குண்டாக்னியை சேர்த்து எடுத்து சவத்தின் சிரோபாகத்தில் வைக்க வேண்டும். தேன் தைலம் நெய் இவற்றை அக்னியில் வைத்து நன்றாக ஜ்வலிக்கும்படி செய்யவேண்டும்.

81. நெய் தேன், பால் நிறைவாக ஸ்ருக்கை நிறப்பி பூஜிக்கப்பட்ட பூர்ணாஹூதியாக ஆசார்யன் சவத்தின் தலைபாகத்தில் வடக்கு நோக்கிய முகமாக நின்று கொண்டு

82. கீழே கூறப்பட்டுள்ள வாக்யத்தை சொல்லிக் கொண்டு அக்னியில், நெய்யை விட வேண்டும். ஹே அக்னியே தெக்ஷினாக்கினியான நீர் காலனால் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளீர்.

83. மந்திரத்தினால் பரிசுத்தமான சவத்திற்குரிய இந்த மஹாஹூதியை ஏற்றுக் கொள்ளும் என்று கூறி பிறகு அந்த இடத்தில் கீழ் நோக்கிய முகமாக கவிழ்ந்து ஸ்ருக் கருவத்தை போட்டு விட வேண்டும்.

84. ஸ்ரேஷ்டமான ஆசார்யன் எல்லா கர்மாக்களையும் செய்து அரிவாளையும் அஸ்திர கும்பத்தையும் எடுத்து அப்ரதக்ஷிணமாக வந்து

85. மேல் தூக்கி இடது தோளின் மேல் ஓட்டையிடப்பட்ட மேல் பகுதியுடன் சவத்தை பாராமல் ஜலதாரை விட்டுக் கொண்டு தன்னுடன் பிறந்தவர்களுடன் பிரதட்சிணம் செய்ய வேண்டும்.

86. அபஸவ்யமாக இடப்பக்கமாக சுற்றி வந்து அந்த வர்தனியை கீழ் நோக்கியபடி கவிழ்த்துவிட வேண்டும். அங்கே அந்த தேசத்தை விட்டு வந்து அஸ்திர வர்தனியை முன் சொன்னபடி வைத்துவிட வேண்டும்.

87. பிறகு ஆற்றங்கரைக்கு சென்று ஸ்நாநம் செய்து ஜலத்திற்கு மேல் நல்லதர்பையை பரப்பி பிரணவத்துடன் கூடிய ஹ்ருதய மந்திரத்தை கூறி

88. சுத்தாத்மன் என்ற பதத்தையும் ஈசன் முதல் ஈசாந்தன் வரை உள்ள பெயர்களாக ஸ்கந்தன், கணேசன் என்ற பெயர்களாகவோ கூறி (ஓஹோம சுத்தாத்மன் ஸ்கந்தோ பவஸ்தா, ஓம் ஹாம் சுத்தாத்மன் சன்டோபவஸ்வதா, ஓம்ஹாம் சுத்தாத்மன் கனாதீசோ பவஸ்வதா)

89. என்று சொல்லிக் கண்டு முறைப்படி ஸ்வதா என்ற முடிவுடன் கூடிய மந்திரத்தை மூன்று முறை உச்சரித்து; தர்பணம் செய்ய வேண்டும். மறுபடியும் ஸ்நாநம் செய்து வடக்கு நோக்கிய முகமாக இருந்து சிவஸம்ஹிதை ஜபம் செய்ய வேண்டும்.

90. அஸ்திரங்களில் ஒன்றையோ அல்லது அகோராஸ்திர மந்திரத்தையோ நூறுமுறை ஜபம் செய்ய வேண்டும். அப்படியே சவத்தை சுவந்தவர்கள் தஹனம் செய்தவர்கள் இருமடங்கு ஜபம் செய்ய வேண்டும்.

91. இறப்பு தீட்டு நீங்கியவர்களாக தன்னுடைய வீட்டிற்கு செல்ல வேண்டும். வீட்டு வாசற்படிக்கு வந்து வேப்பிலையை தின்று நியமத்தோடு துப்பி

92. ஆசமனம் செய்து பிறகு அக்னி ஜலம் கோமயம் வெண்கடுகுகளை தொட்டு கல்லின் மேல் கால்வைத்து மெல்ல பிரவேசம் செய்ய வேண்டும்.

93. நல்லவனாக சமயத்தில் நிலைபெற்றவனாகவும் உத்தர தீøக்ஷயில் நிர்வாண தீøக்ஷ செய்வதற்குரிய விருப்பமானதை குறை உள்ளவனாக உள்ள எனக்கு தர வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்க வேண்டும்.

94. மரணமுற்றவனாயினும் அவருக்கு தத்வ சுத்தியோடு கூடிய அந்தேஷ்டி இங்கு சொல்லப்பட்டுள்ளன. ஜலத்தினாலோ நெருப்பினாலோ ஆயுதங்களினாலோ வேறு வகையில் யானை சிங்கம் இவற்றாலோ

95. புலி ஆகிய மிருகங்களினாலோ மரம் முதலியன விழுந்தாலோ தன் கையினாலே ஓங்கி அடித்துக் கொண்டோ கயிறு இறுக்கமாக கட்டியதால் உயிரற்று விழுவதினாலோ

96. இவ்வாறு பலவகையில் துர்மரணம் எவர்களுக்கு ஏற்படுகிறதோ அவர்களுக்கு முன்போல் அந்தேஷ்டி கிரியை சொல்லப்பட்டுள்ளது. சரீரம் காணாமல் மரணமுற்றவர்களுக்கும் அப்படியே சிதைந்து போன உடம்பு உடையவர்களுக்கும்

97. க்ஷயரோகம், குஷ்டம், வைசூரி முதலிய மஹாரோக முள்ள சரீரம் உள்ளவர்களுக்கும் தர்பை முதலியவற்றால் அமைக்கப்பட்ட தேகத்தில் அந்த்யேஷ்டி கிரியைகள் அனைத்தையும் செய்யவேண்டும்.

98. சிதைந்த அங்கம் வைசூரி முதலிய ரோகமுள்ள நோயுள்ள மனிதன் மரணமடைந்தால் மந்திரங்கள் இல்லாமல் கேவலமான அக்னியில் தகனம் செய்தோ கீழே புதைத்தோ அல்லது

99. கங்கை முதலிய தீர்த்தத்தில் பிரேதத்தை போட்டு நெருப்பு முதலியவற்றால் பிரவேசனம் புகுந்து மறைந்ததாக கருதப்படுகிறதோ அப்பொழுதே புண்யத்தின் பொருட்டு அந்தேஷ்டிகர்மாவை நடத்தவேண்டும்.

100. தர்பை கட்டுகளினாலோ பொரச மரத்திலிருந்து எடுத்த இலைகளினாலோ நூலினால் சேர்த்து கட்டியும் பஞ்சகவ்யங்களினால் நனைந்து பிரதிமையை தெளித்து பிரதிஉருவம் போல் செய்து அந்தேஷ்டி செய்ய வேண்டும்.

101. கோமியத்தால் உண்டாக்கிய உருவத்திலே இஷ்டமான உருவங்களை செய்தோ அந்த மரணமுற்றவருக்குரிய கர்மாக்களை அந்தேஷ்டியை முன்பு எப்படி உதாரணமாக சொல்லப்பட்டதோ அப்படியே செய்ய வேண்டும்.

102. பிறகு நெய், தேன், பால் இவற்றால் நனைக்கப்பட்ட அந்த பிரதிமையை தகிக்க வேண்டும். பத்ரை என்ற கரணம் பூரம், பூராடம், பூரட்டாதி இந்த நக்ஷத்திரத்தில் சுக்ரன், அங்காரகன், ப்ருஹஸ்பதி இவர்கள் இருக்கும் பொழுது

103. எவர்களுக்கு மரணமும் தஹநமும் ஏற்படுகிறதோ அது குலக்ஷயம் ஏற்பட காரணமாகின்றது. எனவே அதன் பொருளை உணர்ந்து மறுபடியும் தகநம் செய்வதை ஆதரவோடு செய்ய வேண்டும்.

104. சவுசம் செய்யப்படாத இறந்த மனிதர்களுக்கு அந்த்யேஷ்டிகிரியை குழியில் புதைப்பதை செய்ய வேண்டும். அவர்களுக்கு தகண கிரியையும் பலிதிணேநகம் இவைகள் தேவையில்லை.

105. சவுள வயதிற்குள் உள்ள மனிதர்களுக்கு மரணம் சம்பவித்தால் தகனம் அல்லது குழியில் புதைப்பது. ஆகிய அவடக்கிரியை செய்யலாம் இரண்டு வருடத்தில் குறைந்த பிரதேசத்தில் அக்னிகொண்டு செய்யும் கிரியை இல்லை. உதக கிரியையும் தர்பணமும் இல்லை.

106. யதிகளுக்கும், க்ஞானிகளுக்கும் பூமியினுள் அடக்கம் செய்கின்ற கிரியையான அவடகிரியை செய்ய வேண்டும். உப்பை நிறைய குழியில் சேர்த்து மூடி தண்ணீர் அன்னம் கலந்த பலி இல்லாமல் உத்தரக்கிரியை செய்ய வேண்டும்.

107. சவுள கர்மா செய்து கொண்டவன் இறந்தால் தகனம் பிண்டம் திலதர்பணம் உண்டு. வயதானவர் மரணமுற்ற ஒவ்வொரு ஆண்டிலும், பிண்டப்ர தானம், தர்பணம் முதலிய உதக கர்மாவில் செய்ய வேண்டும்.

108. தசாஹம் (பத்துநாளும்) பிண்டப்ரதானம் உதககர்மா ஆகும். சிறப்பாக பத்து வருடத்தில் அதற்கு மேலும் பூமிக் குழியினுள் அடக்கம் செய்யப்பட்டுள்ள தேகத்தில் எந்தகர்மாவானது செய்யும்படி செய்யப்பட்டுள்ளதோ அந்த சுத்தியை செய்ய வேண்டும்.

109. மணற் கரையில் தர்பங்கள் வடக்கு பாக மஸ்தகமாக அமைத்து சிவிகை முதலியவற்றில் ஒற்றியும் ஸ்மசானத்தில் அல்லது சுத்தமான பூதலத்தில்

110. ஒரு முழ அளவு பூமியை தோண்ட வேண்டும். அதில் படுக்கையாக அதிகமாக விஸ்தாரமில்லாமல் கற்பிக்க வேண்டும். இதில் சவத்தைவைத்து அக்ஷதை முதலியவற்றை கர்த்தாகொடுத்தும் சந்தனம் முதலியவற்றால் அர்ச்சிக்க வேண்டும்.

111. அங்கே மரணம் அடைந்தவறை வைத்து தெற்கே தலையும் வைத்து மண்ணில் மூட வேண்டும். யோகிகளுக்கு ஒரு கோல் அளவு அல்லது பாதி அளவு தோண்ட வேண்டும்.

112. உப்பினால் மேலே மூடி அதன் சமீபமான இடத்தில் அங்கே ஆலயத்தோடு கூடிய பீடத்தையோ லிங்கத்தையோ

113. சிலை ரூபமாகவோ அந்த மரணம் அடைந்தவருடைய ரூபத்தையோ செய்து பிரதிஷ்டை செய்து பூஜை செய்ய வேண்டும். அங்கே பிண்டோதகம் சிராத்தையும் செய்ய வேண்டியதில்லை.

114. அவருக்கு கட்டைவிரலை கட்டுவது தாம்பூலம் அளிப்பது முதலிய யாதொரு கார்யம் உண்டோ அதை செய்தல் கூடாது.

115. இடி நெருப்பு ஜ்வாலை முதலியவற்றினால் மரணம் அடைந்தவர்களுக்கு காரண கார்யம் செய்ய வேண்டும். ஓர் வருஷத்திற்கு மேல் மனைவி ஊரில் இருந்து கணவன் வேறு இடத்திற்கோ சென்று வராமலிருந்தால்

116. பன்னிரண்டு வருஷத்திற்கு பிறகு மேற்படி விதவை விரதத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். இறந்தவராகவோ மரணம் அடையாமலோ அறியாவிடில் விதவைக்கோலத்தை கடைபிடிக்க வேண்டும்.

117. நான்கு சதுரமண்டலத்தை செய்து அங்கே மூன்று அங்குலம் உயரமாக பாத்திரத்தை வைத்து அதன் நடுவில் உமியை நிரப்பி சிறு குச்சிகளில் அக்னியை ஏற்படுத்தி தகனம் செய்ய வேண்டும்.

118. மரணம் அடைந்தவர்களுடைய தகனத்தின் பொருட்டு இவ்வாறு உள்ள நெருப்பை எடுத்துக் கொண்டு பாலோடு கூடிய அரிசியுடன்

119. காது, மூக்கு, வாய், தொப்புள் இந்த இடங்களில் ஹ்ருதய மந்திரத்தால் ஒன்பது துவாரங்களிலும் தங்கத்தின் துண்டுகளை ஹ்ருதய மந்திரத்தால் வைக்க வேண்டும்.

120. பாலோடு கலந்த அரிசியை வாமதேவ மந்திரத்தினால் வாயில் வைக்க வேண்டும். அகோர மந்திரத்தால் கட்டை விரல் கட்டுகளை அவிழ்த்து விட வேண்டும்.

121. அதன் பிறகு சஹோதரர்களோடு கூட மாலையிடுதலை ஸபிண்டர்கள் செய்ய வேண்டும். வஸ்திரத்தின் நுனியினால் அப்பொழுது எல்லோரும் அதற்கு பிரதட்சிணம் செய்து

122. தாகம் தீர ஜலம் நிரம்பிய கும்பத்தையோ எடுத்துக் கொண்டு மூன்று முறை பிரதட்சிணம் செய்து அஸ்திர மந்திரத்தால் அதன் இடது புறத்தில் வைக்க வேண்டும்.

123. உடைந்த கபாலத்தில் உள்ள தண்ணீரை ப்ராணஸ்தானங்களில் வைக்க வேண்டும். ஸ்நான முடிவில் பஞ்சகவ்யத்தை அல்லது நெய்யை சாப்பிட்டு சிவமந்திரத்தை ஜபம் செய்ய வேண்டும்.

124. அப்பொழுதே தன்னால் முடிந்த அளவு தானம் செய்வது சிரமத்திற்காகவும் இறந்து போனவர்களுடைய பெயரோடு கூட தண்ணீர் எள்ளு கலந்த தர்பணத்தையும் கொடுக்க வேண்டும்.

125. இது முதலிய கர்மாக்களை செய்ய தகுந்தது. தத்வசுத்தி இல்லாதவர்களுக்கு கடைசி இறுதி சடங்குகளோடு கூடிய மஹேஸ்வர வடிவம் உள்ளவர்களுக்கு

126. தினந்தோறும் ஈசன் ஸ்கந்தன் முதலிய பெயர்களோடு தர்பணம் செய்ய வேண்டும். முதல் நாளில் தனித்தனியாக மூன்று முறை தர்பணம் செய்ய வேண்டும்.

127. தினந்தோறும் ஒன்றாக கூட்டி பன்னிரண்டு நாள் வரை தனித்தனியாக 75 எண்ணிக்கையோடு கூடிய தர்பணம் செய்து அந்த எண்ணிக்கையால் போஜனம் செய்விக்க வேண்டும்.

128. ஐந்து ஐந்து எண்ணிக்கையோடு கூடிய 200 தர்பணத்தை ஈசான் முதலிய மூன்று பேர் உடைய திருப்திக்காக செய்து தினம் ஒருவரையாவது போஜனம் செய்விக்க வேண்டும்.

129. இறந்தவரை முன்னிட்டு தாகத்தின் முடிவில் வஸ்திரம் அரிசி இவைகளுடன் கூடிய தானத்தை இறந்து சிவதீøக்ஷபெற்ற குடும்பத்தினர்க்கு வஸ்திரமின்றி எரித்ததற்காக நக்ன பிரச்சாதனம் என்ற தானத்தை செய்ய வேண்டும்.

130. தர்பணத்தின் முடிவில் நதி முதலிய தீர்த்த கரையிலோ அல்லது வீட்டிலேயோ பலி கொடுக்க வேண்டும். குடும்பமில்லாத தனிமனிதனுக்கு தினந்தோறும் தர்பணமும் பலியும் செய்யக் கூடாது.

131. ஆனால் ஒரே நாளில் செய்யக் கூடிய சிராத்தத்தில் தகனத்தின் முடிவில் ஈசன் முதலிய மூன்று பேர்களின் பொருட்டு அதற்காக தர்பணம் செய்து அதன் பொருட்டு சிவனை பூஜிக்க வேண்டும்.

132. துக்கமில்லாதவனுக்கும், சாதுக்களுக்கும் கெட்ட மனதுடைய மனிதர்களுக்கும் ஏற்பட்ட மரணத்தை இயற்கையாகவே மரணம் ஏற்பட்டதாக நினைத்து சவகார்யத்திற்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

133. எவர்கள் சிவவிரதத்தை அனுஷ்டிக்கின்றவர்களோ எவர்கள் சைவர்களோ எவர்கள் குடும்பத்தோடு கூடியவர்களோடு அவர்களுக்கு துக்கம் கிடையாது. சிறிது விவேகம் இருப்பதினால் துக்கம் கிடையாது.

134. அப்படியே எப்பொழுதும் ஆத்மஞானம் உள்ளவர்கள் எப்பொழுதும் சிவனை போல உள்ளவர்கள் அவன் அழிவை அடைவதில்லை. அப்படியே அழிவுண்டென்றால் முன்புள்ளது போல் நித்ய சிவலக்ஷணமில்லாதவனாகிறான்.

135. போகத்தை காரணமாக இல்லாததால் ஆத்மாக்களுக்கு உபசாரமாக இறப்பு சொல்லப்படுகிறது. தன்னுடைய குணத்துக்கு தக்கவாறு மரணம் ஆவது குறைந்து விடுகிறது. மரணம் இல்லாத நிலை கூடுகிறது.

136. தனக்கு அனுகூலமாகவோ பிரதி கூலமாகவோ சொல்லப்பட்டாலோ அவனுக்கு இடையூறுகள் ஏற்படுவதில்லையோ அந்த விருப்பமானவற்றை அடைகிறான்.

137. எவர்கள் சிவதீøக்ஷ பெற்றவர்களாக சொல்லப்படுகிறார்களோ அவர்கள் முடிவில் எல்லாவற்றையும் அறியக்கூடிய அனுபவிக்க வேண்டிய உடம்பு உடையவர்களாக ஆகிறார். ஆத்மாவை ஆவரணமாக உடையவராகவும் இருக்கிறார்கள்.

138. யார் ஒருவன் தேகத்தோடு கூடியவனோ அவன் மிகவும் குறைவு உள்ளவனாக சொல்லப்படுகிறான். இந்த தேகமானது அழியக் கூடியது. மனித வாழ்க்கையில் வாழைமரம் வளர்ந்து வாழை குலை வெளிவந்தவுடன் தன்னை இழந்து விடுவதுபோல மனித வாழ்க்கை அமைகிறது.

139. சாரம் உள்ளதாக எவன் நினைக்கிறானோ ஜலத்தில் நீர்குமிழி முட்டை ஏற்படுவது போல் ஏமாற்றம் அடைந்து முட்டாளாகிறான். ஐந்து ஆதார ஸம்ஸ்காரத்தால் ஏற்பட்ட சரீரம் மரணத்தையடைந்தால்

140. தன்னுடைய உடம்பினாலே செய்கின்ற கார்யங்களினால் உயர்வோ தாழ்வோ அடைகின்றான். இதற்காக வருத்தப்படுவதேன். மலை, பூமி, கடல் தெய்வங்கள் இவைகள் அழிவதை கண்டு வருந்துவதில்லை.

141. மனித வாழ்க்கை கடல் நுறைபோன்றது. மனிதவாழ்க்கை யாசிக்கப்படுவதில்லை. ஸ்லேஷ்மம், கண்ணீர், பந்துக்கள், இவர்களால் விடுபட்டு யோக்யத்தில் மரணமடைகிறான்.

142. அதனால் அழக்கூடாது. சக்திக்கு தக்கவாறு கிரியைகளை செய்ய வேண்டும். மறுதினம் மற்ற அங்கங்களின் தகனத்தை செய்தோ செய்யாமலோ இருக்கலாம்.

143. இரண்டாவது நாளிலோ அல்லது மூன்றாவது நாளிலோ நெய், பால் இவைகளுடன் கூடிய பிண்டங்களோடு சிதையின் சஞ்சயன கார்யத்தை செய்ய வேண்டும்.

144. மண்ணினால் ஆன பாத்திரத்தை எடுத்து பால் அல்லது தண்ணீர் நிரப்பி அங்கே மூன்று கட்டைகளை வைத்து அதன் மேல் அந்த பாத்திரத்தை வைக்க வேண்டும்.

145. பிறகு சஞ்சயன கார்யமின்றி எலும்பை சேர்ப்பது செய்ய வேண்டும். புதிய மண்பாண்டத்தில் ஒன்று, மூன்று, ஐந்து ஏழாவது நாளில்

146. பிராம்ணன் முதலான வர்ணத்தில் உள்ளவர்கள் இறந்த விஷயத்தில் முறைப்படி எலும்பை சேகரிப்பது செய்ய வேண்டும். ஸத்துமா பொறி அன்னம் அப்பம் இவைகளால் நான்கு திசைகளிலும் பலியை கொடுக்க வேண்டும்.

147. இதற்கு பிசாச பலி என்று பெயர். அந்த பிசாசுகளுடைய திருப்திக்காக அனுஷ்டிக்க வேண்டும். அங்கங்களிலிருந்து அங்கங்களை எடுத்து அந்த மந்திரங்களினாலே எடுத்து வைக்க வேண்டும்.

148. கிராமத்திற்கு வெளியில் கங்கை முதலிய நதிக்கரையில் அந்த தினத்திலோ அல்லது 15 தினங்களுக்கு பிறகோ மூன்று மாதங்களிலோ

149. ஆறு மாதத்திலோ ஒரு வருட முடிவிலோ அதற்கு மேற்பட்ட தினத்திலோ அஸ்தியை போட வேண்டும். அந்த தீர்த்தத்தில் ஸ்நானம் செய்து திலங்களால்

150. முன்னோர்களின் தர்பணத்தையும் தேவர்களின் தர்பணத்தையும் செய்ய வேண்டும். முடிந்த அளவு தானம் செய்ய வேண்டும். அந்த பூமியிலேயே பித்ருக்களுக்கு பிண்டம் வைக்க வேண்டும்.

151. குருவின் சிஷ்யர்கள் குருவின் உறவினர்கள் நித்ய அனுஷ்டானம் தவிர மற்றஜபம் முதலியவைகளை மூன்று நாட்கள் அனுஷ்டிக்காமல் இருக்க வேண்டும்.

152. அவர்களின் மற்ற சைவர்களான க்ருஹஸ்தர்களும் பிரும்மசாரிகளும் தீக்ஷிதர்களும் சவத்தீட்டிற்காக ஓர் தினம் நித்யானுஷ்டானம் ஜபங்களை விட வேண்டும்.

153. உலக வாழ்க்கையில் உள்ள கிருஹஸ்தர்கள் குடும்ப பழக்க வழக்கங்களை விட்டுவிடக்கூடாது. ஆகையால் தீக்ஷிதர்கள் லோக வழக்கமான ஆசாரத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

154. சைவானுஷ்டமான வ்ருதத்தை உடையவனுக்கு தன்னுடைய முன்பிறப்பை ஏற்காததாலும் சம்சாரபந்தம் இல்லாமையினாலும் பிறப்பு தீட்டு இறப்பு தீட்டு இரண்டும் கிடையாது.

155. தீøக்ஷயினால் ஸம்ஸ்கரிக்கப்பட்ட பூர்வாஸ்ரமத்தை உடைய கிருஹஸ்தர்க்கு போக்கப்பட்ட ஸம்ஸார பீஜத்தை உடையதும் நல்ல கர்மாக்களை உடைய ஞானிக்கு

156. ஒரு க்ஷணமாத்திரம் பிறப்பு இறப்பு தீட்டு உண்டாகிறது. அதுவும் ஸ்நானம் செய்வதால் நிவர்த்தியாகிறது. பிராமணனுக்கு 10 நாட்கள் தீட்டாகும். க்ஷத்ரியனுக்கு 12 நாட்கள் தீட்டாகும்.

157. வைச்யனுக்கு பதினைந்து தினம் தீட்டு காத்தபிறகு சுத்தியாகும். சூத்திரர்களுக்கு ஒரு மாதம் தீட்டாகும். பிறாமணனால் விவாஹம் செய்து கொள்ளப்பட்ட நான்கு வர்ண பெண்களுக்கும்

158. முறைப்படி பத்து, ஆறு, மூன்று, ஒன்று ஆகிய தினங்களில் தீட்டை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். அந்த பிள்ளைகளுக்கு முன்பு தாய்வழியில் கூறியபடி தீட்டை காக்க வேண்டும்.

159. பூர்ண கர்ப்பிணிகளுக்கு குழந்தை இறந்து பிறந்தால் கொஞ்சநேரம் தீட்டு உண்டு. ஸ்நானம் செய்த பின்பு சுத்தி ஏற்படுகிறது. அந்ததாயாருக்கு பெண் குழந்தை ஆண் குழந்தை கர்பசேதனம் ஏற்பட்டால் ஒரு மாதத்திற்கு தீட்டு உள்ளது.

160. குழந்தைக்கு நாமகரணத்திற்கு முன்பும் பல் முளைப்பதற்கு முன்பும் உபநயனத்திற்கு முன்பும் மரணம் ஸம்பவித்தால் முறையே ஸ்நாநம், ஓர் நாள் தீட்டு, மூன்று நாள் தீட்டு காக்கவும் என்பதாக கூறப்பட்டுள்ளது.

161. அதற்கு மேல் ஞாதிகள் மறைந்தால் மூன்று தலைமுறையினருக்கும் 10 நாட்கள் தீட்டு உண்டு. கவுகர்மா வயதிலிருந்து எட்டு வயது வரையிலும் விவாக வயதுக்கு முன்பு வரையிலும் உள்ளவர்கள் மரணம் அடைந்தால்

162. சஹோதரர்களுக்கு பத்து நாள் தீட்டு உண்டு. பெயர் சூட்டியிருந்தால் அந்த குழந்தையின் தகப்பனார் பத்துநாள் தீட்டு உண்டு. அவ்வாறே உடன்பிறந்தவர்கள் அனைவருக்கும் தீட்டு உண்டு.

163. மாமியார் அத்தை இவர்கள் இறந்தால் அத்தை பையன் மாமா மாமா பையனும் அத்தை பையனும் இறந்தால் பக்ஷிணி என்ற ஒன்றரை தினம் தீட்டு காக்க வேண்டும்.

164. இரண்டு பகல் தினத்தின் நடுவில் உள்ள ராத்திரியோ இரண்டு ராத்திரியையுடைய ஓர் தினம் முழுமையுமோ அனுஷ்டிக்கும். தீட்டு பக்ஷிணி என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

165. சபிண்டர்களான தன் முன்னோர்களுக்கும் மூன்று நாளும் சமான உதக வர்கம் என்ற பின்தங்கிய தலைமுறையினர்களுக்கு ஓர் நாளும் முறைப்படி தீட்டு காக்க வேண்டும்.

166. பல் முளைத்ததற்கு பிறகு இறந்தவர்களுக்கு ஸ்நானம் மட்டும் கூறப்படுகிறது. பிராம்ணனுக்கு உபநயனம் ஆனபிறகும் க்ஷத்ரியன் வில்லை பிடித்த பிறகும்

167. வைஸ்யன் வியாபாரத்தில் ஈடுபட்ட பிறகும் நான்காம் வர்ணத்தவர் இரண்டு வஸ்திரங்களை கிரஹித்த பிறகும் இறந்தால் முழுமையான தீட்டை அனுசரிக்க வேண்டும்.

168. சவுச கர்மா செய்து கொண்ட க்ஷத்ரியனிறந்தால் ஆறு தினங்கள் தீட்டு உண்டு. அவ்விதமே வைச்யனுக்கு ஒன்பது தினம் தீட்டாகும். சூத்ரருக்கும் பன்னிரண்டு தினங்கள் தீட்டாகும்.

169. இவ்வாறாக எல்லா க்ஞாதிகளுக்கும் ஆசவுச விஷயங்கள் கூறப்பட்டுள்ள ஆசார்யனுக்கு மரணம் ஏற்பட்டால் மூன்று இரவு தீட்டு காத்தல் வேண்டும்.

170. அந்த குருவின் தர்மபத்தினி, புத்திரன் இவர்கள் இறந்தால் ஓர் பகல், இரவு தீட்டு காக்க வேண்டும். இறப்பு தீட்டு ஏற்பட்ட சமயத்தில் பிறப்பு தீட்டு ஏற்பட்டால்

171. இறப்பு தீட்டுடன் பிறப்பு தீட்டு சென்று விடுகிறது. ஆனால் இறப்பு தீட்டு பிறப்பு தீட்டுக்கு சமமாகி செல்லாது. பிறப்பு தீட்டு இருக்கும் பொழுது இன்னொரு பிறப்பு தீட்டு ஏற்பட்டால்

172. முன்பு ஏற்பட்ட பிறப்பு தீட்டுடன் பிறகு ஏற்பட்ட பிறப்பு தீட்டு சமமாகி விடுகிறது. பிறப்பு தீட்டில் இறப்பு தீட்டும் பிறப்பு தீட்டில் பிறப்பு தீட்டும்

173. அந்த நிலையில் எந்த தினம் அதிகமாக உள்ளதோ அதைதீட்டிற்கு அனுஷ்டிக்க வேண்டும். குறைவான தினத்தால் தீட்டு காக்கக்கூடாது. இறந்த தீட்டில் 10 நாட்களுக்கு மேற்பட்டு இறந்த செய்தி அறிந்தால் மூன்று தினம் தீட்டை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

174. பிறந்த தீட்டு முடிந்தவுடன் ஒருநாள் இருந்தால் போதும். அதற்கு மேலே ஸ்நானம் செய்தால் போதும். இறந்து போனவர்கள் தகனத்திலிருந்து நித்யாக்னி கார்யம் செய்பவர்களுக்கு ஒரு வருஷம் வரை ஸ்நானம் உண்டு.

175. நித்யாக்னி கார்யம் செய்யாதவர்களுக்கு மரணமடைந்த தினத்திலிருந்து ஆசவுசம் அனுஷ்டிக்க வேண்டும். எந்த மாஹேஸ்வர பதவியுடைய நான்காம் வர்ணத்தவர்களும் விபூதி, ருத்திராக்ஷம் தரித்தவர்களும் இறந்தால்

176. அவர்களுக்காக பிறப்பு தீட்டு இறப்பு தீட்டு 15 தினங்கள் கடைபிடிக்க வேண்டும். அவ்வாறே ஐந்து ஆசார்ய ஸ்தானங்களையுடைய ருத்ரகன்னிகைகளும் 15 தினம் தீட்டை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

177. கீழ்த்தரமான அனுலோமத்தவர்களுக்கும் அவ்வாறே விபூதி ருத்திராக்ஷம் தரித்தவர்களுக்கும் மரணம் ஸம்பவித்தால் தொடக் கூடாது. ஸ்பிண்டர்களுக்கும் தகனம் செய்வது கூறப்பட்டுள்ளது.

178. பிறந்த தீட்டைவிட இருமடங்கு இறப்பு தீட்டும் அதை விட இருமடங்கு ஆர்த்வம் என்ற அகால மரணத்தீட்டும் அதை விட இருமடங்கு சூதிகா என்ற தீட்டும் அதைவிட தகன கிரியையும் சம்மந்தம் உள்ளதாக ஆகிறது.

179. இவர்களால் பிரேதத்தை சுமந்து ப்ரேதஸ்பர்சம் செய்யப்பட்டதோ அவர்கள் நக்ஷத்திர தரிசனம் வரையிலோ சூர்ய தரிசனம் வரையிலோ கிராமத்திற்கு வெளியே இருக்க வேண்டும்.

180. பிறகு அக்னியை தொட்டு பஞ்ச கவ்யத்தையும் நெய்யையும் அருந்த வேண்டும். இவ்வாறாக ஸாமான்யமான மனிதர்களின் இறப்பின் ஆசவுச முறை கூறப்பட்டது.

181. எந்த நான்காம் வர்ணத்தவர்கள் மாஹேஸ்வரர்களாக கூறப்படுகிறார்களோ அவர்கள் இஸ்யாத்யர் என கூறப்படுகிறார்கள். சைவ சம்மந்த பாட்டுகளை அறிந்தவர்களுக்கும் அவ்வாறே சிவாஸ்ரமத்தை கடைபிடிப்பவர்களுக்கும்

182. தேவதாசிகளுக்கும் இருபது நாட்களால் சுத்தி ஏற்படுகிறது. தாசன் தாசிகளுக்கு அவர்களை ஆச்ரயித்த குலத்தில் சொல்லப்பட்டதான ஆசவுசத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

183. கீழ்த்தர வர்ணங்களில் ஆசவுசம் கூறப்படவில்லை. ருத்திர கன்னிகைகளில் குலமானது தாய்வழியாக உள்ளபடி கூறப்பட்டுள்ளது.

184. அவ்வாறே தேவதாசிகளுக்கும் தாய்வழியில் உள்ள தன்மையாக தீட்டு கூறப்பட்டுள்ளது. அரசர்கள் பிரோஹிதர்களுக்கும் பிறப்பு இறப்பு தீட்டு கிடையாது.

185. ஸமய தீøக்ஷ பெற்றவனுக்கு நித்யகர்மாக்களில் ஆசவுசம் எப்பொழுதும் ஏற்படவில்லை. க்ருஹஸ்தன் இல்லாதவன் விருதத்துடன் கூடியவனுக்கும்

186. நிர்வாண தீøக்ஷயுடன் கூடியவன் அனுஷ்டானம் செய்பவர்கள் நல்ல ஆத்மாக்கள், க்ருஹஸ்தர்கள் ஆகியவர்களுக்கு நித்ய நைமித்ய கர்மாக்களில் ஆசவுசம் இல்லை.

187. காம்ய கர்மாக்களில் ஆசவுசமானது ஏற்பட்டால் ஸ்நானம் செய்வதால் சுத்தி அடைகிறது. விரதிகளுக்கு ஸ்நானம் கூறப்படவில்லை. தனியாக சமைத்து உண்பவர்க்கு ஆசவுசம் இல்லை.

188. இவ்வாறாக தன்பொருட்டும் பிறர் பொருட்டுமாக ஆசவுச விஷயம் கூறப்பட்டது. பிறர் பொருட்டான பரார்த்தத்தை உலக ஸம்ரக்ஷணத்திற்காக விட்டு விடவேண்டும்.

189. ஸஹோதரர் மகன், தகப்பனார், மற்ற பந்து ஜனங்கள் ஞாதிகள் என்று கூறப்படுகிறார்கள். ஞாதிகளின் ஸ்திரீகளின் பிறப்பு விஷயத்தில் ஆசவுசம் கூறப்படவில்லை.

190. ஏழுதலைமுறை உள்ளவர்களிடமிருந்து உண்டான புருஷர்களின் பிறப்பு இறப்புகளில் தீட்டு அனுஷ்டிக்கப்பட வேண்டும். அவ்விடத்திலும் ஐந்தாம் தலைமுறைக்கு மேல் மூன்று நாள் ஆசவுசம் அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

191. இதற்கு மேல் உள்ள அறிந்ததான பந்துக்களின் ஆசவுசம் ஒன்றரை தினம் பிராமணர்க்கு விவாகமாய் இருப்பினும் அவ்வாறே க்ஷத்திரியர் முதலிய வம்சங்களுக்கும் ருதுவான பிறகும் (விவாகத்திற்கு பிறகு) ஆசவுசம் அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

192. பிராம்ணர் முதலானவர்கள் பிறப்பு விஷயத்தில் ஒன்று இரண்டு, மூன்று என்ற குறைவான முறைப்படியும் முறையில்லாமல் பிறந்தவர்களுக்கு இரண்டு, மூன்று நான்கு என்ற நாட்களின் அதிகப்படியானால் சுத்தி ஏற்படுகிறது.

193. கீழ்த்தரப் பட்டவர்ணத்தவர்களுக்கு ஆசவுசம் இல்லை. ஏனெனில் அவர்கள் எப்பொழுதும் ஆசாரம் அற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஸாமான்யமான ஸ்திரீகள் எப்பொழுதும் பரிசுத்தமானவர்கள் அல்ல.

194. அபிஷேகத்தினால் சுத்தமாக்கப்பட்ட அரசர்கள் எப்பொழுதும் சுத்தி உள்ளவர்களாக ஆகிறார்கள். மஹான்களும் மந்திரிகளும் மஹேசனிடம் ஆர்வம் பக்தி உள்ளவர்களாக

195. சிவகைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்ட எந்த நான்காம் வர்ணத்தவர்கள் விபூதி ருத்திராக்ஷம் இவைகளுடன் கூடியவர்களாக இருக்கிறார்களோ அவர்கள் இருபது நாள் முதல் இருபத்தி ஐந்து நாள் வரை ஆசவுசம் அனுஷ்டித்து சுத்தியுள்ளவர்கள் ஆகிறார்கள்.

196. இறப்பு பிறப்பு சம்மந்தமுள்ளவர்கள் நித்ய அனுஷ்டானத்தை எவ்வளவு தினங்கள் அனுஷ்டிக்காமல் இருக்கிறார்களோ அவ்வளவு நாட்கள் சுத்தி உள்ளவர்கள் ஆகிறார்கள்.

197. நித்ய அனுஷ்டானம் செய்யாமல் இருந்ததிற்கு பிராயச்சித்தமாக இரவில் யவையானாலான போஜனமும் மூன்று காலமும் ஸ்நானம் பூஜை ஹோமம் ஜபம்.

198. இவைகளின்றி இடையூறு இல்லாமல் யோகாப்யாசம் செய்து அதன் முடிவில் மூன்று இரவு யோகமின்றி எப்பொழுது குறைவு ஏற்படுகிறதோ அப்பொழுது மூன்று தினங்கள் யோகத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

199. பக்தி ஞானம் வைராக்யம், இவைகளில் ஏதேனும் ஒன்றில் எவனுக்கு நன்கு ஈடுபாடு ஏற்படுகிறதோ அந்த ஸமயதீøக்ஷ உள்ளவனால் பூஜா கார்யம் செய்தல் வேண்டும்.

200. மந்தம், மந்ததரம் என்ற தன்மையோடு எவர்க்கு பக்தி, ஞான வைராக்யம் உள்ளதோ அவர்கள் இரண்டு நாள் அந்தர்யாகம் செய்ய வேண்டும்.

201. ஓர் தினம் யவையை புசித்து அல்லது அவிசயோ புசித்து ஸ்னானத்தின் முடிவில் ஆயிரம் ஆவிருத்தி அகோர ஜபம் செய்து பத்தில் ஓர் பாகமாக 100 ஆவிருத்தியை ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.

202. எவனுக்கு சிகாசேதனம் இல்லையோ அந்த பாதார்தகன் என்ற ஸமயதீøக்ஷ பெற்றவனுக்கு மேல் கூறிய முறைப்படி ஜபங்களை அனுஷ்டிக்க வேண்டும் என கூறப்படுகிறது.

203. சிகாசேதனம் செய்து கொண்ட நிர்வாணதீøக்ஷ பெற்றுக் கொண்டவனுமான தீக்ஷிதனுக்கு நித்யம், நைமித்திகம், காமியம் மற்றும் எல்லா விசேஷ கிரியைகளுக்கும் யோக்யனாகிறான்.

204. சிகாதேசனம் இல்லாதவனுக்கு நித்ய கர்மாக்களில் மட்டும் யோக்யதை உண்டு. இவ்வாறாக எல்லோர்க்கும் ஆலய பிரவேசமானது.

205. அர்த்த மண்டபத்தின் வெளியில் வரை பிரவேசிப்பது குற்றமில்லை என கூறப்படுகிறது.

இவ்வாறு உத்தரகாமிக மஹாதந்திரத்தில் அந்த்யேஷ்டிவிதியாகிற இருபத்தியேழாவது படலம்.

படலம் 26: சதாபிஷேக விதி!

26 வது படலத்தில் சதாபிஷேக விதி கூறப்படுகிறது. முதலில் ஆயிரம் சந்தினை கண்ட தீஷிதர்களுக்கு அகால மரணத்தை போக்குவதும், ஆயுள் ஆரோக்யம், இவைகளை விருத்தி செய்வதும், புத்திரன், பேரன், தனம், பயிர்செழிப்பு இவைகளை அதிகரிக்கச் செய்வதுமான சதாபிஷேகம் பற்றி கூறுகிறேன் என்பது கட்டளை உத்தராயண காலத்தில் சுக்லபக்ஷத்தில் நல்ல திதி கிழமை லக்னம் இவைகளுடன் கூடிய நல்ல தினத்தில் அபிஷேகம் செய்யவேண்டும் என காலம் அறிவிக்கப்படுகிறது. பிறகு மண்டபத்திலோ பந்தலிலோ, கொட்டகையிலோ, சுத்தமான தேசத்தில் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும் என கூறி, மண்டம் முதலியவைகளை அமைக்கும் முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு பிராமணன் முதலிய நான்கு ஜாதியில் பிறந்தவர்களும் கீழ் ஜாதியில் பிறந்தவர்களும் அந்தந்த ஜாதியில் உண்டான ஸ்திரிகளும் விசேஷமாக சக்ரவர்த்திகள் மந்திரிகள், அரசர்கள், அமைச்சர்கள், ராஜ புரோகிதர்கள், ஆகிய இவர்களின் ஸ்திரிகளும் சதாபிஷேகம் செய்ய யோக்யமானவர்கள் ஆவார்கள் என கூறப்படுகிறது. எல்லா லக்ஷணத்துடன் கூடியவரும் பஞ்சாங்க பூஷணத்துடன் கூடியவருமான சிவ திவிஜனான ஆசார்யன் அபிஷேகம் அனுஷ்டிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. அபிஷேக தினத்திற்கு முன்தினம் ராத்திரியில் எஜமானனுக்கும் அவர் மனைவிக்கும் ரக்ஷõபந்தனம் செய்யவேண்டும் என கூறப்படுகிறது. அதில் சக்கரவர்த்தி விஷயத்தில் முக்யமான மனைவிகள் பலபேர் இருந்தால் அவர்களுக்கும் ரக்ஷõ பந்தனம் செய்யவேண்டும் என கூறப்படுகிறது. அந்த முன்தின ராத்திரியில் பால் குடித்து கம்பளம் முதலியவைகளால் செய்யப்பட்ட படுக்கையில் யஜமானன், தனியாக தெற்கு பாகத்தில் தலைவைத்துக் கொண்டு தூங்கவும் என கூறப்படுகிறது.

நன்கு அமைக்கப்பட்ட மண்டபத்தில் நூல் பிடித்து அளவு செய்யும் முறையாக மண்டலம் செய்யும் முறை கூறப்படுகிறது. பிறகு மண்டல மத்தியில் கும்பத்தை வைப்பதற்கு ஸ்தண்டிலம் அமைக்கும் முறையும் சிவ கும்பம் வர்த்தனி மற்ற கலசங்களின் அளவு பற்றியும் அந்த கும்பங்களில் நூல் சுற்றும் முறை ஆகிய பல விஷயங்கள் கூறப்படுகின்றன. சிவ கும்பம் முதலிய கும்பத்தில் நதி முதலியவைகளின் ஜலத்தால் நிரப்புவது உயர்ந்ததாகும் என கூறி அந்த கும்ப தீர்த்தத்தில் சேர்க்க வேண்டிய வாசனை திரவ்யங்கள் நிரூபிக்கப்படுகிறது. பிறகு 108 கலச ஸ்தாபன முறையும் தேவதைகளை பூஜிக்கும் முறையும் திரவ்யங்களை சேர்க்கும் முறையும் கும்ப பூஜையும் அதன் மத்தியில் உள்ள கும்பத்தில் ஸர்வாங்க பூஷிதமான சிவனையும் வர்த்தனியில் மனோன்மணியையும் பூஜிக்கவும் யஜமானன் பல மனைவிகளுடன் இருந்தால் பல வர்தனிகள் ஸ்தாபிக்கவும் அந்த எல்லா கும்பங்களிலும் மனோமணியையே பூஜிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. இவ்வாறாக 108 கலசங்களின் பூஜை விஷயத்தில் ருத்திரர்களின் பெயர்களைக் கூறி பூஜிக்கவும் என கூறப்படுகிறது. ஆனால் முதல் ஆவரணத்தில் மட்டும் அஷ்டவித்யேஸ்வரர்களை பூஜிக்கவும் என தனியாக கூறப்படுகிறது. பிறகு யஜமானன் தீட்சிதனாக இருந்தால், தீட்சை செய்யவேண்டாம் என கூறப்படுகிறது. தீட்சை செய்யப்படவில்லை என்றால் அந்த அபிஷேக காலத்தில் தீட்சை செய்ய வேண்டும் என கூறப்படுகிறது. பிறகு மண்டபத்தில் செய்யவேண்டிய ஹோம முறையும் நிரூபிக்கப்படுகிறது. ஹோமம் முடிவில் மேற்படி இவ்வாறு முறையாக ஹோமம் செய்து மீதம் உள்ள ராத்திரி பொழுதை கழித்து உத்தமமான ஆசார்யன் தீட்சை செய்யப்படாதவர்களின் விஷயத்தில் பிரதானமான அக்னியால் தீட்சை செய்ய வேண்டும் என கூறி தீட்சை முறையும் முறை கூறப்படுகிறது.

பிறகு சிவ பஞ்சாக்ஷரத்தினாலேயே தீட்சை செய்ய வேண்டும் என அறிவிக்கிறார். பிறகு எஜமானனின் அபிஷேக முறை வர்ணிக்கப்படுகிறது. பிறகு அரசர்களின் அபிஷேகத்தில் தங்கம், வெள்ளி, முதலிய உலோகத்தினால் செய்யப்பட்ட சஹஸ்ர தாரா பாத்திரத்தினால் அபிஷேகம் செய்யவேண்டும் மற்ற எல்லா புருஷர்களுக்கும் சததாரா பாத்திரத்தினால் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும் என கூறப்படுகிறது. அபிஷேகத்திற்கு பிறகு செய்ய வேண்டிய முறை கூறப்படுகிறது. அபிஷேகம் செய்யப்பட்டவரை மனைவியுடன் கூட எல்லா அலங்காரமும் கூட பத்திராசனத்தில் அமர்த்தி தான்யங்கள் மது பாத்திரம் கன்றுடன் கூடி பசு அவைகளை தரிசனம் காண்பிக்கவும் பிறகு பந்துக்களால் பூஜிக்கப்பட்டவரும் சந்தோஷம் அடைந்தவரும் பாட்டு வாத்யத்துடன் கூடியவருமான அரசனை பல்லக்கில் ஏற்றி கிராம பிரதட்சிணம் செய்து வீட்டின் வாசலில் பலகையின் மேல் அமர்த்தி அவனுடைய பாதங்களை பாலாலும் ஜலத்தாலும் அலம்பி, மஞ்சள் நீர் விடுவதன் மூலமும் தீபத்துடன் கூடிய பெண்களால் மூன்று பிரதட்சிணம் செய்வித்து, பாதுகை போட்டுக்கொண்டு தன்னுடைய வீட்டை அடையவும் என்பதான கிரியாவிசேஷங்கள் சதா அபிஷேக விதியில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. பிறகு அபிஷேக விஷயத்தில் 108 கலசத்தை ஸ்தாபனம் செய்து முறைப்படி செய்யவும் இந்த அபிஷேக முறை உத்தமமாகும். 49 கலசம் அல்லது 25 கலசம் 9 கலசம் 5 கலசம் 1 கலசம் முதலிய எண்ணிக்கை உள்ள கலசங்களால் அபிஷேகம் செய்வது வெவ்வேறு விதமாக கூறப்படுகிறது. பிறகு ஆசார்யன் மூர்த்திபர்கள் ஜபம் செய்தவர்கள் ஸ்தோத்திரம் செய்தவர்கள் பக்தர்கள் ஆகியவர்களுக்கு தட்சிணை கொடுக்கும் முறை கூறப்படுகிறது. சதா அபிஷேக பயன்கள் விளக்கப்படுகின்றன. இவ்வாறாக 26வது படலத்தின் கருத்து சுருக்கமாகும்.

1. ஹே அந்தணர்களே! எதிர்பாராத ஆபத்துக்களை நீக்கவல்லதும் ஆயுள் ஆரோக்யத்தை அதிகமாக தரக்கூடியதுமான சதாபிஷேகத்தை சுருக்கமாக கூறுகிறேன்.

2. தனம் பயிர்களின் வளர்ச்சி புத்திரன் முதலிய ஸந்ததிகளை பெருக்குவது அபிஷேகத்தின் பயனாகும். அபிஷேகத்தின் முன்னதாக ஆயிரம் பிறை சந்திரனை தரிசித்த பெரியோர்களுக்கு சதாபிஷேகம் கூறப்படுகிறது.

3. உத்தராயணகாலத்தில் சுக்ல பக்ஷத்தில் சிறப்பான நல்ல லக்னமுடைய நல்ல கிழமை திதி இவைகளை உடைய நன்னாளில் சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளவேண்டும்.

4. அமைதியான குணம் எல்லா லக்ஷணங்கள் பொருந்திய ஆசார்யர் மங்களாங்குரம் செய்யப்பட்டு நன்கு அலங்கரிக்கப்பட்ட மண்டபத்திலோ

5. கொட்டகையிலோ பந்தலிலோ வளைந்து நீட்டமுள்ள தட்டு பந்தலிலோ அலங்கரிக்க பட்ட நல்ல மண்டபத்தில் ஐந்து முதல் ஐம்பத்தைந்து முழ அளவுள்ள இடத்தில்

6. நான்கு புறமும் அளவுடன் கூடிய நான்கு வாயில்களுடனும் நன்றாக அமைக்கப்பட்டு ஒன்று முதல் இருபத்தி ஐந்து பகுதிகளாக பிரிக்கப்பட்டு அழகாக உள்ள மண்டபத்தில் சதாபிஷேகம் செய்ய வேண்டும்.

7. அந்தணர், அரசர், வைச்யர், நான்காம் வர்ணத்தவர், அனுலோம பிறப்புடையவர்கள், தனிசிறப்புள்ள அரசர்கள்.

8. ராணி, அரசாங்க மந்திரிகள், அமைச்சர்கள், புரோகிதர்கள், அந்தந்த ஜாதியில் தோன்றிய பெண்களுக்குமோ சதாபிஷேகம் செய்து வைக்கலாம்.

9. (விபூதி) மோதிரம், தோள்வளை, அரைஞான் குண்டலம் யக்ஞோப வீதம் என்பதான ஐந்து அணிகலன்களுடன் கூடியதாக சதாபிஷேகம் செய்ய வேண்டும். அபிஷேகத்திற்கு முன் இரவில் ரக்ஷõபந்தனம் செய்ய வேண்டும்.

10. ஆசார்யன் யஜமானனின் வலது கையில் ரக்ஷõபந்தனம் செய்ய வேண்டும். முதன்மையான ராணிக்கு இடதுகையில் ரக்ஷõபந்தனம் செய்ய வேண்டும்.

11. முக்யமான மனைவி பல இருப்பின் அவர்களுக்கும் ரக்ஷõபந்தனம் செய்விக்க வேண்டும். அன்று இரவில் பால் அருந்தி கம்பளம் முதலான படுக்கியில்

12. தெற்கு பக்கம் தலைவைத்து தனிமையாக படுத்து உறங்க வேண்டும். முன்பு கூறப்பட்ட முறைப்படி மண்டபம் அமைத்து

13. சில்பியைத் திருப்தி செய்வித்து புண்யாஹ வாசனம் செய்ய வேண்டும். மேற்கிலிருந்து கிழக்கு நுனியாகவும் தெற்கிலிருந்து வடக்கு நுனியாகவும் பதினான்கு கோடுகள் கல்பிக்க வேண்டும்.

14. இவ்வாறு நூற்றி அறுபத்தி ஒன்பது பதங்களை உடைய மண்டபத்தை நன்கு அமைக்க வேண்டும். இந்த மண்டபத்தில் நடுவில் இருபத்தி ஐந்து பதங்களை எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

15. சுற்றிலும் எட்டுத்வாரத்துடன் கூடியதாக ஒவ்வொரு பதத்தைவிட்டு விட்டு த்வாரத்திற்காக எட்டு பதங்களை விட்டு நான்கு திசையிலும் இரண்டு பதங்களால் நான்கு த்வாரங்களை அமைக்க வேண்டும்.

16. இவ்வாறு மண்டலபதங்களை த்வாரம் மத்யபதம் இவைகளுக்கு எடுத்தது போக மீதமுள்ள பதங்கள் நூற்றி எட்டாகும். இருபத்தி ஐந்து பத மத்தியில் ஸ்தண்டிலம் அமைத்து இரண்டு மரக்கால் அளவு நெல்லை பரப்ப வேண்டும்.

17. வர்தநீ கும்பத்திற்கு அதில் பாதி நெல்லும் மற்ற கலசங்களுக்கு ஒரு மரக்கால் ஆகும். ஒரு மரக்கால் நெல் அதமம். இரண்டு மரக்கால் அளவு மத்யமமாகும்.

18. மூன்று மடங்கு அளவு உத்தமாகும் இவ்வாறு உத்தமாதிகளின் அளவு கூறப்பட்டு உள்ளது. ஒரு மரக்கால் அரை மரக்கால் கால்பாக மரக்கால் என்ற அளவு கீழ்தரமாகும்.

19. இந்த நெல் அளவானது கீழ்தரமான அளவென கூறப்பட்டுள்ளது. சாலி என்ற வகை உள்ள நெல் இல்லைஎனில் வ்ரீஹி என்ற நெல்லை உபயோகித்துக் கொள்ளவும் நெல் அளவின் பாதி அரிசியும்

20. அதில் பாதி எள்ளும் அல்லது அரிசியின் நான்கில் ஒரு பங்கு எள்ளுமோ ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். குறைந்த வருமானமுள்ளவர்கள் எட்டில் ஒரு பங்கு ஸ்தண்டில த்ரவ்யங்களை அமைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

21. முப்பத்திரண்டு படி அளவு நீர்பிடிக்கும் கும்பத்தை நடுவில் சிவகும்பமாக வைக்க வேண்டும். சிவகும்ப நீரளவின் பாதி நீர் கொள்ளளவு கொண்ட கும்பத்தை வர்த்தனீ கும்பமாக ஸ்தாபிக்க வேண்டும்.

22. வெளியில் உள்ள கலசங்கள் நான்கு படி அளவுள்ள நீரில் கொள்ளளவு கொண்டதாக அமைக்க வேண்டும். ப்ரதான கலசங்களை முப்புரி நூலாலும் வர்த்தனிகளை இரண்டு இழை நூலாலும்

23. மற்ற கும்பங்களில் ஓர் இழை நூலாலும் சுற்ற வேண்டும். ஒவ்வொரு கும்பமும் தனித்தனியாக வஸ்திரம். தங்கத்துடன் கூடியதாகவும் இருக்க வேண்டும்.

24. சந்தனம் அகில், பச்சகற்பூரம் கீழாநெல்லி, விளாமிச்சைவேர் கோரோஜனை வெண்கடுகு இவைகளை கலந்து நதிதீர்த்தங்களுடன் கும்பத்தை பூரணம் செய்வது உத்தமமாகும்.

25. பலவகையான வாசனைபொருட்கள் பலவித விதைகள் பலவகையான உலோகங்கள் பலவகையான தாதுக்கள் இவைகளோடு கும்பங்களை அமைக்க வேண்டும்.

26. பலதிசைகளில் இருந்து தயாரித்த மருந்துகள் பலவகைப் பழங்கள், புஷ்பங்கள் பசுவின் சம்பந்தப்பட்ட பால் தயிர் நெய் இவைகளோடு கூடியதாக கும்பத்தை அமைக்க வேண்டும்.

27. எல்லா கும்பங்களையும் ஸ்தாபித்து பத்திர புஷ்பங்களால் பூஜை செய்ய வேண்டும். ஸ்தாபித்த கும்பங்களின் பூஜையை நூற்றிஎட்டு ருத்ர நாமார்ச்சனைகளால் செய்ய வேண்டும்.

28. உத்தமமான ஆசார்யன் ஒவ்வொரு த்ரவ்யங்களையும் அந்தந்த அளவு ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். சிவகும்பத்தையும் வர்த்தனியும் இரு வஸ்திரங்களால் அலங்கரிக்க வேண்டும்.

29. ஒன்பது, ஐந்து எண்ணிக்கை உள்ள ரத்னங்களை சிவகும்ப சக்தி கும்பத்தில் சேர்க்க வேண்டும். மற்ற எட்டு கும்பங்களான முதல் ஆவரணத்தில் எட்டு லோஹங்களை சேர்க்க வேண்டும்.

30. தங்கம், வெள்ளி, தாமிரம், பித்தளை, வெண்கலம், இரும்பு, ஈயம், துத்தநாகம் ஆகிய இவைகளை அஷ்டவித்யேஸ்வர கும்பங்களில் சேர்க்க வேண்டும்.

31. இரண்டாவது ஆவரணத்தில் (இவ்வாறாக) தாதுக்களை வைக்க வேண்டும். அகில், கந்தகம் அரிதாளம், தேன்மெழுகு, மனஸ்சிலை

32. பாதரசம், அப்ரம், கைரிகை, அஞ்ஜனம் (புனுகு, ஜவ்வாது) ஜாதிலிங்கம், சிந்தூரம், துத்தம், வெங்காரம், படிகாரம்

33. காந்தம் ஆகிய பதினாறுவிதமான பொருட்கள் இரண்டாவது ஆவரணத்தில் வைக்க வேண்டும். கிழக்கிலுள்ள பன்னிரண்டு கோஷ்டங்களில் இரண்டு பக்கமான த்வாரத்தில் இருப்பதாக அமைக்க வேண்டும்.

34. புரசு, கருங்காலி, மாகரம், இச்சி, ஆல், வில்வம், வன்னி, காட்டுவாழை, அரசு இவற்றிலிருந்து உண்டானதும்

35. அத்தி, நார்த்தை, மாதுளவ்ருக்ஷம் ஆகிய இந்த மரங்களின் பட்டைகளை கலசத்திற்குள் வைத்து பூஜிக்க வேண்டும். உள்பக்கம் வாமாதி ருத்ரர்களை பூஜிக்க வேண்டும்.

36. தென்கிழக்கு திசையில் உள்ள ஒன்பது கலசங்களில் ம்ருத்திகைகளை வைக்க வேண்டும். ஆற்றுமண், மாட்டு தொழுவ மண், புற்றுமண், யானை தந்த மண்

37. கடல் மண், உழுத வயல் மண், மலை மண், அரசமரத்தடி மண், புனிதமான இடத்து மண், இவைகளை கும்பத்தில் சேர்க்க வேண்டும். வெள்ளை ஆம்பல், நீலோத்பலம், வெண்தாமரை, செந்தாமரை

38. மகிழம்பூ, அரளிப்பூ, பாதிரிப்பூ, கொக்கு, மந்தாரை, ஜாதி முல்லை, (மல்லிகை) நந்தியாவட்டை பூ இவைகளையும்

39. செண்பகப்பூ ஆகிய பனிரெண்டு புஷ்பங்களை பனிரெண்டு கும்பங்களில் (தெற்கு திசையில்) சேர்க்க வேண்டும். சந்தனம், விளாமிச்சை வேர், கீழாநெல்லி குங்குமப்பூ, கற்பூரம்

40. தக்கோலம், அகில், கிராம்பு, லவங்கப்பட்டை, இவைகளை தென்மேற்கு ஒன்பது கும்பங்களில் வைக்க வேண்டும். மேற்குதிசையில் வைக்க வேண்டியவைகளை இனி கூறுகிறேன்.

41. மூங்கில் அரிசி, உளுந்து கோதுமை, நீண்ட நெல், நாயுருவி, எள், பயறு தினை, வெண்கடுகு, நீவாரம் (ஓர் வகை நெல்)

42. சாமை, துவரை இவைகளை வரிசையாக மேற்குதிக்கில் வைக்க வேண்டும். தாமரை, சங்கு புஷ்பம், விஷ்ணுக்ராந்தை, ஹம்ஸ புஷ்பம்

43. துளசி, செங்கழுநீர் பூ, இந்திரவல்லி, தாமரை, சூர்யாவர்த்தம் இந்த ஒன்பதும் வடமேற்கு திசையில் வைக்க வேண்டும்.

44. பஞ்சகவ்யம், பசுவின் பால், தயிர், கோமூத்ரம், கோசாணம், இளநீர், மாதுளம்பழம், இவைகளும்

45. நார்த்தம்பழம், வில்வம், பலாப்பழம், மாம்பழம், கொய்யாப்பழம் இவைகளை வடக்கில் வரிசையாக கும்பங்களில் வைக்க வேண்டும்.

46. வடகிழக்கு திசையில் ஒன்பது கலசங்களில் வாசனை உள்ள தீர்த்தங்களை நிரப்ப வேண்டும். இவ்வாறாக த்ரவ்யங்களை நிரப்பி சிவன் முதலானவர்களை அர்ச்சிக்க வேண்டும்.

47. மூர்த்திபர்களுடன் ஆசார்யன் ஸ்நானம் செய்து விபூதி ருத்ராக்ஷம் அணிந்து புத்தாடை கட்டிக் கொண்டு அங்கவஸ்திரம் தலைப்பாகையுடன்

48. மோதிரம் முதலான பஞ்சாங்க பூஷணங்களுடன் கூடி மண்டபத்தின் த்வாரபூஜை முதலியவைகளை செய்ய வேண்டும்.

49. நடுவில் உள்ள கும்பத்தில் சிவபெருமானை ஸாங்கோபாங்கமாக பூஜிக்க வேண்டும். ஒரே மனைவி இருந்தால் ஒரு வர்த்தனி கும்பத்தில் மனோன்மணியை பூஜிக்க வேண்டும்.

50. பல மனைவிகள் இருப்பின் அவர்களுக்கு உண்டான பூஜையை பல வர்த்தனி கும்பத்தில் மனோன்மணியையோ பூஜிக்க வேண்டும். சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளும் அரசன் தீøக்ஷ செய்து கொள்ளாமல் இருப்பின் அந்த காலத்தில் தீøக்ஷ செய்யப்படவேண்டும்.

51. மண்டலத்தில் கிழக்கிலோ, ஈசான்ய திக்கிலோ வடக்கிலோ, தெற்கிலோ ஹோமகுண்டம் அமைக்க வேண்டும்.

52. பிறகு இவ்வாறாக செய்யாமல் சிவகும்பத்தை மட்டுமாவது பூஜித்து தீøக்ஷக்கு புஷ்பம் போடுவது முதலியவைகளை செய்து விசேஷமாக ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.

53. சந்தனம், புஷ்பம், தூபம், தீபம் மற்றும் விசேஷமான மற்ற உபசாரங்கள் செய்து நவாக்னி பஞ்சாக்னி அல்லது ஏகாக்னியையோ கல்பித்து பூஜிக்க வேண்டும்.

54. சமிது நெய், ஹவிஸ், பொறி, எள், மூங்கில் அரிசி, உளுந்து, மற்ற ஹோமத்திற்கு உரியதான த்ரவ்யங்களை முறைப்படி வித்வான் ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.

55. அத்தி ஆல், அரசு இச்சி இவைகளை இந்த்ராதி திக்குகளிலும் வன்னி, கருங்காலி நாயுருவி பில்வ்ருக்ஷம் சமித்து முதலியவைகளை ஆக்னேயாதி திக்குகளிலும்

56. புரசு சமித்தால் ப்ரதாந குண்ட ஹோமம் செய்ய வேண்டும். சிவமந்திரம் ஈசனாதி பிரம்ம மந்திரம் ஹ்ருதயம் முதலான அங்க மந்திரம் இவைகளால் முறைப்படி ஹோமம் செய்ய வேண்டும். தேவிக்கு பிரதான குண்டத்தில் எல்லா த்ரவ்யங்களையும் ஹோமம் செய்யவேண்டும்.

57. மூலமந்திரத்தால் நூறு, அல்லது ஐம்பது அல்லது இருபத்தி ஐந்து என்ற எண்ணிக்கையால் ஹோமமும் பிரம்ம மந்திர அங்கமந்திரங்களால் பத்தில் ஒரு பாகம் தனித்தனியே ஹோமம் செய்ய வேண்டும்.

58. முறைப்படியே ஹோமம் செய்து இரவு பொழுதை கழித்து பிறகு குருவானவர் அந்த சதாபிஷேக கர்த்தாக்களுக்கு பிரதான அக்னியில் தீøக்ஷ செய்விக்க வேண்டும்.

59. சதாபிஷேகம் செய்து கொள்ளும் கர்த்தா தீøக்ஷ பெறப்படாதவராக இருப்பின் சிவகும்பத்தில் சிவனை பூஜிக்க வேண்டும். பஞ்சாக்ஷரத்தினால் சிவாயை நம: என்று

60. வர்த்தனி கலசத்தில் கவுரியையும் பூஜிக்க வேண்டும். மற்ற கலசங்களில் பஞ்சாக்ஷர மந்திரத்தோடு கூடியதாக ருத்ரனை அர்ச்சிக்க வேண்டும்.

61. தீøக்ஷக்காக நூறு ஆவ்ருத்தி ஹோமம் செய்து தீøக்ஷ தர்சனத்திற்கு எல்லா பாபத்தை போக்குவதற்காக ஸர்வதோபத்ரம் என்ற மண்டலத்தை அமைத்து கொள்ள வேண்டும்.

62. விரும்பிய பயன் எல்லாவற்றையும் அடைவதற்காகவும் மிகவும் நன்கு ஒளிமயமான வாழ்க்கை அமையவும் யோக்யமான ஆடை ஆபரணங்களால் அலங்கரித்தும் காலை ஸ்நானம் செய்து

63. எல்லா அலங்காரத்துடன் கூடி சதாபிஷேக மண்டபத்திற்கு கர்த்தாவை அழைத்து வரவும். கால்களை சுத்தி செய்து கொண்டு ஆசமனம் செய்து அமைதியானமனம் உடையவராக

64. அழைத்து சென்று ஓம்காரத்தினால் தெற்கு வாயிலை பிரோக்ஷித்து அந்த கர்த்தாவினாலேயே புஷ்பாஞ்சலியையும் வலம் வந்து நமஸ்கரிப்பதையும்

65. செய்யச்சொல்லி கும்பம், மண்டலம், வஹ்நி இவைகளில் இருக்கும் சிவனை பூஜித்து ஸ்நான வேதிகையில் ஆசார்யன் கீழ் கூறும் லக்ஷணம் உள்ள பீடத்தில் ஸ்தாபிக்க வேண்டும்.

66. பாலுள்ள மரத்தில் உண்டானதும் மாமரம், பலாமரம், வில்வமரம், நாவல்மரம், அரசமரம், இவைகளினால் ஆன பத்ர பீடத்தில் கர்த்தாவை அமர்த்த வேண்டும்.

67. சதாபிஷேக கர்த்தா அரசனாக இருப்பின் ஸஹஸ்ரதாரை பாத்திரத்தினால் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும். மற்றவர்களுக்கு நூறுத்வாரமுள்ள சததாரை பாத்திரத்தால் அபிஷிக்க வேண்டும்.

68. தங்கம், வெள்ளி அல்லது வேறு உயர்ந்த உலோகமுடைய தாரா பாத்திரத்தினால் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும். கர்த்தாவை எல்லா விதமான அலங்காரத்துடன் கூடியதாக செய்து நெல்லிமுல்லி முதலானவைகளால்

69. மற்ற ஸ்நான த்ரவ்யங்களாலும் ஸ்நானம் செய்வித்து உடம்பிலுள்ள நீரை நல்ல வஸ்திரத்தால் நன்கு துடைத்து கொண்டு அணிந்த வஸ்திரங்களை அவிழ்த்து விட்டு

70. சந்தனம் முதலியவைகளால் உடலில் பூசி வாசனை புஷ்பங்களால் அலங்கரித்து சாணம் மெழுகி அலங்கரிக்கப்பட்ட சுபமான வேறு இடத்தில்

71. ஸ்தண்டிலம் கல்பித்து அங்கே பத்ராஸநத்தை அமைக்க வேண்டும். புலித்தோல் நல்ல வஸ்திரம் ஆகியவைகளை தங்கத்தாமரையும் பத்ராசனத்தில் மேல் வைத்து

72. நடுவில் மனைவியுடன் கூடியதாக அபிஷேகம் செய்யப்பட்டவனை நடுவில் ஸ்தாபிக்க வேண்டும். அந்த கர்த்தாவை ஆசமனம் செய்யச் சொல்லி மந்திரமய சரீரமாக்கி சந்தனம் முதலியவைகளாலும் பலவித மாலைகளாலும்

73. வாசனை உள்ள புஷ்பங்களாலும் எல்லா அலங்காரத்துடனும் அலங்கரித்து பெரிய வஸ்திரத்தால் போர்த்தி அவன் முன்னிலையில் மெழுகப்பட்ட

74. இடத்தில் எல்லா தான்யங்கள் தங்கத்தால் ஆன தேன் பாத்திரத்தை ஸ்தாபிக்க வேண்டும். பால் கறக்க கூடியதும் கூடியபசுவை பார்க்கச் சொல்ல வேண்டும்.

75. பந்துக்களால் பூஜை செய்யப்பட்டவரும் சந்தோஷம் உடையவராக வஸ்திரம் ஸ்வர்ண மோதிரம் ஸ்வர்ண புஷ்பம் இவைகளாலும் மத்தளம், பாட்டு வாத்யம் இவைகளுடன் கூடி

76. பல்லக்கில் ஏறி கிராமப்ரதட்சிணத்தை செய்து மாளிகையின் வாசற்படியிலோ அதற்கு முன்னதாகவோ மெழுகப்பட்டதும் அங்குரார்ப்பணத்துடன்

77. பூர்ணகும்பம், தீபம் இவைகளுடன் கூடி பலகையின் மேல் அமர்த்தி அவரின் பாதங்களை பால் ஜலம் இவைகளினால் அலம்ப வேண்டும்.

78. பின்னர் தீபத்தோடு மஞ்சள் தீர்த்தத்தை ஸ்திரீகள் தெளித்து கொண்டு 3 முறை வலம் வருதல் வேண்டும்.

79. பிறகு பாதுகையோடு தன் கிருஹத்தில் பிரவேசிக்க வேண்டும். நாற்பத்தி ஒன்பது கலசம் அல்லது மேற்கூறியபடி நூறு கலசங்கள் வைத்து பூஜிப்பது ச்ரேஷ்டமானதாகும்.

80. இருபத்தி ஐந்து கலசம் அல்லது ஒன்பது கலசம் அல்லது ஐந்து கலசங்களாலோ அல்லது ஒரே கலசத்தாலோ அபிஷேகம் செய்து கொள்ள வேண்டும்.

81. பிறகு உயர்ந்த உத்தமான சம்பாவணையாகவும் வேலைக்காரி, வேலைக்காரன், பூமி பசு வீடு மற்றும் உபகரணங்களை குருவிற்கு தட்சிணையாக கொடுக்க வேண்டும்.

82. பின்னர் ஆசார்யர்களுக்கும், ஜபம் செய்த அந்தணர்களுக்கும் ஸ்தோத்திரம் சொன்னவர்களுக்கும், பக்தர்களுக்கும் முன்பு கூறியபடி தட்சிணையை அளிக்க வேண்டும்.

83. தன் தகுதிக்கு ஏற்றவாறு பூஜைகள் அனுஷ்டிக்க வேண்டும். இவ்வாறு எந்த கர்த்தாவானவர் சதாபிஷேகம் செய்கிறாரோ அவர் தர்மத்தில் நிலைபெற்ற மதியுடன் பூவுலகில் விளங்குகிறார்.

84. இந்த லோகத்தில் தனவானாகவும் குழந்தைகள் உள்ளவராகவும் வெற்றியுடன் கூடியதாகவும், ஆயுள், ஆரோக்யம், கார்யசித்தி மனைவி மக்களுடன் இருந்து மேலான கதியை அடைகிறார்.

85. எந்த இடத்தில் இந்நாட்டில் முறைப்படி சதாபிஷேகம் செய்யப்படுகிறதோ அவருக்கு அக்கால ம்ருத்யு இல்லை. பாபம் செய்பவனும் இருக்க மாட்டான். ஐஸ்வர்யமின்மையும் ஏற்படாது.

86. எங்கும் பயமில்லை, சத்ரு முதலியவரால் துன்பம் இல்லை. உரிய காலத்தில் மழை பெய்ய கூடியதாக மேகமும் சுபிக்ஷமும் அரசன் வெற்றியை உடையவனாகவும் எல்லா உயிர்களும் அமைதியாகவும் பசுக்கள் பால் நிறைந்தவைகளாகவும் நல்ல பயன்கள் ஏற்படும்.

இவ்வாறு உத்தரகாமிகாமக மஹாதந்திரத்தில் சதாபிஷேக முறையாகிற இருபத்தியாறாவது படலமாகும்.

படலம் 25: கோத்ர நிர்ணய விதி!

25 வது படலத்தில் கோத்ர நிர்ணய விதி கூறப்படுகிறது. முதலில் கோத்ரங்கள் ஆயிரம், பத்தாயிரம் கோடி என்று எண்ணிக்கையில் உள்ளன. அதில் உயர்ந்ததான கோத்ரங்கள் 49 எண்ணிக்கை ஆகும் என கூறப்படுகிறது. அதில் கவுசிகர், காஸ்யபர், பரத்வாஜர், கவுதமர், அத்ரி, வசிஷ்டர், ஜமதக்னி, பார்க்கவர், ஆங்கீரஸர் மனு என்பதாக 11 ரிஷிகள் முக்கியமாக எண்ணப்படுகிறது. பிறகு முனிவர்கள் சிவ சிருஷ்டியுடன் கூடியவர்கள் சிவனின் ஐந்து முகங்களினால் தீட்சிக்கப்பட்டவர்களாக ஆகிறார்கள். தீட்சையால் சித்திக்கப்பட்டதல்ல. ஆனால் பிறப்பினால் ஜாதி சித்தம் என கூறப்படுகிறது. பிறகு க்ஷத்ரியர்களுக்கும், வைச்யர்களுக்கும் கோத்ரம் ஆசார்யர்கள் முனிரிஷி பிரயுக்தமாகவோ ஆகும் என்று சுருக்கமாக கூறப்படுகிறது. கோத்திரவிதியில் சூத்திரனுக்கு கோத்ரம் இல்லை என்று ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. பிறகு ஜாதி சித்தமான கோத்திரத்தை அறிஞர்களால் விவாக விஷயத்தில் அனுசரித்து செய்ய வேண்டும். பின்பு கோத்திர விஷயத்தில் பிரதானமான முனிவர்கள் முதலில் கூறப்படுகிறது என்று கூறி 49 முனிவர்களின் பெயர் எண்ணப்படுகிறது. பிறகு எண்ணப்பட்ட முனிவர்களின் கணங்கள் பிரவரங்கள் முறைப்படி விளக்கப்படுகின்றன. அதில் எண்ணப்பட்ட இடத்தில் குறிக்கப்பட்ட பெயர்களின் கணப்ரவர இவர்களின் விரிவாக்கப்பட்ட இடத்தில் குறிக்கப்பட்ட பெயர்களும் சில இடங்களில் வேற்றுமையாக காணப்படுகிறது. அதில் உதாரணமாக சிலது காண்பிக்கப்படுகிறது. ரவுத்ரராக எண்ணப்பட்ட பெயருக்கு: விவரிக்கப்பட்ட இடத்தில் ரவுஷா: என்று வித்யாசமாக குறிக்கப்பட்டுள்ளது. அங்கு ரவுஷா: என்று சொல்லும் பொருளே நல்லதாக விளங்குகிறது. இவ்வாறே முத்பவா: கிவதிதா: என்று எண்ணிக்கை இடப்பட்டு உள்ளது.

விவரிக்கப்பட்ட இடத்தில் முத்களா: கபய: என்ற குறிப்பு காணப்படுகிறது. அங்கும் முன்பு போல் முத்களா: கபய: என்று கூறுவதே சரியாகும் என விளக்கப்படுகிறது. இவ்வாறே பார்க்கவா: என்று எண்ணிக்கை இடப்பட்ட இடத்தில் குறிக்கப்பட்ட கவுதமா: என்று விவரிக்கப்பட்ட குறிப்பு விஷயம் நிச்சய சாதக பிரமாணமாக காணப்படுவதில்லை. பிறகு சத்திரியர்களுக்கும் வைச்யர்களுக்கும் கோத்ர பிரவரவர்ணனை காணப்படுகிறது. அதில் க்ஷத்ரிய வைச்யர்களுக்கு ஆசார்ய பிரவரம் உண்டா என்று விளக்கமாக கூறப்படுகிறது. இந்த விஷயம் படல ஆரம்பத்திலும் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. பிறகு ஸமானமான கோத்திர பிரவரங்களை அறிந்து ஸம்பந்தத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். ஸமானமான கோத்ர பிரவரத்தை ஒருபொழுதும் வரிக்க கூடாது. அறியாமையால் விவாஹம் செய்து கொண்டால் அண்ணன் மனைவி போலும், தாயை போலும் அவளைக் காப்பாற்ற வேண்டும். விவாஹ தோஷ சாந்திக்காக சாந்திராயணம் என்ற விரதத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். பிறகு அவளுடன் அறியாமையால் ஸம்யோகம் ஏற்படும் விஷயத்தில் செய்ய வேண்டிய பிராயச்சித்த விதி விளக்கப்படுகிறது. அவளிடம் இருந்து பிறந்த (புத்திரர்கள்) எல்லாம் பிராம்மணர்கள் அல்ல என கூறப்படுகிறது. அப்பேர்பட்ட புத்திரன், பவுத்திரன், இவர்களுடன் சேர்க்கையிலும் அனுஷ்டிக்க வேண்டிய பிராயச்சித்த விதி விளக்கப்படுகிறது. இவ்வாறாக 25வது படல கருத்து சுருக்கமாகும்.

1. எல்லா ரிஷிகளுடைய கோத்திர நிர்ணயத்தை சொல்லுகிறேன் கோத்திரங்களுடைய எண்ணிக்கை ஆயிரம், பத்தாயிரம், நூறுஆயிரம் என்று விரிவாக உள்ளது.

2. இந்த இடத்தில் 49 ரிஷிகளுடைய மேன்மையான எண்ணிக்கையாக இருக்கட்டும். கவுசிகர், காசியபர், இவ்வாறே, பாரதீவாஜர், கவுதமர் மேலும்

3. அத்ரி, வசிஷ்டர், அகஸ்த்யர், ஜமதக்னி, பார்கவர், ஆங்கீரஸர், மநுவும், வேறு ரிஷிகளும் இரண்டு விதானங்களாக அந்த ரிஷிகள் சொல்லப்படுகிறார்கள்.

4. சிவ சிருஷ்டியில் தோன்றிய முனிகள் சிவ சிருஷ்டி இல்லாத முனிகள் என இரண்டு வகை ரிஷிகள் ஆகும். சிவ சிருஷ்டியால் தோன்றிய முனிகள் சிவ பெருமானுடைய ஐந்து முகங்களிலிருந்து தீட்சிக்கப்பட்ட ரிஷிகள் ஆவார்கள்.

5. கவுசிகர் முதலிய முனிவர்கள் ஐவரும் மற்றவர்கள் எல்லா இடத்தும் தீட்சிக்கப்பட்டவர்கள் ஆவார்கள். இவர்களுடைய கோத்திரமும் தீட்சையினால் இல்லை. என்னவொவெனில் அவர்களுக்கு தன் ஜாதியே கோத்திரமானது.

6. க்ஷத்தியர்களுக்கு வைசியர்களுக்கும் கோத்திரம் ஆசார்யர்களிடமிருந்து தோன்றியதாகும். அவ்வாறு சூத்தரர்களுக்கு கோத்திரம் அமையவில்லை. இவ்வாறு கோத்திரத்தின் விதிகள் கூறப்படுகிறது.

7. ஆதிசைவரிடத்தில் எப்படி கோத்திரமோ அப்படியே அனுசைவரிடமும் கோத்ரம் மதிக்க வேண்டும். பின் என்னவோ எனில் தீøக்ஷ இல்லாமையும் சிவசிருஷ்டியிலிருந்து வேறுபட்டும் இருப்பதால்

8. பெரியோர்களால் திருமணத்தில் அந்த ஜாதி ஸித்தமானது. பரிகாரமாக உள்ளது. பெண், மாப்பிள்ளை வீட்டாரின் கோத்திரத்தை அறிந்து செய்தோ, கலியுகத்தில் அறியாமலோ கோத்திரத்தை கடைபிடிக்க வேண்டும்.

9. முக்யமான ரிஷிகள் முதலில் கூறப்படுகின்றன. கவுசிகர், லோகிதர், ரவுத்ரர், விஸ்வாமித்ரர், கதர் மற்றும்

10. தனஞ்சயர், வாஜாயனர், அகமர்ஷனர், கவுசிகர், இந்திர பூர்வகர் இவர்களும் மற்றும்

11. பவுரணர், காஸ்யபர், ரேபர், சாண்டில்யர், கதர் லோகாக்ஷயர், பாரத்வாஜர்கள், ரவுக்ஷõயணர்கள் மற்றும்

12. பார்க்கவர்கள் ஆகும். சரத்வந்தர், கவுமண்டர் தீர்க்கதமர்கள் காரேண பாலயர்கள்.

13. உசனர், வாமதேவர், அத்திரி, வார்த்தக்யர், கவிஷ்டிரர், முத்கலர், வசிஷ்டர், குண்டினர், உபமன்யு, ஆகியவர்களுக்கும்

14. பராசரர், அகஸ்தியர், சாம்பவாஹனர்கள், ஸோமவாஹநர், என்ற ரிஷி கோத்திரங்கள் யக்ஞவாஹரிஷிகள் இவர்களின் கோத்ரங்களும் கூறப்படுகின்றது.

15. வத்ஸர்கள், பிதர்கள், ஆர்டிஷேனர்கள், யஸ்கரர்கள், மித்ரயுவர்கள், வைந்யர்கள் சுநர்கள், விஷ்ணு விருத்தர்கள், கண்வரிஷிகள் இந்தரிஷி கோத்திரங்களும் இதற்கு மேலும்

16. ஹாரிதர்கள், சங்கிருதி, ரதீதரர், முத்பவர் ஆகியவர்கள் 49 கோத்திரங்களாக கூறப்படுகிறது.

17. முதலில் கவுசிகர் முதலான, ரிஷிகளை பற்றி கூறப்போகிறேன். குசிகர், பார்ணஜங்கர், பாரக்யர், அவுதலி, மானி, ஆலர்வி, ப்ருகதக்னயர்

18. கட்டி, ஆபத்தி, ஆபாத்யவர், காந்தகர், பாஷ்பகர், வாச்யுகிதர், லோமகர், தனர் ஆகிய கோத்திரங்களும்

19. சாங்காயனர், கவுரர், லோகர், சவுகதர், யமதூதர், ஆனபின்னர், தாராயனர் இந்த கோத்திரங்களும் கூறப்றபட்டுள்ளன.

20.  சவுலகாயன கோத்திரம் ஜாபாலி, உதும்பர கோத்திரம் இவையும் தண்டர், புவநய கோத்திரம், யாக்ஞவல்க்யர் சவுச்ரதய கோத்ரம் அவ்வாறே

21. ஸ்யாதாமயர், ப்ராஷ்ட ஷட்கதேகர், ஆகிய கோத்ரங்களும் சாலாவதர் மயூரர், துத்சரி, கோத்ரங்களும் சொல்லப்பட்டுள்ளன.

22. சித்ரயக்ஞர், சவுமத்யர், ச்வேதுந்தாயனர், மனுவதர், மாந்தவர், முதலிய கோத்திரங்கள் சொல்லப்பட்டன.

23. எவர்கள் மிகவும் நுன்னிய பாதங்களை உடையவர்கள் இருக்கிறார்களோ அவர்கள் பாலவ்யர் என கூறப்படுகிறார்கள். கவுசிகர்கள் ராலவர், உன்மனயர் என கூறப்படுகிறார்கள்.

24. ஐந்து ரிஷிகள் கூறப்பட்டு விஸ்வாமித்ரர் தேவநாதர், ததீசி, முதலியவர்களால் மூன்று ப்ரவர ரிஷிகளாகும்.

25. லோகிதர்கள், தண்டகாயர்கள், சக்ரவர்மாயணர்கள், என்ற ரிஷிகளும் ஜக்ஷ்யயர்கள் ப்ராக்ஞர்கள், வாஜிஜெயர்கள் இவர்களும் லோஹிதர்கள் ஆவார்கள்.

26. மேலே கூறப்பட்ட ரிஷிகள் கவுசிகனின், ப்ரவரரிஷிகளாவர், விஸ்வாமித்ரர் ஷ்டைஷகயர் லோகிதர், இவர்களும் த்ரயாரிஷிகளாகும்.

27. ப்ரவரரிஷிகள் கூறப்பட்டு ரவுக்ஷர்கள், மானர்கள், உத்வலகர், ஆகிய இவர்கள் ரவுக்ஷர்களான குசிகர்கள் ஆவர்.

28. ப்ரவரிஷிகளில், த்ராயாரிஷயர்கள், விஸ்வாமித்ரர், ரவுக்ஷகர், மாணிகி இவர்கள் மூன்று பேர்களும் த்ரயாரிஷயர்கள்.

29. விஸ்வாமித்ரர், தேவஸ்ரவசர், பரிப்ரமர் ஸ்ரவுமிதர், தேவதரசர், காமகாய நிகர்

30. ஆகிய இந்த காமகாயனர்கள் என்றும் விஸ்வாமித்ரர்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறார்கள். த்ரயாரஷேயர்கள் கூறப்பட்டு விஸ்வாமித்ரர் அவர்களுக்கு ப்ரவரமுதல்வராக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

31. இதே போல் வேறு ரிஷிகளுக்கும் தேவச் ராவஸர் தேவதரஸர் இந்தரிஷிகளும், கடர் ஸ்வைரந்திரி கரபர் இவ்வாறு கீழுள்ள ரிஷிகளும் கூட குறிக்கப்படுகிறார்கள்.

32. வாஜநயர், கவுக்ருத்யர்கள், ஜாணாயநர்கள், இவர்களும் கவுக்ருத்யர்கள், கவுசிரர்கள் உதும்பராயனர்கள்,

33. பிண்டிக்ரீவர்கள், நாராயணர்கள், நாரத்யர் என்று பெயருள்ள ரிஷிகளும், இவர்கள் கடாரிஷிகள் என கூறப்படுவார்கள். அவர்கள் த்ரயாரிஷிகள் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளன.

34. விச்வாமித்ரர், கடர், ஆஷ்டிலர் தனஞ்ஜயர்கள், இவ்வாறு வேறு ரிஷி கோத்ரங்கள் உண்டு ஆச்வவீதர்கள், காரிஷயர்கள், மயூரர்கள், ஸேந்தவாயநர்கள் என்ற கோத்திரங்கள் உண்டு.

35. தலவ்யர்களும், மஹாக்ஷர்களும், புஷ்டர்களும் தனஞ்சயரிஷிகளை சேர்ந்தவர்கள், இவர்கள் ப்ரவரத்தில் உள்ள த்ரயாரிஷேயர்கள் என்று சொல்லப்படுகின்றார்கள்.

36. விச்வாமித்ரர், மதுச்சந்தர், தனஞ்சயர் என்று மூன்று ரிஷிகளும் அவ்வாறே ஆஜாயனர் ஏகவத்சர் இவர்களும்

37. முக்கியமாக சொல்லப்படுகின்ற த்ரயாரிஷேயர்கள் விஸ்வாமித்ரமும் அப்படியே மதுச்சந்தர், ஸோஜரும் ப்ரவரத்தைச் சார்ந்த மூன்று ரிஷிகள் ஆவர்.

38. அகமர்ஷணர் முதலாகவும், கவுசிகர்ளும் அப்படியே இருவர்களும் த்ரயாரிஷேயர்கள் ஆகிறார்கள். விஸ்வாமித்தரர் அகமர்ஷணர்.

39. கவுசிகளும், இந்த மூன்று ரிஷிகளும் ப்ரவர ரிஷிகளாகும் கவுசிகளும் இந்த்ர பூர்வர்களும் அப்படியே சொல்லப்படுகின்ற முனீஸ்வரர்கள்

40. த்ரயார்ஷேயர்கள் என்று அறிய வேண்டியவர்கள் வருமாறு. விஸ்ராமித்ரர் இந்திரகவுசிகர், கவுசிகர்கள் இம்மூவரும் யாககாரியத்தில் ப்ரவரரி ஷிகளாக அறிய மூன்று ரிஷிகளும் சொல்லப்படுகிறார்கள்.

41. பவுராணர் முதலியவர்கள் த்வயாரிஷியர்கள் ஆவர்கள். கவுசிகனும் அவ்வாறே ஆவார். அந்த இரண்டு ரிஷிகள் விஸ்வாமித்ரர் பவுரணர் இவர் இருவரும் ஆவர்.

42. இவ்வாறாக பத்து விதமாக கவுசிக ரிஷிகளை பற்றி கூறப்பட்டது. அவர்கள் தொடர்ந்து வரும் ரிஷிகள் அல்ல. பிறகு காஸ்யபரிஷிகளை பற்றி கூறுகிறேன். அவர்களில் காஸ்யபர் முதலானவர் ஆவார்.

43. பிறகு ஆங்கீரஸர் என்று அறியவும் மாடரர்கள், ஏதிசாயநரர்கள், இவர்களும் ஆபூத்தாரிஷிகளும், வைசிப்ரர்கள், தூமர்கள், தூம்ராயணர்கள், இந்த ரிஷிகளும் கூறப்படுகிறார்கள்.

44. கவுதமர் தவும்ராயணர், அவுத ப்ரசுரர் ஆக்ரயணர்கள் இந்த ரிஷிகளும் சொல்லப்படுகிறார்கள். ருத்ராக்நயர்களும் அப்படியே ப்ரவரரிஷிகள் பைம்பகயர்கள், பின்னால்

45. காயாதாயர்கள், அகாபாயர்கள் நிகாமமவுஷிநிகி அவ்வாறே மற்றரிஷிகள் காத்ராயணர் அவுஜ்வலயர் ரோஹிதாயநர் இப்பெயர்களுள்ள ரிஷிகளும் சொல்லப்பட்டுள்ளன.

46. பிங்காக்ஷி, மிதகும்பர்களும் மாராயணயர், இவர்களும் வைகர்ணேயர்கள் பிறகு சொல்லப்படுகின்ற ரிஷிகள் தூமலக்ஷ்மணயர் (சுரார்கள்) இந்த ரிஷிகளும்

47. கவுஷிதகேயர், வாத்ஸ்யர்கள், அக்னி சர்மாயனர் ரிஷிகோத்தரமாக எண்ணப்படுகின்றார்கள். காமி, ஜங்கோதரர் கவுரீவாயநர் தவுக்ஷகாயநர்கள்.

48. வைதம்பர்கள், தேவாயாதர்களும் மஹா சக்ரர்க்களும், இந்த பெயருள்ள ரிஷிகளும் பைடீநஸர்களும் பாந்த்ரேப்ரர்கள் பிறகு மாலாந்தர் என்ற பெயருடைய ரிஷிகோத்ரங்களும் உள்ளன.

49. வ்ருஷகணரிஷிகளும் பாநத்யர்கள், தாக்ஷபாயணர் இவ்வாறு ஹரிதாரிஷிகள் காகமித்ரர் ஆகிய ஐவர்கள் இவ்வாறே ஆவர்கள், ஸ்வைரிகர்கள் இந்த ரிஷி கோத்ரங்களும் உண்டு.

50. ஜாரமண்டர், வாயு, ஸ்வந்திவர்ஷகணாயணர் வைசம்பாயனர் கேசாயகர் இவர்களும்

51. அவுகாயநி, மார்ஜாயனர் காம்சாயனர், ஹோத சூச்யர், ஸ்தூனர், தேவர், பாகுரயர் இவர்களும்

52. பாதிகாயர், ரவரேபர், கோமயாதர், ஹிரண்யபாபர், முசலர், ஆவிஸ்ரேன்யர் இவர்களும்

53. அக்னிதேவி, சவும்யர், சூலபிந்தவர், இவ்வாறும் முன்வந்த ரிஷிகோத்ரம் மந்தர வைகர்ணய ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

54. நைத்ரவர்கள், காஸ்யபர்கள் இவர்கள் த்ரயாரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள் காஸ்யபர், ஆபத்ஸாரர், நைத்ரவர் ஆகிய ரிஷிகள் த்ரயாரிஷிகளாவர்.

55. அவ்வாறே ரேபர் காஸ்யபர் இவர்கள் த்ரயா ரிஷிகளாகும் காஸ்யர் ஆபவத்ஸாரர் ரேபர் ஆகியவர்களும் த்ரயாரிஷிகளாகும்.

56. சாண்டில்யர், கவுண்டில்யர், பாயகர், பாயிகர், ரபேரவ்யர், சவுமானவர்கள், வனஸம்ஸ்து கரேயுதர்,

57. காகுண்டேயர், காரேயர், ஷ்டைஷிகர் ஆகியவர்களும் மஹாகாயர், ஜானவம்சவர், கவுஸ்ரேயர், கார்த்தமாயனர் இவர்களும்

58. பிறகு காமசயர், மஹெளஜக்யர், மவுஞ்சாயனர், காங்காயனர் இவர்களும்

59. வாத்ஸபாலயர், கோமிலர், வேதாயனர் இவர்கள் வாச்யாயனர்களாக எண்ணப்படுகிறார்.

60. பஹூதரயர், வார்த்தீமுகர், பாகுரீ, இரண்ய பாகு, தேதேகர், கோமூத்ரர் இவர்களும்

61. வாக்ய சுண்டர், ஜானந்தரி தன்வந்திரி பிறகு ஜாலந்தரி, சாண்டில்யரின் த்ரயாரிஷிகளாக கூறப்படுகிறது.

62. காஸ்யபர், ஆபவத்ஸாரர், சாண்டிலர், மூவரும் த்ரயாரிஷிகளாகும். காஸ்யபர், ஆபவத்ஸாரர் அஸிதர் இவர் மூவரும் த்ரயாரிஷிகளாகும்.

63. சாண்டில்யர், அசிதர், அக்னி, தேவலப்ர வரர், கோகாக்ஷயர், மை(த்)ரவாதி, வேகர், தார்பாயனர் இவர்களும்

64. சைரந்திரி, பசு, பயனாயனர், கலயர், காபுஷ்டி, லவுகாக்ஷயர் இவர்களும்

65. காம்ஸபத்ரர், வாலுகாயனி, கவுனாமி, சவுதயர்கள், விரோதிகி இவர்களும்

66. சைதகிம்ஷ்டி, பேரோநிஷ்டி, ஷ்டைவிகி, சவுசுகி, யவுதகாலகி, காலேயர், லோகாக்ஷயர் இவர்களும்

67. யவுதவர், யாஜபர், இவர்கள் லோகாக்ஷய ரிஷியின் கோத்திர பிரிவினர் ஆவர். பகலில் வசிட்டர் என்றும் இரவில் கஸ்யபர் என்னும் மூன்று ரிஷிகளும் ஆவர்.

68. காஸ்யபர், ஆபவத்ஸாரர், வசிட்டர் ஆகிய ரிஷிகள் மூவரும் முன்பு கூறப்பட்ட பிரசித்தியான காஸ்யபரோடுகூட வசிட்டரும் சேர்ந்தவராகிறார்கள்.

69. பாராத்வாஜர், மாகண்டர், க்ஷõம்யாயணர், தேவாஸ்வர், உத்வஹவ்யர், பிறகு ப்ராக்வாஸயர் இவர்களும்

70. வாஹளவர், த்வ்யவுகர் அஸிநாயநர் ஆஜர், அவுமர் தவுதேகர், பரினத்தேதர், இவர்களும்

71. சைக்கேயர், பூரயர், ரூடர், சவுத்யர், காரிக்கீரிவர், வயோக்ஷிபேதர், அவுபசயர், அக்னிவேஸ்யர், சடர்கள் இவர்களும்

72. ஸ்வேலகர், தநகர்ணர், வேஸ்யர், கவுரி வாயநர், ருக்ஷர், மானபித்யர், காம்போதகர் இவர்களும்

73. பைலர், சவுஜ்வலர், காருணாதி, சுகர், பாருண்டர், இஷுமதர், அவுதேதமேகர் இவர்களும்

74. சவுரபரர், பாத்ரபதர்களாக, சொல்லப்பட்டுள்ளன. பிறகு, தேவமதயர்கள், கல்மாஷர்கள் சதோபகிருத் இவர்களும்

75. ப்ரவாஹநேயர், ஸ்தம்பஸ்தம்பி, பிறகு வாராஹயர், தேவவேலர், வலபீகயர் இவர்களும்

76. பத்ராங்ககதர், சாலாஹலயர், இவர்களும், நிருத்யாயனர், மஹாவேலர் சாலாலயர், இவர்களும்

77. சார்தூலயர், காக்ஷலர், பாஷ்களர், க்ரோதாயனர், கவுடில்யர், சைம்ஹ்யகேந்திரர் இவர்களும்.

78. பிரம்ம ஸ்தம்பர், ராஜஸ்தம்பர், இவர்களாக கூறப்பட்டுள்ளன. ஸோம அக்னி வாயு சூர்ய இந்தர யமவிஷ்ணு ஆப என்ற வார்த்தைகளை முதலாக கொண்டதாக உள்ள (ஸொமஸ்தம்பர், அக்னிஸ்தம்பர், வாயு ஸதம்பர், சூர்ய ஸ்தம்பர், இந்திரஸ்தம்பர், யமஸ்தம்பர், விஷ்ணுஸ்தம்பர், ஆபஸ்தம்பர்)

79. ஸ்தம்ப என்ற வார்த்தையுடன் கூடியதான ரிஷிகளும், அருணசிந்து கவுமுதகந்தி இவர்கள் சக்திரிஷி ஆகும். கவுதகாயனர் இவர்களும்

80. ஆத்ரேயனர், மாமண்டர், தூமகந்தர், தூம்ரர், கவுக்÷க்ஷயர், நேதுதயர் தாபயர், என்ற இவர்களும்

81. மத்ஸ்யக்ரோதர்கள் ச்யாமேயர்கள் பிறகு ÷க்ஷõ÷க்ஷயநர் என்ற பெயருள்ளவர்கள் ஆவர். காபல்யர்கள், காருபதயர்கள், காரிஷாயணர் இவர்களும்

82. பரத்வாஜவநர் இந்த இரு ரிஷிகளும் பஞ்சரிஷிகளாக சம்மதிக்கப்படுகிறார்கள். இங்கே உள்ள பாரத்வாஜர்கள் எல்லோரும் த்ரயாரிஷிகளாக கொண்டாடப்படுகிறார்கள்.

83. அங்கிரர், பர்கஸ்பத்ய, பாரத்வாஜர், இவர்கள், த்ரயாரிஷிகள், ஒருவரான ரவுக்ஷõயனர் மட்டும் சேர்ந்து ஐந்து ரிஷி ஸமூகம் என கூறப்படுகிறார்கள்.

84. பாரத்வாஜர், ஆங்கீரஸர், ப்ருஹஸ்பதி மாதவசஸர், வந்தனர், கர்க்கர் இவர்களும்

85. சாம்பராயணர், யவுகந்தராயனர், சகீனர், பாகுலகயர், பிருஷ்டயர்கள், பிரஷ்டபிந்து இவர்களும்

86. பிறகு க்ரோஷ்டகயர், சவுயாமுனி, காணாயனர், பாஜிதாக்ஷயர், இவர்களும் கோத்ராபசயர் மற்றும்

87. சதியாபசயர், ஜாநபக்வலர், பலாசசாகர், மர்கடாயனர் இவர்களும்

88. பிறகு சங்கிரஹ துல்யர், வைதூகர், காரிரோதயர், திஸ்ரோதஸர், காரவல்யர், ஆஜயர்கள் பைலயர் இவர்களும்

89. ஐந்து மூன்று என்ற முனிகளையுடைய கர்க்கர், பாரத்வாஜர் என்று கூறப்படுகிறார்கள். ஆங்கீரஸ, பாரத்வாஜ, பார்ஹஸ்பத்யர் இவர்களும் சைன்யர்கள்.

90. கர்க்கர் ஆகியவர்களும் சேர்ந்து ஐந்து ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள். ஆங்கீரஸர் சைன்யர், கர்க்கர் ஆகியவர்களும் த்ரயாரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

91. பாரத்வாஜர்கள் மூவர்களும் தொடர்ந்து இருப்பவர்கள் அல்ல. பிறகு கவுதமரைபற்றி கூறுகிறேன். ஆயாஸ்யர் தவுடிநி இவர்களும்

92. ஆணீசயர், மூடர், பாத்யர், காசாக்ஷதர், சாத்யகாயர், தைதேகர், கவுமாரர், சாத்யமுக்ரிகர் இவர்களும்

93. வ்யாப்யாபர், நைகரிஷ்டர், டைஷகி, தேவகி, கடோரி, காருணி, கீலாலயர், பார்த்திவர், இவர்களும்

94. காசிவாஜர் ஆகிய இவர்கள் கவுதமர்களாகிற ஆயாஸ்யர் என்றும் கூறப்படுகிறார்கள். இவர்களின் பிரவரத்தில் த்ரயாரிஷேயர்களும் கூறப்பட்டுள்ளன.

95. ரிஷிகள், ப்ரவரங்கள் என கூறப்படுகிறார்கள். ஆங்கீரர் ஆயாஸ்யர் கவுதமர் ரவுகின்யர் அபிஜித்துக்குள் மேலும்

96. பிறகு க்ஷீரகம்பர் சவுமுசயர், சவுர்யா முனியர், அவுபபிந்து ராயனர் மேலும்

97. ராஹூகனர், மாஷன்யர், சரத்வந்தர், இவர்களை கவுதம ரிஷிகளாக அறியவும். இவர்கள் த்ரயாஷிகளாகவும் கூறப்படுகிறார்கள்.

98. ஆங்கிரர் கவுதமர், சரத்வந்தர், ஆகிய மூவரும் த்ரயாரிஷிகளாகும், கவுமாண்டர், மாசுராக்ஷர், மாமாந்த ரேஷனர் இவர்களும்

99. பயந்த்யாதாயநர்களும் பின் கோஷ்டேயர்கள் பசவர்கள், ஊர்ஜாயனர்கள் இவர்களும் கவுதமர்களாகவும் கூறப்படுகிறார்கள்.

100. பஞ்சார்ஷேயர்கள், ஆங்கிரஸர், சவுசத்யர், காக்ஷீவதர், கவுமாண்டர், கவுதமர் இவ்வாறு ஐந்துபேறும் பிறகு தீர்கதமர் எனவும் கூறப்படுவார்கள்.

101. பஞ்சார்ஷேயர்களாக அறிந்து கொண்டு ஏகார்ஷேயமாகவும் சம்மதிக்கப்படுகிறார்கள். ஆங்கீரஸர், அவுசத்யர், காக்ஷீவதர், கவுதமர் இவ்வாறும்

102. பிறகு தீர்கதமர் என்னும் ஐந்து பர்யாயங்கள் ஆகும் காரேனு பாலயர்களும், வாஸ்தவ்யா ஓதிவர்கள்

103. ப்ருஹதுக்தர், பவுஞ்சிஷ்டர் ராஜகந்தயர், அவுதுஞ்சாயநர், என்ற பெயருள்ள ரிஷிகள் இவர்கள் காரேணுபாலகர் ஆவர்.

104. இந்த கவுதமர் மூவரும் த்ரயார் ஷேயர்கள், அங்கிரர்கள், கவுதமர் பின் காரேனு பாலி என்ற இவர்களில் த்ரயாரிஷேயர்கள் ஆவர் அவுசநஸர்

105. ஸகதிஷ்டர்கள், ப்ரசஸ்தர்களாகக் கூறப்படுகிறார்கள், சுரூபாக்ஷர்கள், மஹோதரர் விகம்ஹதர்கள் சுபுத்யர்களும், நிஹதாக்களும், குஹா என்றும்

106. சொல்லப்படுகிறார்கள். இவர்கள் எல்லாம் உசநஸர்கள் ஆவார். த்ரயாரிஷிகளாக கவுதமர்கள் அங்கிரர்கள், ஓசநர் ஆகிய ரிஷிகள் கூறப்படுகிறார்கள்.

107. ஸஹதிஷ்டர்கள், ப்ரசஸ்தர்களாக ஆகிறார்கள். சுரூபாக்ஷர்கள் மஹெளஜஸர் விகம்ஹதர்கள் அப்படியே வாமதேவரும் த்ரயாரிஷேயர்கள் என கவுதமர்களின் கோத்திர ரிஷிகள் ஆவர்.

108. ஆங்கிரஸர், கவுதமர், வாமதேவர், என்ற மூவரும் ஸமாசநத்தாலே, அத்திரி ரிஷிகளாகி சொல்லுகிறேன். முதலில் மூன்று அத்ரி ரிஷிகள் கூறப்படுகிறார்கள்.

109. போஜர், அதிதி என்பவரும் சாந்த்ரோசீ பார்வ என்பவர் காமாங்குலயரும் சைவர்களும் சகாலர், சாகலர் என்பவரும் அப்படியே

110. த்ருண பிந்துவும் பிறகு பாகந்தயர் என்று சொல்லப்படுகிறது. பிறகு மாலருகர் சொல்லப்பட்டு பின் வ்யாகலயர் சொல்லப்படுகிறது.

111. சாம்பவ்யஸநர், என்ற பெயருள்ள ரிஷியும் கார்மர்யாயநயர் என்று சொல்லப்படுகிறார். பின்பு தாக்ஷியும் தைதேஹரும், கானிஸ்பதயர் என்ற ரிஷியும் கோத்திரங்களாக நிர்ணயிக்கப்படுகிறது.

112. அவுத்தாலகி, த்ரோணிபவா கவுரி க்ரீவாயதர்கள் என்று கவிஷ்டிரர் - சொல்லப்பட்டு - சிசுபாலர் இவர்களும் கோத்ராதிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

113. கவுராத்ரேயர் பின் கிருஷ்ணாத்ரேயர்கள், (அருணாத்ரேயர்கள்) அருண பூர்வமாக உள்ள ரிஷிகோத்ரங்கள், ஸ்வேத, நீல, மஹாச்யாம என்ற வார்த்தையுடன் நான்கு விதமாவார்கள்.

114. ஹாலேயர்களும், வாலேயர்கள், ஹ்ரேலேயர்கள், இவர்களும் வாமரதிநர், வைதேகர்கள், வாஜோப்ரேயர்கள் இவர்களும்

115. கவுத்ரேயர்கள், கவுபமாநர்கள், காலதபர், அநீலாயயநர் என்ற பெயருள்ள ரிஷிகளும் அங்கிரஸரிஷிகளாக அநீலாயயகர் கூறப்படுகிறார்கள்.

116. கவுரங்கியும், சவுரங்கி, மாநங்கி, புஷ்பயர், சைலேலரும் மறுபடியும் ஸாகேதாயுநர்களாக கூறப்படுகிறது.

117. பாரத்வாஜர், இந்த்ர, அதிதி, என்ற மூவரும் ஆத்ரேயர்களாகவும் த்ரியார்ஷேயர்களாகவும் சொல்லப்பட்டார்கள் பாலிகர்களும் அத்ரி

118. அர்சநாநஸர் இவ்வாறு இங்கே மூன்று ரிஷிகள் சொல்லப்படுகிறார்கள். அப்படியே வாக்பூதகர்கள் என்பவர்களும் த்ரயாரிஷேயர்களாக கூறப்படுகிறது.

119. அத்ரி, அர்ச்சநாநஸர், வாக்பூதர்கள், ஆகரிஷிகள் மூவர், பிறகு கவிஷ்டிரரிஷிகளும் மூன்று ரிஷிகளாக அறியப்படுகிறார்கள். முன் மூன்றும் த்ரயாரிஷேயர்கள்.

120. மேலும் அத்ரி, அர்சநாநஸர், என்பவரும் கவிஷ்டிரர் என்பவரும் மூன்று ரிஷிகள், முத்களர், வ்யாள ஸந்தியும், சூர்ணவர்கள், போதவாஜிகர்.

121. வைதபாவயர் என்ற இந்த ரிஷிகளும் கோத்திர ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள் பிறகு சாலிமதர் - கவுரீமதர் - ப்ராம்மீமதர் - இந்த கோத்திர ரிஷிகளும் கூறப்படுகிறது.

122. பின்பு கவுரகயர், வாயுபூரகர், சாயநர்கள், இவ்வாறு அவர்களும் த்ரயாரிஷேயர்களான முத்கலர்கள், என கூறப்படுகிறது.

123. அர்ச்சநாநஸர், பூர்வாதி. திதி இவ்வாறு மூன்று ரிஷிகளும், கூறப்படுகிறார்கள். இவ்வாறு ஆத்ரேயர் நான்கு விதமாக இருந்து வம்சத்தோடு கூட தொடர்ந்து வருபவர்களாக இல்லை.

124. வசிட்டரை பற்றி நான் சொல்கிறேன். அதில் முதலில் வைகலிர் என்ற ரிஷி. சொல்லப்படுவதுடன். வாடரகி பின் சொல்லப்படுகிறார்கள். கவுரீச்ரவஸர் என்றும் கூறப்படுகிறார்கள்.

125. ஆச்வலாயநர் என்ற பொருளோடும் கவிட்டர்களும் ஆச்வலாயநராக கூறப்படுகிறார். சவுசி விருக்ஷர்கள் பிறகு சொல்லப்பட்டு பின் வியாக்ர பாதபர்கள் கூறப்படுகிறார்கள்.

126. அவுடுலோமி, ஜதூகர்ணர்கள், வாஷ்ட வ்யர், வாஹ்யகாயநி, கோலாயநர், கோபோஜி, பின் பவுலாயநர்களும் கோத்திர ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

127. சுந்தஹரிதர், என்பவர் சொல்லப்பட்ட காண்டேயவிதியும் இவ்வாறு சொல்லப்படுகிறது. பின் ஸப்தவேலா என்ற இந்த கோத்ர ரிஷிகள் ஹே ப்ராம்ணோத்தமர்களே வசிட்டர்களாகவும் சொல்லப்பட்டுள்ளனர்.

128. இவர்கள் ஏகார்ஷேய கோத்திர ரிஷிகளாக ஆகின்றனர். வசிட்டர் ஒருவராக ப்ரவர ரிஷியாகவும் கருதப்படுகிறார். பின்பு குண்டிநர்கள் கூறப்படுகிறார்கள்.

129. பின் குக்குலயர் சொல்லப்படுகிறார். பிறகு லோஹாயநர், ஆவிஸ்வ, அஸ்வத்த, வைகர்ணி ஆஜிவகதிரர்கள் என்று கூறப்படுகிறார்கள்.

130. பேடகர், நவக்ராமர், அஸ்மரத்யவாஹவர், ஸோமரங்கலிநர், கோகர்கள் பின் காபடவர்கள் கூறப்படுகிறார்கள்.

131. ஹிரண்யாயணர், புலாபக்ஷர், அப்படியே மாத்யந்திநிகள், சாந்தியும், ஸோபதார்தரும், கவுண்டிநரும், கோத்ர ரிஷிகளாக

132. த்ரயாரிஷேயர்களாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறார்கள். வசிட்டர் என்ற மகரிஷிகள் வசிட்டர், மித்ராவருணர், குண்டிநகரும் த்ரயாரிஷியாக கூறப்படுகின்றார்கள்.

133. உபமன்யு, அவுபகவர்கள், மண்டலேகயர்கள், இவர்களும் பின்பு ஜாலாகதர், ஜயர், லோகர்கள், பின் கபிஞ்ஜலர்கள் என கூறப்படுகிறார்.

134. த்ரைவர்ண, வைசாகாரி, ஸாரக்ஷர்; ரக்ஷர்கள், சைலாலயர், மஹாகர்ணாநயர், பாலசிகர் என்றும் கூறப்படுகிறார்கள்.

135. அவுத்தாஹ மாநயர், பாலாநயர் பாகர் பிறகு இவ்வாறு உன்மாயனர் என்ற பெயருள்ளவர்கள். பின் குண்டோதராயணர்கள்

136. லக்ஷ்மணேயர், பின் காசான்வயர், லாகுலயர், அந்ருக்ஷரவஸம்ஞர்களும், காபிலர்கள் வயர்கள் இவர்களும்

137. கபிகேசர்கள், இந்த கோத்ர ரிஷிகள் உபமன்யுக்கள் என்ற இவர்கள் வஸிட்டவர்களின் த்ரயாரிஷேயர்கள் ஆவர். இவர்களும் வசிட்டரும் ஆபரத்வஸுவும்

138. இந்த்ரப்ரமத என்றவரும் இவ்வாறாக மூவரும், பிறகு பராசரர் பின்பும் மூன்று பேர் சொல்லப்படுகிறார்கள். பரதவசு என்று நினைக்கப்படுகிறார்கள்.

139. பைமதாயநர் வாஜியும் கோபாலி ஆகிய ஐவரும் பிறகு கிருஷ்ணர் பராசரர், ப்ராரோஹயேர் என்று கூறப்படுகிறார்கள்.

140. கவுமுதி ப்லாக்ஷ்யரும் கூறி இவ்வாறே பிறகு வைகலியர் சொல்லப்படுகிறார். ஹார்யச்வி ஆகிய ஐவரும் அவர்களுக்கென்று கவுரர்கள் பராசரர்கள் என்ற கோத்திரங்களும் கூறப்படுகிறது.

141. கல்வாயநர் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. கோபயர், கர்க்கயர், பிறகு ஸ்வேதயர், வாருணி, அவர்களுக்கு ஐந்து ரிஷிகளாக சொல்லப்படுகின்றார்கள்.

142. பராசரர்கள் அருணர்களாகிற பாலுக்யர், என்பவர்களும், பாதரியும் அப்படியே கர்கரும் வநர்கள் கவுகசாதயர் இந்த ரிஷிகளும்

143. இவ்வாறு அந்த ரிஷிகள் ஐந்து பிரிவாக பின் ப்ரநீலர்களும் பராசரர்களும் பிறகு சவுதவஸாநர்களும் பிரிவான ஆலம்பாயந என்று பெயருள்ளவர்களும்

144. ஸ்வர்யர்களும், காகுக்ஷதர்களும் இவ்வாறே லோமாத்யர்கள் பூர்ண காயநர்கள் சோலகா யநர் எனப்படும் அர்ணவல்கர்களும் அவ்வாறே மேலும்

145. திரும்பவும் தேவநகவுக்யர் ச்ரவிஷ்டாயநர் என்ற ரிஷிகள் பிறகு வாசவயர் பஞ்சவாஜயர்கள் அதன் பிறகு

146. ஆத்யக்ஷõயத என்று சொல்லப்படுகிறார்கள். அவ்வாறே பூதிமாஷர்கள் அப்படியே கைமீயதயர் இவர்கள் ஐந்து நீலர்கள் என்றும் பராசரர்கள்

147. கிருஷ்ணா ஜிநர்கள், காவிசுபர்கள் பிறகு ஸ்யாமாயநர், பவுஷ்கரஸாதியும் ஸ்வேதயூபய என்றும் கோத்ர ரிஷிகள் நிர்ணயம் சொல்லப்படுகிறது.

148. ஸ்வேதர்கள், பராசர்கள், ஆகிய ஐவரும் வாத்ஸ்யாயநர், இவ்வாறே ஸ்யாமேயர்கள், பார்ணயர் ஸஹசவுலியும் சவுபுதரும் மேலும்

149. ஸ்யாமர்கள், பராசரர்கள் இந்த ஆறு விதமான வரும் த்ரயாரிஷேயர்கள், என்று சொல்லப்படுகிறார்கள். வஸிட்டர், சக்தி ஸம்ஞர்கள் பராசரர் என்று மூன்று ரிஷிகளாக சொல்லுவார்கள்.

150. எல்லோரும் பராசரர்களோவெனில் இவர்கள் ஒருவருக்கு ஒருவர் தொடர்பு அற்றவர்கள். பின்பு அகஸ்த்யர்கள் பற்றி நான் சொல்கிறேன். அவர்களில் அகஸ்தியர் முதலில் உள்ளவராவர்.

151. சாலாத்யாக்யரும், குல்மாஷரும் தண்டியும் காலாயனர், அவுபதஹநியும், தாவணி, லாவணி பிறகு

152. லாவ்யர், அற்புதர், வைரணயர், புதாதரயர் போதரி, சைவரதயர், பின்பு ச்யாமாதயர், இவர்கள் கோத்ர ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

153. பிறகு மவுஞ்சிகியர், பாண்டூருஹி மவுஸலயர் அவ்வாறே கவுரி தீபர்களும் ரோஹிஷ்யர்கள் இவ்வாறான ரிஷிகள் த்ரயாரிஷேயர்கள்.

154. திருடச்யுதி, அகஸ்த்யரும், இத்மவாஹர் இம்மூவரும் ஸாம்பவாஹநர் என்பவர்களும் த்ராயரிஷேயர்களான அகஸ்த்யர்கள் ஆவர்.

155. த்ருடச்யுதி அகஸ்த்யரும், ஸாம்பவாஹரும் இங்கே மூன்று ரிஷிகள். ஸோமவாஹநஸம்ஞர்கள் த்ரயாரிஷேயர்களாக அகஸ்த்யர்கள் ஆவர்.

156. த்ருடச்யுதி, அகஸ்த்யரும், சோமவாஹரும் இவ்வாறே மூன்று ரிஷிகள் யக்ஞவாஹநஸம்ஞர்கள் த்ரயாரிஷிகளான அகஸ்த்தியர்கள் ஆவர்.

157. த்ருடச்யுதி, அகஸ்த்யரும், யக்ஞவாஹர், இந்த மூவரும் அகஸ்த்யர்கள். எனினும் நான்கு வகையினரானவர்கள் ஸந்ததியோடு கூடி தொடர்ந்து வருபவர்களாக இருக்கவில்லை.

158. இதன் பிறகு ஜமதக்னி வழிவாழும் ரிஷிகளை சொல்கிறேன். முதலில் வத்ஸ என்ற ரிஷி சொல்லப்படுகிறது. மார்கண்டேயர்களும் மாண்டூகர் மாண்டவ்யர், காம்ஸயர்கள் பிறகு

159. ஆலோகநர்கள் பின் தார்பாயணர்களும் சொல்லப்படுகிறார்கள். சார்கராக்ஷர்கள் பின் தேவ தாயணர், சவுசநகாயநர்கள்

160. மாண்டூகேயர்கள், பார்ஷிகர்கள், ஸாங்கப்ர பாயணர்கள், இந்த கோத்திர ரிஷிகளும் பைங்கலாயந என்பவர்களும் பைலர்கள் ஆவார்கள். தாத்ரேஷயர்கள்

161. பிறகு பாஹ்யகயர், வைச்வாநரயரும் விலோஹிதர்களும் பாஹ்யாகோஷ்டாயநர்கள், ஷ்டைஷகயர், பாணிநயர் பிறகு

162. வாக்பூதகர், காசக்ருதஸ்நர்கள் ருதபாக், ஜதிசாயநர்கள், வைஹீநரயர், வால்மீகி, ஸ்தௌலபிண்டயர் இவர்களும்

163. ததீசயரும், பாணியும் பின் சைகாவதர்கள் வாகாயநர்கள், சவுக்ருதயர் பின் பாலா நகர்கள் இவர்களும்

164. சவுவிஷ்டயர் மாண்டவியும் பிறகு ஹஸ்தாக்நயர் பின்பு சவுத்தகியர் என அறியப்பட்டு வைகர்ணர், த்ரோணஜிஹ்வயர் இவர்களும்

165. ஜாநாயநர்கள், அவுரக்ஷயர்கள் காம் பரோ தரயர்களின் கடோரக்ருத், விரூபாக்ஷ, தேவமத்யர்கள் பைரவி

166. வ்ருகாச்வர்கள், அர்காயணர், உச்சமந்யவர் மார்காயணர் சார்ங்கரவர், வாயவாபநயர் பின்னும்

167. காஹ்வாயனர்கள் காரபயர் பிறகு சந்த்ரமஸர், நோபேயர்களும் காங்கேயர்கள், யாக்ஞிகர் பாரிமாண்டலியும் இவர்களையும்

168. பாஹுமித்ராயணர், அபிசலயர், ரோஹிதாயநர்கள் பிறகு வைஷ்டபுரேயாரும், உஷ்ட்ராக்ஷர்களும் பின் உள்ள ரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

169. பிறகு ராஜிதவாஹர்களும் பிறகு சாரத்வதாயநர்களும், நாலாயநர்களும் வாஸர்களும் வாநர்கள், வாத்யர்கள் என்று கோத்ர ரிஷிகளும் கூறப்படுகிறார்கள்.

170. இந்த ரிஷிகள் அனைவரும் வத்ஸர்களாகவும், பஞ்சார் ஷேயர்கள் எனவும் கூறப்பட்டனர். ஜாமதக்நயர் பார்கவர் ச்யாவநர் அவுர்வாப்நுவாநர் ஜமதிக்னயர்களின்

171. ரிஷிகள் யாககர்மாவில் பஞ்ச ப்ரவர கோத்ர ரிஷிகளாவார். விதர்கள் சைலர்கள் அப்படியே சைலர்கள் அவடர்களும் புலஸ்தயர் இந்த மஹரிஷிகளும்

172. இவர்கள் ப்ராசீந யோகர்கள் என மிகப் பழமையான முன் தொடர்புள்ள கோத்திர ரிஷிகள் எனவும் வைநபூதர்கள் பிறகு அபயஜாதர்கள் காண்டரதயர் இவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

173. ஆர்காயணர்கள் அவ்வாறே நாஷ்ட்ராயணர்கள் மார்க்காயணர்கள், க்ரவுஞ்சாயநர்களும் ஜாமாலாக்கள் பிறகு புஜாயநர்கள்

174. இவர்கள் விதர்கள் என்றும் ஐந்து ஆர்ஷேயர்களாக ஜாமதக்நயர் வழிவந்தவர் எனவும் கூறப்பட்டுள்ளனர். பார்கவர் ச்யவநர், அவுர்வி பஞ்சரிஷீகளாவர், ஆப்நுவாநர், விதர்கள் இவர்கள்

175. ஆர்ஷ்டிஷேணர்கள், நைரதயர், க்ராம்யாணயர் இவ்வாறாக காணாயநர்கள் பின் சாந்தராயணர்கள், பைடீகலாயநர்கள்

176. கவுராம்பி, ஆம்பி சித்தர்களும் பின்பு சமநாயநர்களும் ஆர்ஷ்டிஷேணர்களும் ஜாம தக்னியின் பஞ்சார்ஷேயர்களாக கருதப்படுவர்.

177. பார்கவர் ச்யாவநர் ஆப்நுவாநர் அநூபர்கள் என்ற பெயருள்ளவருமாக கோத்ர ரிஷிகளும் ஆன்ஷ்டிஷேணார் என்ற பெயருள்ள வருமாக ஐந்து ப்ரவரம் உள்ளவர்களாக கூறப்படுகின்றனர்.

178. வத்ஸ என்ற பெயருள்ள ரிஷிகளுக்கும் ஆர்ஷ்டிஷேணர்களும் விதா என்பவர்களுக்கும் ஒருவருக்கொருவர் விவாக சம்பந்தம் இல்லாதவராக சொல்லப்படுகிறார். பிறகு ப்ருகவர்கள் (ப்ருகுரிஷி வழிவந்தவர்கள் குறித்து) கூறப்படுகிறார்கள்.

179. யஸ்கர்களும் மவுநரும் மூகரும் வாதூலர் பாஸ்கரர் பின்பு வர்ஷ புஷ்யரும் வாலேயர்களும் பிறகு ராஜிததாயநர்கள்

180. துர்திநர்கள், மாத்யமேயர்களும் தேவந்தாயநர், கவுசாம்பேயர், வாகலயர், வாஸயர் என்றும் சொல்லப்படுகிறார்கள்.

181. ஸாத்யகியும், சித்ரஸேநரும் கவுடியல்யர்களும், பிறகு அவுக்தர்கள் பாகந்தயர் பின்வார்கர்களும் ஸ்வகயர், ப்ருகு, இந்தயர்கள்

182. பிறகு போகசிதயர் இவர்கள் யஸ்கர்கள் என்று கருதப்படுகின்றனர். ப்ருகு சம்மந்தமான பார்கவகோத்ர ரிஷிகள் த்ரயார்ஷேயர்கள் எனவும் கூறப்படுகிறார்கள்.

183. ப்ருகுவும் அவ்வாறே யஸ்கர் திவோதாஸர் என்று மூன்று ரிஷிகள் மித்ரயுவர் பிறகு ரம்யாயணர்கள் தாக்ஷõயணர்கள் பிறகும்

184. ஸாபிண்டிநர் மஹாவால்யர்கள் மால்யர்கள் யாவால்யர் ஆகிய பெயருள்ளவரும் புராபிநாயர் ஏஜேயர் ராக்ஷõயணர் இந்தரிஷிகளும்.

185. கைதவாயநயர் மாஞ்ஜாயநாக்கள் மாதாயவர்கள் மித்ரயுவர்கள் இந்த ரிஷிகள் பார்கவர்களின் த்ரயாரிஷேயர்கள் என்றும் கூறப்படுகிறார்கள்.

186. ப்ருகுவும் மித்ரயுவரும் திவோதாஸ என்ற மூவரும், வைந்யர்கள் பார்தாக்கள், பாஷ்கலா வைந்ய என்ற பெயருள்ள ரிஷிகள் என்று சொல்லப்படுகிறார்கள்.

187. ப்ராம்மண சிரேஷ்டர்களே பார்கவர்கள் த்ரயாரிஷேயர்கள் என்றும் ப்ருகுவும் வைன்ய பார்தர்களும் (பார்கவ) ப்ரவரம் கொண்ட ரிஷிகள் மூவர்

188. சுனகர், சவுகந்தயர், யக்ஞபயர், கார்த்ஸமதர், காங்காயநர், மத்ஸ்யகந்தர், கார்தமாயநர் இவர்கள் ஐக்ஷர்கள் என கூறப்படுகிறார்கள்.

189. ச்ரோத்தியர்கள் தைத்தரீயர்களும் பிப்பலர்களும் பின்னர் இவ்வாறாக உள்ள இந்த சுநகர்கள் முதலிய ரிஷிகள் ஏகாரிஷேயர்களாகவும் புகழ்ந்து கூறப்படுகிறது.

190. சுனகர் ஒருவராக இருந்தாலும் அவர் பார்கவராகவே சொல்லப்படுகிறார். யஸ்கரர்களும் மித்ரயுவர்களும் வைந்யாரிஷிகளும் ஒருவர்க்கொருவர் தொடர்புடையவர்கள்.

191. சுனகர்களுடைய சம்மந்தமும் உண்டு என கருதப்படுகிறது. விஷ்ணு விருத்தர் முதலியவரோவெனில் ஆங்கிரஸரின் ஆதியாக உள்ள கோத்ர ரிஷிகள் என கூறப்படுகின்றனர்.

192. பத்ரணா மத்ரணா இவ்வாறாக ஷடமர்ஷண என்ற பெயருள்ள ரிஷி கோத்ரங்கள் ஸாத்யகி ஸாத்யகாயநர்கள்

193. பாதராயணர், வாத்ஸ ப்ராயணர் ஆருண்யர்களும், வைஹோடா, நேதுத்யர்கள், ஸ்துத்யர்கள்

194. தேவஸ்தாயநர் இந்தரிஷிகள் விஷ்ணு வ்ருத்தர்கள் என கொண்டாடப்படுகிறார்கள். இந்த கோத்திர ரிஷிகள் ஆங்கிரஸ வழிவந்த த்ரயாரிஷிகள் என கூறப்படுகிறார்கள்.

195. ஆங்கிரா, விஷ்ணு விருத்தமும் விஷ்ணு தாஸர் இம்மூவரும் த்ரயார்ஷேயர்கள் எப்பொழுதும் வைருத்யரும், ருருத்யரும், த்ராஸதஸ்யுவும் ஆக இவர்கள் மூவரும் மூன்று ரிஷிகளாவர்.

196. கந்வர்கள், சைலர், வல்கலர்கள், ஹலிநர் மோஜயர்கள் மேலும் மவுஞ்ஜியும் மாஞ்ஜயரும் மர்கடாயநர் என்ற த்ரயாரிஷிகளாக கூறப்படுகிறார்கள்.

197. மவுஞ்சிகந்தர் பின்னும் வாஜயர் ஆஜயர்களும் மார்கச்ரவஸ இவ்வாறு இந்த ரிஷிகளும் கந்வர் என்பவரின் த்ரயார்ஷேயர்களாவர்.

198. அங்கிரர்களும் அஜமீடர்களும் கண்வரும் இந்த மூன்று ரிஷிகளும், ஹரிதாக்களும் பின் கவுத்யர்களும் ஸாங்க்யர்களும் தார்பாக்களும்.

199. சைவங்கர், சர்மநாயுவும் லாபேதரர் மஹோதரர்களும் மேலும் நைமிச்ரேயர் ஹைமகவர் பின்பு மிச்ரோதரர்

200. கவுதபர்கள் கவுலயர் காரீஷய பவுலயர் மேலும் பவுண்டவரும் மாதூபர், மாந்தாதா மாண்டகாரர்கள்

201. இவ்வாறு இங்கே சொல்லியிருந்த ரிஷிகள் ஹரீதர்கள் என்று சொல்லப்படுகிறார்கள். த்ரயாரிஷேயர்கள் என்றும் அங்கிரர்களும் அம்பரீஷரும் யவுவநசவரும் மூன்று ரிஷிகளும் ஆங்கிரர் ஆவார்கள்.

202. பிறகு ஸம்க்ருதயர் தண்டியும் சம்புவும் மலகாவும் பிறகு பவுந்யரும் சைபவரும் தாரகாத்யார்களும் பரிபாவர்கள்

203. ஹாரித்ரா, வைதலேயர்களும், ஸ்ரோதாயநரும் சாரணரும் பூதிமாஷர்களும் ஆக்கிராயணர் சம்மந்தமான ரிஷிகள்

204. சாந்த்ராயனரும் ஆபர்ஷயர் அவக்ராபயர் என்றும் ஸம்க்ருதயர் என்பதில் சைவர்களும் இவர்களும் கோத்ர ரிஷியாக சொல்லப்பட்டு த்ரயாரிஷேயர்களாக கொண்டாடப்படுகிறார்கள்.

205. ஆங்கிரர்கள், ஸம்க்ருதி அம்பரீஷர் என ரிஷிகள் மூவர் ரதீதரர்கள் பின் காஹ்வாயநர்கள் நைதீரக்ஷயர் என்ற கோத்ரரிஷிகளும்

206. சைலாலயரும் லைபியும் பின் லீபாயநர்களும் கூறப்படுகின்றனர். மைக்ஷவாஹரும் சவுவாஹவாஹரும், ஹஸ்திவாஸயரும்

207. பின் ஹோமசதர் என்பவர்கள் ரதீதரர்களின் த்ரயாரிஷேயர்கள். அங்கீரர்கள், அம்பரீஷர், ரதீதர என்று மூவர்களும்

208. ஆங்கிரர்கள் விரூபரும் ப்ருஷதச்வ என்றுமோ ஆகின்றனர். முத்கலர்கள் ஹிரண்யாக்ஷர்கள் மிதாக்ஷர்கள் இவர்கள் த்ரயார்ஷேயர்கள்.

209. ருக்யர்கள் ருக்யாயநர்கள், தீர்கஜங்கர்கள் ஜங்கர் என்பவராக சொல்லப்படுகிறது. பின் தோரண பிந்தும் முத்கலர்கள் என்பதாக இந்த ரிஷிகளும் கூறப்பட்டுள்ளன.

210. த்ரயாரிஷேயர்களாக சொல்லப்பட்டுள்ளார்கள் கவசர் தைகிலாதயர் ஹம்யாச்வர்கள் கபயர்கள் வேதலர்கள் இவர்களும் கோத்ர ரிஷிகளாக சொல்லப்பட்டுள்ளனர்.

211. ஐதிசாயநர், தரச்வியும், பதஞ்ஜலியும் மிண்டி போஜஸி சார்ங்கரவர் என்றும்

212. பின் கரசிகண்டரும் பின் மவுஷீம்த்கி என்ற ரிஷிகள் அப்படியே ஸாம்சய பவுஷ்யரும் இவ்வாருள்ள கோத்ர ரிஷிகள் கூறப்படுகின்றனர்.

213. இங்கு சொல்லப்படுகின்ற ரிஷிகள் த்ரயாரிஷேயர்களான கபயர்கள் என இவர்களும் ஆங்கிரர்களும் கபித்தர்களும் அம்பரிஷி என்று மூன்று ரிஷிகள் ஆவர்.

214. விஷ்ணு வ்ருத்தாதிகள் எல்லோரும் ஒருவர் ஒருவர் சம்மந்தமில்லாதவர்கள். ராஜரிஷிகள் பற்றியும் வைச்யரிஷிகள் பற்றியும் நான் சொல்கிறேன். ஐலர்கள் புரூரவர்கள்

215. பின்னர் க்ஷத்ரியர்களுடைய (சன்ததி வழியில் வந்த) ரிஷிகள் சொல்லப்படுகிறார்கள் வாத்ஸப்ர போதகர் வைச்யர்கள் நாராஸாதீயதயர்கள்

216. ஆத்ரேயரும் ஆத்ரேயர் வாதுலர் ஸங்கிருதியும் வஸிட்டர் சுனகரும் கண்வர் யஸ்கர் இவர்கள் எட்டுபேர்கள்

217. நாரஸாத்யர்கள் மநு இங்கே ப்ரவரமாக கூறப்படுகிறது. பிறகு க்ஷத்திரிய வைஸ்யர்களுடைய ஆசார்ய ப்ரவரமோ எனில் நன்கு அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

218. ஸமான கோத்ர ப்ரவரங்களை அறிந்து சம்பந்தம் செய்து கொள்ள ஸமான கோத்ர ப்ரவரமுள்ள கன்னியை (பெண்ணை) எப்பொழுதும் வரிக்கக் கூடாது. (சமாந கோத்ர விவாகம் செய்யக் கூடாது என்பது கருத்து).

219. சகோத்ர விவாஹம் ஆகிவிட்டால் உடன் பிறந்த சஹோதரியாக பாவித்து தாயை போல காப்பாற்ற வேண்டும். அவருடைய ரக்ஷணகார்யம் ஆகாரம் வஸ்திராதிகளிலே (அவள்மனம் கஷ்டப்படாதபடி) காக்க வேண்டியது மிக முக்யமாகும்.

220. விவாஹ தோஷ சுத்திக்காக சாந்த்ராயன வ்ருதத்தை அனுஷ்டிக்க வேண்டும். அப்படி இருக்கும் பொழுது ப்ரமாதத்தினால் (அடக்கமின்மையால்) முதலிய சம்யோகம் செய்திருப்பானாகில்

221. அவன் எப்பொழுதும் ப்ராயச்சித்தம் செய்து கொள்ள வேண்டும். அதன் முறை கூறப்படுகிறது. ஓர் முறை ஸம்போகம் செய்தால் சாந்திராயண வ்ரதத்துடன்

222. ஆயிரம் அகோர மந்திர ஹோமம் செய்ய வேண்டும். இரண்டு முறை ஸம்போகம் செய்தால் சந்திராயண வ்ரதத்துடன்

223. ஒரு மாதத்திற்கு மேல் க்ருச்ரம் அனுஷ்டித்து சாந்திராயணவ்ரதத்துடன் ஹோமம் செய்தும் ஆறு மாதம் முதல் வ்ருஷம் வரை முன்பு சொல்லிய சகல விரதானுஷ்டானங்களையும் அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

224. அதன் மேலும் அதிக்ருச்ராசரணத்தை அனுஷ்டித்து மூன்று வருஷம் முடியும் வரை க்ருச்ராசித்த முடிவுகளில் ஸம்ஸாரத்தையகற்றும் நிர்வாண தீøக்ஷ செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லப்படுகின்றது.

225. மேலும் அவர்களுக்கு உண்டானபுத்ரர்கள் பிராம்மணர்களாக எண்ணப்படுவதில்லை. அவர்களின் மகன், பேரன், இவர்களின் ஸம்யோக விஷயத்தில் பிராயச்சித்தம் மேற்கூறியவையேயாகும்.

226. உபவாஸம், அப்பொழுதே ஸ்நானம் பஞ்சகவ்யப்ராசநம் ஜபம் செய்தல் இவற்றையும் ஹோமங்களும் செய்வதால் நன்மக்களுக்கு ஸர்வ சங்கடத்தில் ஏற்படுகின்ற மலம் என்ற பாபதோஷங்கள் நீங்குகின்றன.

227. அப்பொழுது சூர்யோதயம் முதல் காலையில் பகலில் இரவிலும் யார் ஒருவன் நான்கு வேளை போஜனமின்றி அனுஷ்டிக்கப்படுகிறதோ என அது உபவாஸமென சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது.

228. மூன்று காலம் குறைவுபட்டதாகவும் ராத்திரி முதல் நாள் முழுவதும் அவன் விரதம் உபவாஸம் அனுஷ்டிக்க வேண்டும். இரண்டு காலம் குறைவு ஏற்பட்டதாக துர்லபமான ஆத்மாக்களுக்கு காப்பாற்ற வேண்டிய உபவாஸ விரதங்களின் அனுஷ்டானம் குறைவு பட்டவர்களுக்கு (மேலும் அனுஷ்டானங்களை பக்தியும் அனுசரிக்க வேண்டும்.)

இவ்வாறு உத்தரகாமிகாமக மத்தியில் கோத்ரநிர்ணய விதியாகிற இருபத்தைந்தாவது படலமாகும்.

படலம் 24: ஆசார்ய அபிஷேக முறை!

24வது படலத்தில் ஆசார்ய அபிஷேக முறை கூறப்படுகிறது. முதலில் எந்த கர்மாவால் ஆசார்ய தன்மை ஏற்படுகிறதோ அப்பேர்ப்பட்ட ஆசார்ய அபிஷேக விதியானது கூறப்படுகிறது. என்று பிரதிக்ஞை செய்யப்படுகின்றது ஆர்யாவர்த்த தேசத்தில் உண்டானவரும் நல்ல அழகுடன் கூடிய ஸ்ரீமான்களை தேசிகனாக உண்டாவது பெருந்தன்மையாகும் என கூறி ஆர்யாவர்த்த தேசத்தில் லக்ஷணம் கூறப்படுகிறது. எங்கு நல்ல ஆசாரமுடைய பிராம்மணர்கள் தபஸ்விகள், முனிவர்கள் வசிக்கிறார்களோ எங்கு வேதங்களும் தேவர்களும் கொண்டாடப்படுகிறார்களோ அதுவே ஆர்யாவர்த்தமாகும். விந்திய மலையின் சமுத்திர மத்தியில் இருக்கும் தேசம் ஆர்யாவர்த்த மென்று கூறப்படுகிறது. பிறகு க. முதல் எட்டு எண்ணிக்கையில் விருப்பப்பட்ட தேசம் ஆர்யாவிருத்தம் என கூறி ககாரம் முதலிய தேசங்களின் அளவு கூறப்படுகிறது. பிராம்மணர் முதலிய நான்கு வர்ணத்தவர்கள் அவரவர் அனுஷ்டானங்களில் மட்டும் உரியவர்கள் ஆவர்கள். ஆதிசைவ குலத்தில் ஜனித்தவர்கள் மட்டுமே ஸ்தாபனம் முதலிய கர்மாக்களின் உயர்ந்தவர்கள் என கூறி ஸ்தாபனம் முதலிய கர்மாக்களின் உயர்ந்தவர்கள் என கூறி ஸ்தாபனம் முதலிய கார்யங்கள் விளக்கப்படுகிறது. பிராம்மணர் முதலிய நான்கு வர்ணத்தவர்களுக்கு எந்தஎந்த கார்யங்களில் அதிகாரம் என்று விளக்கப்படுகிறது. பிறகு ஆசார்ய அபிஷேக விஷயத்தில் தள்ளுபடி செய்யப்படும் அதிகாரிகளின் லக்ஷணம் கூறப்படுகிறது. பிறகு ஆசார்ய அபிஷேக விதி கூறப்படுகிறது. அங்குரார்ப்பணத்துடன் நல்ல லக்னத்துடன் கூடிய தினத்தில் செய்யவும் என்று காலம் கூறப்படுகிறது.

பிறகு இரண்டு வேதிகைகளுடன் கூடிய மண்டபம் அமைக்கும் முறை நன்கு சிவபூஜை ஹோம லக்ஷணம் விடுபட்ட கிரியையுடன் கூடிய சிஷ்ய விஷயத்தில் தீட்சை செய்யும் விஷயம் அந்தர்பலி, பஹிர்பலி செய்யும் வரை ஆகிய விசேஷ கார்யங்கள் செய்யவேண்டும் என்பதாக விளக்கப்படுகிறது. பிறகு சுத்தி செய்யும் விஷயத்தில் உபயோகிக்க வேண்டிய பொருள்களின் விளக்கம் மண்டபத்தில் கும்பஸ்தான முறை கூறப்படுகிறது. அங்கு கும்ப லக்ஷணம் கூறியபடி 9,5 குடமோ ஸ்தாபிக்க வேண்டும் அல்லது ஒரு கும்பமோ வைக்க வேண்டும் கும்பங்களின் பூஜை செய்ய வேண்டிய தேவதைகளும் பூஜை முறையும் கூறப்படுகின்றன தென்பாகம் உள்ள வேதிகையில் கும்பஸ்தாபனம் வடக்கு பாகம் உள்ள வேதிகையில் சிஷ்யனை அமர சொல்லவும். சந்தனம், புஷ்பம் இவைகளால் பூஜிக்க வேண்டும். ஆர்த்தி எடுக்கும் முறை என்பதான கிரியா விசேஷங்கள் விளக்கப்படுகிறது. பிறகு ஆசார்யனால் சிஷ்யனுக்கு தலைப்பாகை முதலியவைகளை அளக்கும் முறையும் அரச சின்னங்களாகிய குடை, சாமரம் முதலியவைகளை கொடுக்கும் முறைகளையும் கூறப்படுகிறது. ஆசார்யனால் ஹே தேசிகரே இன்று முதல் தீட்சை சிவாகம இலக்கணம் முதலிய கார்யங்களை முறைப்படி செய்வாயாக என உத்தரவு பிறப்பித்த முறையாக அவ்வாறே இவன் உன்னுடைய அனுக்ரஹத்தால் இடையூறு இன்றி அதிகாரம் செய்யட்டும் என்று ஸ்வாமியிடம் தெரிவிக்கும் முறையும் கூறப்படுகிறது. பிறகு அங்கு செய்ய வேண்டிய ஹோம முறையும் விளக்கப்படுகிறது. ஆசார்யனால் சிஷ்யனுக்கு தன் அதிகாரத்தை ஸமர்ப்பணம் செய்வது, பிராயச்சித்த ஹோமவிதி என்பதான அபிஷேகத்திற்கு பிறகு செய்ய வேண்டிய விசேஷ பூஜைகள் விளக்கப்படுகின்றன. பின்பு இந்த முறையாலேயே ஸாதக அபிஷேகமும் கூறப்படுகிறது. ஆனால் அங்கு சாத்யமான மந்திரத்தால் பூஜிக்கப்பட்ட கடங்களால் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும் என்று சாதகாபிஷேக விதி அதிகமாக சுருக்கமாக காணப்படுகிறது. பிறகு புத்ரகன், ஸமயி, மஹேஸ்வரன் பரிசாரகன் இவைகளின் லட்சணம் கூறப்பட்டுள்ளது. அதில் பரிசாரகர்கள் லிங்க அர்ச்சனையில் யோக்யர்கள் இல்லை. இவ்வாறு தீட்சை முதலியவைகளில் யோக்யர் ஆவார்கள் என சொல்லப்படுகிறது. இருந்தாலும் சிவபிராம்மண குலத்தில் உண்டான மாஹேஸ்வரர்கள் சிருஷ்டி ஆரம்பத்தில் பரமேஸ்வரனால் தீட்சை செய்யப்பட்டவர்கள் அப்படி இருந்தும் என்னை அர்ச்சிப்பதற்காக அவர்களின் சக்தியின் பொருட்டு தீட்சை மறுபடியும் செய்ய வேண்டும் என கூறப்படுகிறது. பின்பு அனுபவிக்கும் விஷயத்தில் பிரம்மசாரியோ, கிருஹஸ்தர்களுக்கு தேசிகன் ஆகிறான்.

பிறகு கிருஹஸ்தாஸ்ரம குரு ஸாந்தானிக குரு முண்டிவிரதி, விரதார்பகன் ஆதிசைவன் இவர்களின் அமைப்பு கூறப்படுகிறது. பின்பு எல்லா விரதங்களின் உத்தமமான ஆசார்ய விரதத்தின் அமைப்பு கூறப்படுகிறது. பிறகு ஆசார்ய, சாதக புத்ரக, ஸமயீ, இவர்களால் கர்மாக்களின் லக்ஷணம் கூறப்படுகிறது. நித்யநைமித்திக கர்மாக்களின் அதிகாரி நிரூபணம் அதில் ஆசார்ய ஸாதகனும் நித்ய நைமித்திக கர்மாக்களின் அதிகாரி நிரூபணம் அதில் ஆசார்ய சாதகனும் எல்லா கர்மாவிலும் நன்கு யோக்யமானவன் என்று கூறப்படுகிறது. லக்ஷம் ஸ்லோகம் அறிந்தவன் என்று குறித்து கூறப்படுகிற குருவின் அமைப்பு கூறப்படுகிறது. பின்பு நான்கு பிரிவை உடைய காமிகம் முதலிய ஆகமங்கள் சம்ஹிதை என்று சம்ஹிதா லட்சணம் கூறப்படுகிறது. பிறகு சைவம், பாசுபதம், சோம ஸித்தாந்தம், லாகுலம் என்று சைவம் நான்கு விதமாகும். இந்த நான்கு விதமான சைவ தந்திரம் மஹேஸ்வரனுடைய நான்கு முகத்திலிருந்து உண்டானதாகும். இந்த நான்கு கிரந்தங்களில் ஒன்றுக்கொன்று முன்னதானதாக சிறந்த குணத்தை உடையதாகும். இந்த நான்கு வித கிரந்தமும் வாம, தட்சிண சித்தாந்தபேதத்தினால் ஒவ்வொன்றும் மூன்று விதமாகும். அவைகளில் சித்தாந்தம் சிரேஷ்டமாகும். அந்த சித்தாந்தத்திலும் சைவ சித்தாந்தம் எல்லாவற்றிலும் உத்தமோத்தமாக கூறப்படுகிறது. பிறகு சித்தாந்த அதிமார்க்க, அத்யாத்ம வைதிக, லௌகீகம் முதலிய ஐந்து வகைகளில் ஒன்றுக்கொன்று உச்சநீச்ச பாவமும் அவைகளை கூறியவரும், அவைகளில் ஏற்பட்ட முறையும் லக்ஷணமும் விளக்கப்படுகிறது. அங்கே லௌகீக, வைதீக, அத்யாத்ம, அதிமார்க்க சித்தாந்தங்களுக்கு முறையாக பிரம்மா விஷ்ணுருத்திரன் ஈஸ்வரன் ஸதாசிவம் ஆகியவர்கள் ஐந்து காரணேஸ்வரர்கள் சொல்லப்பட்டவர்களாக கூறப்படுகிறது. பிறகு வாமம், எல்லா சாஸ்திரத்திலும், அதமம் வாமத்திலிருந்து தட்சிணம் உத்திரம், தட்சிணத்திலிருந்து கவுளம், சிரேஷ்டம் கவுளத்திலிருந்து மஹாகவுலிம் சிரேஷ்டம், பூர்வாம்ணாயம், சிரேஷ்டம், பூர்வாம்ணாயத்திலிருந்து சித்தாந்தம் உத்தமம் ஆகிறது என்று சித்தாந்தத்தின் உன்னத தன்மை விளக்கப்படுகிறது. இங்கு சித்தந்தாத்திலிருந்து உன்னத ஞானம் வேறு இல்லை என்று சாஸ்திரகுறிக்கோள் ஆகும் என கூறப்படுகிறது. பிறகு சித்தாந்தம் வேதசாரம் சித்தாந்தத்தில் கூறப்பட்டுள்ள ஆசார அனுஷ்டானம், வைதிக ஆசாரம் என கூறி வைதீக கர்மா சைவகர்மாக்களின் செயல்படும் முறையில் ஆதரிக்கும் முறை கூறப்படுகிறது.

பிறகு காமிகம் முதல் வாதுளம் வரையிலான 28 ஆகமங்களும் சிவனுடைய அங்கமாக விளக்கப்பட்டுள்ளது. இங்கு பூர்வ காமிகாகமத்தில் தந்திராவதார படலத்தில் காமிகம் பாதயுக்மம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இந்த படலத்திலோ காமிகம் ஊர்த்வ மகுடம் என கூறப்படுகிறது. இந்த விஷயத்தில் முரண்பாட்டிற்கு பரிகாரம் கூறவேண்டும் என்று முனி சிரேஷ்டர்களின் வேண்டுதலாகும். அங்கு ஸ்ருஷ்டி, ஸம்ஹார பேதத்தால் (இரண்டு விதமாக) போக மோக்ஷ ஸித்திக்காக ஞானமய சித்திக்காக ஞானமய மானது தியான பேதத்தால் இரண்டு விதமாக வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. பிறகு மனுஷ்யர்களால் ரிஷி வாக்யமும், ரிஷிகளால் தேவவாக்யமும், தேவர்களால் பிரம்ம வாக்யமும், பிரம்மாவால் விஷ்ணு வாக்யமும் விஷ்ணுவால் சிவவாக்யமும் பாதிப்பதற்கு சக்தி இல்லை என கூறப்படுகிறது. காமிகம் முதல் வாதுளம் வரை 28 ஆகமங்களும் ஈசானம் முதலிய ஐந்து முகங்களில் இருந்து உண்டானது பற்றி விளக்கப்படுகிறது. உபபேதத்துடன் 28 ஆகம தந்திரங்களை எந்த குருவானவர் அறிகிறானோ அந்தகுரு சிவனாக ஆகிறான் என கூறப்படுகிறது. பிறகு விசேஷமான ஆசார்யனால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கார்யத்தில் ஹீனமான குருவிற்கு அதிகாரம் இல்லை ஹீனமான குருவால் தொடங்கப்பட்ட கார்யத்தில் விசேஷ குருவிற்கு அதிகாரம் உண்டு என்று கூறப்படுகிறது. விசேஷமான குருவிற்கு மரணாதி முதலிய சம்பவங்கள் ஏற்பட்டால் வேறு குருவை அடையும் பொழுதும் பெரும் இழப்பு ஏற்படும். அதனால் அரசன், அரசாங்கம் கிராமத்தை அதிகாரம் செய்பவன் இவர்களுக்கு பெரும் (நஷ்டம்) குற்றம் ஏற்படுமென கூறப்படுகிறது. உலக பிரஸித்தமான வித்தைகள் குருவிற்கு கொடுக்கப்பட்ட அணு அளவு திரவியமும் அரசனுக்கு, புகழ் ஸெளக்யம் இவைகளை அதிகமாக ஏற்படுத்துகிறது. அந்த குருவிற்கான தானாமானது உத்தமோத்தமமாகும். யாரால் குருவினுடைய திரவ்யம் அபகரிக்க படுகிறதோ, அவன் பாபி. மட்டமான மனிதனாக அறிய வேண்டும். அவன் எல்லோராலும் வெளியேற்றப்பட்டவனாகிறான் என கூறப்படுகிறது. இவ்வாறாக 24 வது படல கருத்து சுருக்கமாகும் !!

1. எந்த அபிஷேக கிரியையால் பூமியில் தேசிகனாக ஆகிறானோ. அந்த அபிஷேக விதியை கூறுகிறேன். அந்த தேசிகன் ஆர்யா வர்தோத்பவன். ஸ்ரீமான் ஸர்வலக்ஷணம் உடையவனாக வேண்டும் ஆகிறான்.

2. எங்க ஸதாசார ப்ராம்மணர்கள், யதிகள், தபோதனர்கள், தேவர்கள், இருக்கின்றார்களோ வேதங்களின் இருக்கின்றனவோ அந்த தேசம் ஆர்யாவர்த்தம் எனப்படும்.

3. இந்த பிரதேசமானது விந்தியகடலை மட்டும் மத்தியாக உள்ளதாக கூறவில்லை. பிரஸங்கமாக க என்ற எழுத்தை உடைய எட்டுதேசமும் ஆர்யாவர்த்தம் எனப்படுகிறது.

4. கர்நாடகம், கலிங்கம், கச்சத்தீவு, காஷ்மீர், கொங்கணம், கர்ஹாடம் (கோவா) குக்குடம், கங்கதேசம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.

5. பிரதிஷ்டா ஸ்தாபனாதிகளில் ஆதிசைவ குலஜாதிஸ்தர்கள் ச்ரேஷ்டர்கள், ப்ராம்மணாதி நான்கு வர்ணத்தவர்கள் ஸ்வகர்மானுஷ்டான யோக்யர்கள்.

6. எல்லா மனிதர்களின் தீøக்ஷ, பிரதிஷ்டை, உத்ஸவம், ஸ்நபனம், பிராயச்சித்தம், அபிஷேகம்.

7. வியாக்யானம் ஆகிய கர்மாக்களிலும் ஆத்மார்த்த பூஜை ஸர்வ தேவார்சனமான பரார்த்த பூஜைகளில் ஆதிசைவகுருவே சிறந்தவராவர்.

8. பிராம்மணாதி மூன்று வர்ணத்தவர்கள் தீøக்ஷ, ஸ்தாபனங்களில் பிராம்மணர், க்ஷத்ரியர்களுக்கும், க்ஷத்ரியர் சூத்ர வைச்யர்களுக்கும்

9. வைச்யன் சூத்ரனுக்கும், ஸ்வ ஜாதிகளுக்கும் தீøக்ஷயில் யோக்யனாகிறான். ஆத்மார்த்த இஷ்டமான சலலிங்க பிரதிஷ்டையில் பிராம்மணாதி மூவரும் யோக்யர்கள்.

10. சூத்ரனும் சூத்ர தீøக்ஷயிலும் ஆத்மார்த்த சலலிங்க பிரதிஷ்டையிலும் யோக்யனாவான் நைஷ்டிகன் பாணலிங்கமும் க்ஷணிகலிங்கமும் ஸ்தாபிக்கலாம்.

11. ஆசார்யன் கோளகன் கருணை உள்ளவனாயும் பரிவர்த்தம் செய்பவனாயும் இருக்கிறான். அவ்வாறே பாரவேத்தா (அண்ணனுக்கு முன் தான் விவாஹம் செய்து கொள்ளுபவன்) சம்பளம் பெற்று பூஜை செய்பவன். மறுபிறப்புள்ளவன்.

12. பக்ஷ்ய நிஷித்தத்தை பக்ஷிப்பவன், குண்டம், பஸ்மஅங்குரம் கத்தியை வைத்திருப்பவன் கருப்பு பல்லை உடையவன், ஆரூடன், தள்ளப்பட்டவன்.

13. சோம்பேறி வ்ருஷலன், வ்ராத்யன், வேச்யாபதி, அசத்து, சஸ்திரத்தை உடையவன் நபும்ஸகன், வ்யாதிஸ்கன், விகார நகமுடையவன்

14. துக்கமுடையவன், பிறர்மனைவியையுடையவன், வ்ருஷலீபதி, சித்திரகாரன், பாடுபவன், நாட்டியமாடுபவன் ஆகியவர்களை விட்டுவிட வேண்டும்.

15. வேறு தேசமுடையவன், அசுத்த புத்தி, தாந்திரிகள், பிறரை குறை கூறுபவன், பலநோயை உடையவன்.

16. பிறப்பு தீட்டையுடையவன், காமுகன், வைத்யன், குதர்கம் பேசுபவன், கெட்ட வார்த்தை பேசுபவன், பவுத்தாதி சாஸ்திர விருப்பமுடையவன், சன்யாஸி, விரதத்திலுள்ளவன்,

17. சபலபுத்தியையுடையவன், முட்டாளாக சஞ்சரிப்பவன், கூலிவாங்கி பிழைப்பவன் கப்பம் வாங்குதலில் விருப்பமுடையவன், நியாஸம், வைசேஷிகம்

18. ஸாங்கயம், பலவித பேத மாயாவாதம், ஆர்ஹதமதம், பவுத்தமதம், லோகாயத சாஸ்திரம், மீமாம்ஸை

19. மற்ற குதர்க மார்க்கங்கள், காபால மதம், பாஞ்சராத்ரம், ஸோம சித்தாந்தம், பூர்வாம்னாயம் பச்சிமாம்னாயம்

20. பைரவம், கவுலசாஸ்திரம் மற்ற அனாதரவான சாஸ்திரங்களில் ஈடுபாடுடையவன் சித்தபிரமேய ஜாலத்தில் நிரந்தரமான விருப்பமுடையவன்

21. காவ்ய நாடகத்தில் ஈடுபாடுள்ளவன் பரதநாட்யத்தில் விருப்பமுடையவன், காமசாஸ்திரத்தில் பயிற்சியுள்ளவன் பதவியை பறிப்பவன்

22. ஜ்யோதிடன், புராண ஹிதமான மனதை உடையவன் ஆகிய மேற்கூறிய விஷய புருஷார்த்தங்களில் ஈடுபாடுடையவனுக்கு தீக்ஷõ செய்விக்கும் முயற்சியை விட்டுவிட வேண்டும்.

23. காமிகாதி சிவக்ஞானத்தையும் வேதார்த்த ஞானத்தையும் அறியாமையால் யா ர் ஸமமாக எண்ணுகிறானோ அவனை பிரயத்னத்துடன் தள்ளுபடி செய்ய வேண்டும்.

24. சிவனால் கூறப்பட்ட ஸம்சித்த ப்ரமேயமான சைவசிந்தாந்த ஸம்சித்த ஞான, யோக கிரியை, சர்யைகளில்

25. எப்பொழுதும் விசாரம் செய்து, சிவாச்சார்யரை விட்டு வேறு இடங்களில் நியாஸாதிகளை செய்யும் துர்மதிஸ்தனை வர்ஜிக்க வேண்டும்.

26. நியாயமின்றி சிவத்ரவ்யாபஹாரியையும் கொலையாளி போலுள்ளவனையும் அல்ப வித்யா ஞானமுடையவனையும், பொறாமையுடைய வனையும். அழகில்லாதவனையும் விவர்ஜிக்க வேண்டும்.

27. ஜ்யோதிஷன், நாவிதன், சிந்திக்கும் அறிவு இல்லாதவன், ஸமானகோத்ர சம்பந்தமுடைய வனையும், பூ விழுந்த கண்ணை உடையவனையும் வர்ஜிக்க வேண்டும்.

28. மேற்கூறிய சுபலக்ஷணம் உடையவனை பகலில் நல்ல லக்ன உதயத்தில் அங்குரார்ப்பண பூர்வமாக ஆசார்யாபிஷேகம் செய்ய வேண்டும்.

29. கிழக்கு ஈசான்யம், மேற்கு, வடக்கு ஆகிய திக்கில் விதானத்தில் அலங்கரிக்கப்பட்ட மண்டபத்தில்

30. பாதிமுழ அளவுள்ள உயரமும், சதுரச்ரமாகவும் அர்த்தஹஸ்த சுற்றளவுள்ள இரண்டு வேதிகையும், நான்கு முழ விஸ்தாரமும் அதற்கு வடக்காக

31. நான்கு திக்கிலும், ஸ்வஸ்திக சின்னமும் அழகாக அமைத்து தீபமும் ஸ்தாபித்து பூமிபரிக்ரஹம் செய்து மண்டபத்தில் சிவனை பூஜித்து அக்னியிலும் பூஜிக்க வேண்டும்.

32. தீக்ஷõ ஸம்ஸ்காரத்தால் செய்யப்பட்ட க்ரியைகளை உடைய அந்தர்பலி பஹிர்பலி கொடுத்து மேற்படி இந்த விதானத்தை ஆச்ரயிக்க வேண்டும்.

33. மூஞ்சிப்பில் அன்னம், மண், விபூதி, தூர்வை கோமய கோளகம், வெண்கடுகு தயிர் இவைகளை நிமஜ்ஜனம் செய்து

34. ஒன்பது அல்லது ஐந்து தான்யங்களின் மேல் கடத்தையோ, கலசத்தையோ கூர்ச்சம் தேங்காய்

35. நூல் சுற்றி, தீர்த்தம் நிரப்பி சந்தனம் ரத்னம், ஸ்வர்ணம் இவைகளோடு கூடியதும் மாவிலை அரசிலை பலாச பத்ரத்துடனும் மாதுளம் பழத்துடன் கூடியதாக வைத்து

36. ஈசான மந்திரத்தாலும் ஒன்பது ஐந்து பவித்ரங்களால் வித்யேசர்களையும் பஞ்சபக்ஷத்தில் நிவ்ருத்யாதி கலைகளாலும் அபிமந்திரிக்க வேண்டும்.

37. ஸ்நபன விதிப்படி நூற்றி எட்டு கலசங்களை பூஜித்தோ அல்லது ஒரு கடத்தை சிவார்ச்சனமாக பூஜித்து

38. தட்சிண வேதிகையில் ஸ்தாபித்து வடக்கு வேதிகை சமீபம் சிசுவை ஸ்தாபிக்க வேண்டும். பத்ரபீடத்தில் சாங்கமாக சிவனை அதிஷ்டிதமாக

39. ஆஸனத்துடன் விரிவாக நன்கு பூஜித்து ஜலத்தால் சுத்தி செய்யப்பட்ட வர்ணமிட்ட சராவங்களால்

40. சுத்த நீரால் ஸ்நாபித்து தேசாந்தரத்திலிருந்து தயாரித்த நூல்கள் உத்தரீயம், மாலை (புஷ்பஹாரம்)

41. வெள்ள சந்தனம் பூசிய சரீரத்தையும், பஸ்மோத்தூளமாக அணிந்து இருப்பவனுமான சிஷ்யனை தென்பாகமுள்ள பத்ரபீடத்தில் அமர்த்த வேண்டும்.

42. கிழக்கு முகமாக (நின்று) இருந்து கந்த புஷ்பாதிகளால் பூஜிக்க வேண்டும். நல்ல திரிகளோடு கூடிய தான ஜ்வாலாமயமான தீபங்களால் ஆராதனை செய்து

43. பிறகு சிஷ்யனுக்கு தலைப்பாகை முதலியவைகளை கொடுக்க வேண்டும், கர்தரிக்கோல் என்ற கருவி, சிறிய மணி, ஸ்ருக்ஸ்ருவம்

44. தர்ப்பை புஸ்தகம் அக்ஷ (மாலை) ஸூத்ரம், கிரீடம், பாதுகை, சாமரம், குடை, யானை, பல்லக்கு முதலிய

45. ராஜாங்க சின்னத்தையும், உரியகாலத்தில் ச்ரத்தையுடன் கொடுக்க வேண்டும். தேசிகன் ஆரம்ப காலம் முதல் ச்ரத்தையோடும் ஆக்ஞையோடும்

46. தீøக்ஷ வ்யாக்யானங்களை அறிந்து பரீக்ஷித்து முறைப்படி செய்ய வேண்டும். அவ்வாறே தேவதேவனுக்கும் தேசிகனுக்கும் என்னால் செய்யப்பட்டதும்

47. உன்னுடைய அதிகாரத்தால் அவிக்னமான அதிகாரத்தை கொடு என்று விக்ஞாபித்து கொண்டு பிறகு குண்டசமீபம் சென்று

48. நிவ்ருத்யாதி கலைகளுக்கு தனித்தனியே ஆஹுதி செய்ய வேண்டும். அந்தந்த மந்த்ராஹுதியும் செய்து பூர்ணாஹுதி முடித்து சிஷ்யனின் வலக்கையில்

49. எரிந்த தர்ப்பையால் பஞ்சப்ரம்மஷடங்க மந்திரங்களால் கட்டைவிரல் முதலான விரல்களில் அடையாளம் செய்ய வேண்டும். சிவஹஸ்தம் ஸங்கல்பித்து தன் அதிகாரத்தை ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும்.

50. அதற்காக விதிப்படி பிராயச்சித்தம் செய்ய வேண்டும். சிவாஸநம். அங்கமந்திரங்களாலும் தேவ நாமங்களாலும் பூஜித்து

51. அங்க மந்திரங்களால் தசாஹுதியும் சிவ மந்திரத்தால் தசாஹுதியும், சிவமந்திர பூர்ணஹுதி செய்து முடிவில் பகவானிடத்தில் மன்னித்தருளும்படி செய்ய வேண்டும்.

52. இந்த பிராகாரமாக சாதகனை அபிஷிக்க வேண்டும். ஸாத்ய மந்திரத்துடன் கூடிய கடங்களால் அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும்.

53. தீக்ஷிதன் புத்ரகனாகவும் ஸம்ஸ்ரிக்கப்பட்டவன் ஸமயீயாகவும், ஸாமான்ய ஸமயீ மாஹேச்வரன் என்றும் கூறப்படுகிறான்.

54. எவன் ஜாதி உத்தாரண விஹீநநாக இருக்கிறானோ. அவன் ஸாமான்யஸமயீயாவான் அதிலும் விசேஷமாக சாக்ஷúஷ தீøக்ஷயுடன் யார் இருக்கிறானோ

55. அந்த சாக்ஷúஷ தீøக்ஷகளால் தீட்சிக்கப்பட்டவன் பரிசாரகன் என்ற பெயருடையவனாகிறான். லிங்கார்ச்சனைக்கு யோக்யமில்லாமல் இருக்கிறார்கள். தீக்ஷõகர்மாவில் ஈடுபடுவது கூறவேண்டியதில்லை.

56. சாபானுக்ரஹ கர்த்தாவாயிருந்தால் குரு முதலானவர்களையும் தீக்ஷிக்கலாம். சிவத்விஜ குல ஜாதீயர்களாயிருப்பின் மாஹேச்வரர்கள் எனப்படுவர்.

57. ஸ்ருஷ்டிக்கு முன்பு சிவனால் எல்லோரும் தீட்சிக்க பட்டவராகிறார்கள். சிவத்விஜர்களுக்கு என் பூஜைக்காக சுத்திக்காக தீøக்ஷ கூறப்பட்டுள்ளது.

58. øக்ஷ செய்தும் சரீரபந்த மாயிருப்பின் பிராயசித்தம் அனுஷ்டிக்கவும் யார் பலவிதத்தில் தீட்சிக்கபடுகிறானோ அவன் சீக்ரம் சிவனை அடைகிறான்.

59. பவுதீகன், பிரம்மச்சாரி, தேசிகன், கிரஹஸ்தர்களுக்கும் நைஷ்டிகாசாரத்தில் நைஷ்டிகனும் புக்தி முக்தியில் வரிசைக்ரமமாக இருக்கிறார்கள்.

60. புத்தி, முக்தி பிரஸித்திக்காக கிருகஸ்தனை குருவாக கூறுகிறார். எல்லோரையும் அனுக்ரஹிப்பவர் ஸாந்தானிக குருவாகிறார்.

61. அனுலோமக்ரமமாக தீøக்ஷ செய்யவும். பிரதிலோமமாக, தீøக்ஷ செய்யலாகாது. பத்னி ஸஹிதமாயும் நல்ல கேசமுடையவனையும் ஜடை, ருத்ராக்ஷம், தண்டயுதமாக வேண்டும்

62. கவுபீநம், ஒட்யானத்தையும் பரித்யக்தமாக யார் இருக்கிறானோ, அவன் கிருஹஸ்தனாகிறான். சிகைகள் இன்றியும் ஜடையுடன் கூடியதாகவுமோ

63. விரதராயும் பத்னீ ரஹிதராயும், பிக்ஷõன்னம் புசிப்பவராயும் இருக்கவேண்டும். அவன் விரதியாவான் விரதத்தை அனுஷ்டிக்க இயலாதவன் முறைப்படி விரதத்தை அனுஷ்டித்து

64. பிறகு விவாஹம் முடித்தவனாக இருப்பவன் விரதார்ப்பகன் எனப்படுகிறான். ஸ்ருஷ்டி முடிவு காலத்தில் எந்த கவுசிகாதிகள் இவனால் தீட்சிக்க பெற்றவர்களாக ஆனோர்களோ

65. (சிவனால்) அந்த குலோத்பவராக ஆகிறார்களோ, அவர்கள் சைவர்களாயும், ஸாந்தாநிகர்களாயும் ஆதிசைவர்களாயும் ஸர்வானுக்ரஹர்களாயும் இருக்கிறார்கள் என அறிய வேண்டும்.

66. அவர்களில் வர்ணாசார விரதர்கள், வர்ணாசார ரஹிதர்கள் என்று இருவகைப்படும். மூன்று பக்ஷம் கீழே படுத்து இருப்பவராயும், இரவில் சருவை புசிப்பவராயும்

67. மவுநியாகவும் மூன்றுகால ஸ்நானம் செய்பவராயும், சிவாக்னி குரு பூஜகராயும் தன் சக்தியால் ஸமூர்த்தியுடன் கூடியதாக உள்ள சிவனைஸாங்கமாக (பூஜித்து)

68. விரதங்களில் உத்தமமாக இருப்பது ஆசார்ய விரதமாகும். ஆசார்யன், ஸாதகன் புத்ரகன் ஸமயீ என ஆசார்யன் வகுக்கப்படுகிறான்.

69. நித்யம் லிங்காதிகளை பூஜிப்பதும் நித்யம், நைமித்திகத்தில் லிங்கபூஜைகள் கூறவில்லை. பிரதிதினமும் நன்கு அனுஷ்டிக்கப்படுவது நித்யமாகும்.

70. ஸ்நபனம், உத்ஸவம் சாந்த்யாதி கர்மா நைமித்திகமாகும். பிராயச்சித்தத்திலும் தன்நித்ய அனுஷ்டானத்திலும் நைமித்திகத்திலும் அதிகாரியாகிறான்.

71. ஆத்மார்த்த நைமித்தகத்தில் புத்ரகன் யோக்யனாகிறான். மற்ற கிரியைகளில் தகுதி இல்லாதவனாகிறான். ஆசார்யன், ஸாந்தானிகனும் நைமித்திகத்தில் யோக்யனாகிறான்.

72. ஆத்மார்த்திலும், பரார்த்திலும் ஸ்தாபனாதிகள் இல்லாத கார்யங்களிலும், ஆசார்ய அதிகாரமுள்ள எல்லா ஸ்தாபனாதி கிரியைகளிலும்

73. அதற்கென்று அங்கமான ஹோம கார்யங்களில் மேற்கூறிய இருவர் சாந்தாநிகர்கள் தேசிகாக்ஞையால் யோக்யனாக ஆகிறார்கள். ஸ்தாபனாதி அங்க பூதமான மங்களாங்குராதிகளில்

74. தேசிகாக்ஞை இருப்பின் அந்த இருவருக்கும் அதிகாரமுள்ளது என்கிறார். ஆசார்யன் எல்லா கிரியைக்கும் யோக்யராகிறார். ஸாந்தானிகளும் யோக்யனாகிறான்.

75. சாதகனும் அவ்வாறே இருந்து எல்லாகர்மாக்களிலும் யோக்யனாகிறார். மஹாசைவர்கள் தீக்ஷிதர்கள் நித்யகர்ம யோக்யராகிறார்கள்.

76. மஹாசைவாதிகளால் நைமித்திகம் செய்யப்பட்டால் தோஷ கல்பிதமாகும். லக்ஷ ஸ்லோகத்தை படித்தவனாயும் போகத்தையும் மோக்ஷத்தையும் கொடுக்க கூடியவரே குரு ச்ரேஷ்டர் ஆவார்.

77. ஐம்பதாயிரம் ஸ்லோகத்தை படித்தவன் மத்யமரென்றும் இருபத்தி ஐந்தாயிரம் ஸ்லோகத்தை படித்தவன் அதமம் என்று கூறப்பட்டு உள்ளது. ஸம்ஹிதா பாரகராகவோ லக்ஷõத்யாயி உபதேசகராகவோ இருக்கலாம்.

78. ஸம்ஹிதையானது நான்கு பாதத்தை உடைய காமிகம் முதலான க்ரந்தங்களாகும். சைவம் நான்கு வகைப்படும். அவை சைவம், பாசுபதம்.

79. சோம சித்தாந்தம், லாகுலம் என நான்கு வகைப்படும். இது பரமேஸ்வரனுடைய நான்கு முகங்களான தத்புருஷாதி முகத்திலிருந்து உண்டானதாகும்.

80. அந்த நான்கு பேதத்தில் ஒன்றுக்கொன்று முதன்மையான உயர்வுடையதாகும் ஒவ்வொன்றும் மூன்றுவிதமாகும்.

81. பலசித்தாந்தங்களில் சைவ சித்தாந்தம் என்கிற சித்தாந்தம் எல்லாவற்றிலும் உத்தமோத்தமமானதாகும்.

82. ஸித்தாந்தமென்பது மந்திர தந்திரமாகும். அதிமார்க்கம் அதமமானதாகும். அத்யாத்மம் மேற் சொன்னதிலிருந்து நீசம், அதிலிருந்து வைதிகமும் ஆகும்.

83. வைதீகத்திலிருந்து லவுகிதம் ஹீநமாகும். இவைகளை கூறியவர் பிரம்மாதி பஞ்சதேவதைகள் ஆகும். அந்த லவுகிகாதிகளின் பேதம் கூறப்படுகிறது.

84. ஸத்யோஜாதி மந்திரத்திலிருந்து உண்டானது அகிலார்த்தமான பிரம்மா உண்டானார். அந்த எல்லா பொருளையும் அறிந்த பிரம்மா ஞானத்திலிருந்து லவுகிக சாஸ்திரமானது, மனுஷ்யலோகத்தில் அவதரிக்கப்பட்டது.

85. சப்த சாஸ்திரம், அலங்கார சாஸ்திரம் நிருக்தம் சந்தஸ், கவுடில்யம், பரத சாஸ்திரம் ஜ்யோதிஷ சாஸ்திரம், வாத்ஸ்யாயனம் முதலியவைகள்

86. ஆயுள் சாஸ்திரம், தனுஸ்சாஸ்திரம், வ்யவசாய சாஸ்திரம், லோகாயதம், ஸாங்க்யம் ஆர்ஹதமதம்,

87. மீமாம்ஸை, தண்டநீதி, வார்த்தாத்யம், லவுகிக மதம், வாமதேவ மந்திரோத்பவமானதாகும். விஷ்ணு இரண்டாவது காரணேசர் ஆவர்.

88. அவரால் வைதிகம் கூறப்பட்டு உள்ளது. அவை அஷ்டாதச புராணம், தர்மசாஸ்திரம், வேதாந்தம், பாஞ்சராத்ரம், பவுத்தம் ஆகியவைகளாகும்.

89. அகோரமந்திரத்திலிருந்து ருத்ரன் அவதரித்து அத்யாத்ம சாஸ்திரத்தை இயற்றினார். நியாயம் வைசேஷிகம், ஸாங்க்யம் ஸேஸ்வரம் இவற்றை இயற்றினார்.

90. தத்புருஷ மந்திரத்திலிருந்து ஈச்வரன் உற்பத்தியாகி அதிமார்க்கத்தை இயற்றினார். பஞ்சார்த்தம், லாகுலம், பாசுபதம், ஆகியவையாகும்.

91. பகவான் சதாசிவர் மந்திர தந்திர பாலனம் செய்கிறார். ரிக்வேதம், யஜூர்வேதம், சாமவேதம், அதர்வண வேதங்கள் தத்புருஷாதி முகத்திலிருந்து உற்பத்தியானதாகும்.

92. பச்சிமமுக சாஸ்திரத்திலிருந்து வாமமுக சாஸ்திரமும், வாமமுகசாஸ்திரத்தில் இருந்து தட்சிணமுக சாஸ்திரமும், தட்சிணமுக சாஸ்திரத்திலிருந்து கவுலகம் அதிலிருந்து மஹா கவுலம் ச்ரேஷ்டமாகும்.

93. அதில்இருந்து பூர்வமுக சாஸ்திரம் சிரேஷ்டம், அதிலிருந்து சித்தாந்தம் உத்தமம், சித்தாந்தத்திலிருந்து உன்னதமான ஞானம் சாஸ்திரத்தில் நிச்சயமாக இல்லை.

94. மற்ற தந்த்ர சாஸ்திரங்களில் யார் முக்தர்களோ, ஸிந்தாந்தத்தில் பசுக்களாகிறார். வேதசாரமே ஸிந்தாந்தமாகும். மற்ற வேதங்கள் தள்ளப்பட்டதாகும்.

95. ஸித்தாந்த விஹிதமான ஆசாரம் வைதிகா சாரமாகும். கர்ப்பாதானாதிகர்மா, சிராத்தங்கள் செய்வித்தல் வரையிலுள்ள கர்மாக்கள்

96. வைதீக கர்மப்படி ஆசரிக்கவும் (அல்லது) சைவானுஷ்டானப்படியாவது ஆசரிக்க வேண்டும். அவனுக்கு ஜாதகர்மாதி கிரியையும் தீøக்ஷயும் செய்யப்பட வேண்டும்.

97. சமய தீøக்ஷயோடு கூடின ஸ்த்ரீயாயிருப்பின் தீøக்ஷயுடன் கூடிய புருஷனோடு விவஹாமாயிருந்தால் தீøக்ஷயுடன் கர்பாதான கிரியை செய்யப்படவேண்டும்.

98. அவ்வாறே பும்ஸவனாதி கிரியையும் சைவ முறைப்படி செய்ய வேண்டும். அவன் புத்ரனுக்கு ஜாககர் மாதி கிரியை செய்யப்படவேண்டும்.

99. புருஷார்த்த பிரஸித்திக்காக அவனுக்கும் கிரியைகள் செய்யப்படவேண்டும். வைதிகாதிகளின் ஆரம்பத்திலோ முடிவிலோ லவுகிகாதிகளை செய்ய வேண்டும்.

100. பார்யை தீøக்ஷவிஹீநமாயிருப்பின் அவளுக்கும் புத்திரனுக்கும் பர்த்தா தீக்ஷிதனாக இருப்பின் வைதீகாதி கிரியைகளை அனுஷ்டிக்க வேண்டும்.

101. கூறப்பட்டுள்ள அனுலோம ஜாதிகளுக்கு வைதீக கிரியை இஷ்டமில்லை. நல்லபிறப்புடையவனையும் ஜ்யோதிஷனையும் விட்டுவிட்டு வைதீக கிரியைசெய்யவேண்டும்.

102. எல்லா கர்மாக்களுடனும் சைவத்தில் கேவலசைவியாகும், ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதிகளை முதற்கொண்டு எந்த அனுஷ்டானங்களை உண்டோ அவையாவன

103. அவச்யமானவைகளில் சவுசம் ஸ்நானம் ஆசமனம் ஸந்தியாவந்தனம், தர்ப்பணம், ஹோம கர்மா இவைகளிலும்

104. கர்ப்பா தானங்களை முதற்கொண்டு சரீரதஹணம், ஸ்ராத்த கர்மா, அஷ்டகாகரணம், நித்ய நைமித்திகைகளிலும்

105. வேதாத்யயன ஸம்ஸ்காரம் சோமயாகம் இவைகளில் த்விஜர்களுக்கு எது விதிக்கப்பட்டு உள்ளதோ அந்த வேதாத்யயனாதிகளிலும்

106. அந்த எல்லா கர்மாவும் வைதீக கர்மப்படி செய்யலாம். செய்யாமலும் இருக்கலாம். அனுஷ்டானம் அனுஷ்டிக்க வேண்டும். சைவகர்ம விரோதியாக எந்த கர்மாவையும் அதற்கு

107. மாறுதலாக இருப்பின் த்யாஜ்யம் செய்யவும், சைவானுஷ்டானத்தை பரித்யாகம் செய்ய கூடாது. சைவத்துக்கு விரோதமில்லாத வைதிககார்ய மெல்லாம் அனுஷ்டிக்கலாம்.

108. சைவம் வைதிகமாகவும், வைதிகம் சைவமாகவும் ஆகும். வைதீகத்திலிருந்து வெளிப்பட்டது சைவமில்லை. சைவத்திலிருந்தே சைவம் உண்டானதாகும்.

109. அவ்வாறே வைதீகத்திலிருந்து சிரேஷ்டம், சைவம், சைவத்திலிருந்து உத்தமம் எதுவும் இல்லை. காமிகாதி கிரந்தங்கள் சித்தாந்தமாகும் அதிலிருந்து மிக உயர்ந்தது ஏதுமில்லை.

110. சைவம் மூல பூதமாகும். சதுர்வேதம் அதிலிருந்து உண்டானவைகளாகும். அவ்வாறே வேத சாரமென்ற வாக்யத்தால் வைதிகம் எனப்படுகிறது.

111. எல்லா இடத்திலும் அர்த்தத்துடன் கூடியதான சைவசாஸ்திரம் கூறப்பட்டுள்ளது. எல்லா காமிகாதிகளிலும் சிவதேஹத்வமாக கூறப்படுகிறது.

112. அந்த சிவதேஹம் இரு விதங்களாகும். ஸ்ருஷ்டி, ஸம்ஹாரம் எனப்படும் காமிகாதி வாதுளம் வரையில் வாதுளம் முதல் காமிகம் வரையிலும் ஆகி கூறப்பட்டுள்ளது.

113. காமிகம் மேல் மகுடமும் யோகஜாகமம் தத்புருஷ வடிவ மகுடமும், சிந்த்யாகமம் அகோர மகுடம் காரணாகமம் வாமதேவ முக மகுடம்

114. அஜிதாகமம் ஸத்யோஜாத முகத்தின் மகுடமும் ஆகும். தீப்தாகமம் அதேபோல் ஈசான வக்த்ரம், சூக்ஷ்மாகமம் தத்புருஷ முகமும் ஸஹஸ்ராகமம் தட்சிணமுகமும் ஸஹஸ்ராகமம் தட்சிண முகமும்

115. அம்சுமானாகமம், வாமதேவமுகமும், சுப்ரபேதாகமம் ஸத்யோஜாத முகமும் ஆகிறது. மேலும் விஜயாகமம் காதாகவும், நிச்வாஸாகமம் கழுத்து பாகமாகவும்

116. ஸ்வாயம்புவாகமம் ஹ்ருதயம், அனலாகமம், நாபியாகும், வீராகமம் இடுப்பு பிரேதசமாகும், ரவுரவாகமம் ப்ருஷ்டபாகமாகும்.

117. மகுடாகமம் வலது துடை பிரதேசம், விமலாகமம் இடது துடை, சந்திரக்ஞானாகமம் இடது துடையின் நுனிபாகம் பிம்பாகம் வலது துடையின் நுனிபாகமாகும்.

118. ப்ரோத்கீதாகமம் வலது ஜானுபாகம் லலிதாகமம் இடது ஜானுபாகம் சித்தாகமம் வலது முழந்தாளாகும், சந்தானாகமம் இடதுமுழந்தாளாகும்.

119. வலது முழந்தாளின் நுனிபாகம் சார்வோக்தாகமம், இடது முழந்தாளின் நுனிபாகம் பாரமேஸ்வராகமம், கிரணம் வலது பாத தளபாகம், வாதுளாகமம், வாகபாத தளமாகும்.

120. ஸ்ருஷ்டி பேதமாக சிவன் கூறப்பட்டுள்ளது. ஸம்ஹார பேதமாக வேறுபட்டதாக கூறப்பட்டுள்ளது. ரிஷிகள் கூறினார்கள். தந்த்ராவதாரபடலத்தில் முன்பு காமிகம் பாதயுக்மம்

121. என்று கூறியதெல்லாம் பரஸ்பர விரோதமாக உள்ளதே! என்று கேட்கிறார்கள் ஈச்வரன் கூறுகிறார்: உங்களுக்காக அவதரிக்கப்பட்டவைகளை பலவிதமாக கூறப்பட்டுள்ளது.

122. எனக்கு எல்லா இடத்திலும் மகுடம், நேத்ரம் அவ்வாறே பாதம் ஹஸ்தம் த்யான முறைப்படியாகும்.

123. ஸ்ருஷ்டி ஸம்ஹாரமார்கமாக என் தேஹம் விபேதாக கூறப்படுகிறது. போக மோக்ஷ பிரசித்தக்காக எனக்கு ஞான தேஹமாக இருக்கிறது.

124. உருவமில்லாததும், ஞானமும், ஸங்கரமானதும் அதை உபாசிப்பதில் இருந்து பரஸ்பர விரோதமென்று மதியீனர்களால் கூறப்படுகிறது.

125. எந்த ஈச்வர வாக்ய முண்டோ அது பூஜித வாக்யமாக உத்தமர்களால் எண்ணப்படுவதாகும். புருஷர்கள், ரிஷிகள் இவர்களின் வாக்யம் தெய்வீக வார்த்தையற்றதாகும்.

126. தேவர்களால் பிரம்மவாக்யம் பாதிக்கப்படுவதில்லை. பிரம்மாவாக்யம் விஷ்ணுவாக்யத்தால் பாதிக்கப்படுவதில்லை. விஷ்ணுவால் சிவவாக்யம் பாதிக்கப்படுவதில்லை.

127. எல்லாவற்றிலும் மேன்மேலும் விசேஷமாக கூறப்பட்டுள்ளது. காமிகம் முதல் அஜிதாகமம் வரை ஈசான வக்த்ரத்திலிருந்து ஏற்பட்டவைகளாகும்.

128. தீப்தாகமம் முதல் சுப்ரபேதாகமம் வரையிலுள்ள ஆகமங்கள் தத்புருஷமுகத்திலிருந்து உண்டானவைகளாகும். விஜயாகமத்திலிருந்து வீரதந்தரம் வரை ஐந்தும் அகோர வக்த்ரத்திலிருந்து உண்டானதாகும்.

129. ரவுவத்திலிருந்து முகபிம் பாகமம் வரை வாமதேவமுகோத்பவமாகும். பிரோத்கீதம் முதல் எட்டு ஆகமம் ஸத்ய வக்த்ரத்திலிருந்து உண்டானதாகும்.

130. தந்த்ராவதார படலத்தில் ஸத்யாதி சப்தங்களால் ஈசானதிகளாக அறிய வேண்டும். இருபத்திஎட்டு ஆகம தந்திரம், உபாகமத்தையும் எவன் அறிகிறானோ

131. அவரே குருவாகவும், சிவனாகவும், ஆகிறார். அவரை முயற்சியோடு அறியவும் மற்ற குருவால் ஆரம்பமானதாயிருப்பினும் அவரே அதிகார தன்மையை அடைகிறார்.

132. விசிஷ்டகுருவால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கார்யத்தில் ஹீநருக்கு அதிகாரித்வமில்லை. ஹீநரால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட கர்மாவில் விசிஷ்டனுக்கு தான் அதிகாரமாகும் என்கிறார்.

133. விசிஷ்டர் மரணாதி ஸம்பவத்தில் வேறான குரு பிரவேசிக்கலாம். விசிஷ்டர் இருக்கும் பக்ஷத்தில் பலாத்காரமாக அறியாமையால் பிறரிடம் பிரவேசிக்கக் கூடாது.

134. அவ்வாறு பிரவேசித்தால் பெரிய குற்றமும் அவனுக்கு பலவித சேர்க்கைகளும், குருடு ஊமைத்தன்மையும் ஏற்படும். அதனால் ராஜாதோஷ வானாகவும் ராஜ்யத்திற்கு பயமும் ஏற்படும்.

135. கிரியை கர்த்தாவிற்கும், செய்விப்பவனுக்கும், கிராமத்திற்கும் தோஷமேற்படும் லோக பிரஸித்திக்கும் ஞானத்திற்காக குருவிடம் மந்திரம் ஸ்வீகரித்து

136. திரவ்யத்தையும், நல்ல சுகம் எல்லா உலகத்திற்கு சமமான புகழ் இவைகளை செய்கிற ராஜாவானவன், உத்தமோத்தமான ராஜ்யதானம் செய்ய வேண்டும்.

137. சிவன் சொத்தை (பணம்) எவன் எடுக்கிறானோ, அவன் பாபீ கெட்ட புத்தியுடையவன், ஈனஜாதியுடையவன் எல்லோராலும் தள்ளப்பட்டவன் என அறிய வேண்டும்.

இவ்வாறு உத்தரகாமிகாகம மஹாதந்திரத்தில் ஆசார்யாபிஷேக முறையாகிற இருபத்தி நான்காவது படலமாகும்.

24.அ. ஞான தீக்ஷõமுறை

1. அந்தணர்களே! ஞானதீøக்ஷயை கூறுகிறேன். நல்லகிழமை, நல்லதினம், பக்ஷம், நல்ல முஹூர்த்தத்தில் விசேஷமாக

2. தனிமையாக, ஜனங்களில்லா இடத்தில், நடு நிசி ஆரம்பத்தில், நல்ல ஆசிரியன், நல்ல சீடர்களுக்கு விசேஷமாக அறிவூட்ட வேண்டும். (உபதேசிக்கவும்)

3. சிவன் கோயில், குருவின் இருப்பிடம், சக்திபீடம், மடம், வீடு, தூய்மையான இடம், முதலிய இடங்களில், நன்கு அமர்ந்த கோலமாகவும், ஐந்து கோத்ரத்திலுதித்தவராயும்:

4. இருந்துகொண்டு தர்பாஸனம், புலித்தோல், கூர்மாஸனத்தில், பீட மத்தியிலோ ஸத்குரு வாஸஸ் தலத்தில் க்ஞானத்தை நினைத்து வஸிக்க வேண்டும்.

5. ஸ்நான உபசாரங்கள், பட்டு, ஆபரணங்கள், சந்தனபுஷ்பமிவைகளால் யோகபீடமத்தியில் பூஜித்து

6. பாயஸம், அப்பம், தாம்பூலம் இவைகளை நிவேதித்து, குருபாதங்களை, பதினாறு விதமான உபசாரங்களால் பூஜிக்க வேண்டும்.

7. உயர்ந்த ஆசிரியர் விசேஷமாக க்ஞானதீøக்ஷயை செய்ய வேண்டும். சரீரம், பொருள், ப்ராணன் இவற்றை ஸத்குருவிடம் ஸமர்பித்து விட வேண்டும்.

8. வெட்கமின்றி ஸாஷ்டாங்கமாக குருவின் ஸன்னதியில் நமஸ்கரிக்கவும் நல்ல சீடனுக்கு விசேஷஞானம் போதிக்க வேண்டும்.

9. சந்தனம், புஷ்பத்துடன் கூடிய கையை சிஷ்யனின் தலையில் ஸ்தாபித்து சிவகரார்பணம் செய்க. சிஷ்யனால் பூஜிக்கப்பட்ட பாதத்தை சிஷ்யனின் தலையின் மத்தியில் ஸ்தாபிக்க வேண்டும்.

10. அதன் பிறகு ஸத்பாவ க்ஞானத்தை சிஷ்யனுக்கு போதிக்க வேண்டும். முதலில் தத்வரூபம் இரண்டு தத்வதர்சனம்.

11. மூன்றாவது தத்வசுத்தி, நான்காவது ஆத்ம லக்ஷணம், ஐந்தாவது ஆத்மதர்சனம் ஆறாவது ஆத்ம சோதனம்.

12. ஏழாவது சிவ ரூபம், எட்டாவது சிவதர்சனம், ஒன்பதாவதாக சிவயோகம், பத்தாவது சிவபோகமாகும்.

13. மூன்று மூன்று பேதங்களால் நான்கு விதமாக பதி, பசு, பாசம் என்று மூன்றை விளக்கி குருவின் சொல்லின் செயலாலேயே ஜீவன் முக்திபிரகாசமேற்படுகிறது.

14. இவ்வாறு பத்துபொருள் உள்ளதாக க்ஞான மார்கத்திற்கு விதிக்கப்படுகிறது.